Forum SEA

Czy zdarzyło się Wam skorzystać z podwiezienia przez nieznajomego/mą, a może sami bierzecie stopowiczów?
Macie jakieś wspomnienia z takiego "rejsu"?

chochol pisze:a może sami bierzecie stopowiczów?

Sama jeszcze się auta nie dorobiłam, ale jak byłam mała pamiętam jak tata zabierał... szczególnie młode autostopowiczki

Mój ojciec jak ma miejsce to zawsze kogoś bierze. Ja sama bym się chyba bała jechać z kimś obcym, ale nie móie że nigdy tak nie pojadę bo nigdy nie wiadomo XD

Odpowiedź trzecia. Kiedyś częściej, teraz jak nie ma innego wyjścia.

Nie raz zdarzyło mi się skorzystać z tego typu przejazdu. Ogólnie wszystkie wyprawy autostopowe zaliczam do udanych. Raz tak się rozgadałam z panem kierowcą, że pojechałam za daleko, ale zawrócił i wysadził gdzie trzeba. Miałam też "szaleńca", który na zakrętach przyspieszał, zaś na prostej zwalniał i głośno słuchał muzyki.

Nigdy nie jechałam autostopem i na 99% nie pojadę. Nie wiadomo na kogo się trafi - towarzysz podróży może okazać się jakimś zboczkiem

Wicherek pisze:Nigdy nie jechałam autostopem i na 99% nie pojadę. Nie wiadomo na kogo się trafi - towarzysz podróży może okazać się jakimś zboczkiem

Jadąc autobusem, tramwajem, pociągiem, metrem, ba nawet taksówką trafić można na takowego osobnika.

chochol pisze:

Wicherek pisze:Nigdy nie jechałam autostopem i na 99% nie pojadę. Nie wiadomo na kogo się trafi - towarzysz podróży może okazać się jakimś zboczkiem

Jadąc autobusem, tramwajem, pociągiem, metrem, ba nawet taksówką trafić można na takowego osobnika.

Racja, ale w komunikacji miejskiej nie jestem z nim sam na sam.

Już wolę się skazać na publiczne środki transportu niż wsiąść do samochodu jakiegoś obcego człowieka

Nie, nigdy nie korzystałem i wynika to nie z tego, że nie wiem, na kogo trafię (jakaś ładna pani kierowca, czemu nie ), ale w grę wchodzi moja granicząca z fobią niechęć do samochodów. Boję się polskich kierowców, boję się siedzieć w maleńkiej puszce po konserwach, w której nawet nie mam możliwości ruchu i w której śmierdzi albo benzyną, albo, co gorsza, drzewkiem zapachowym.

A ponadto - miałbym jechać blachosmrodem zamiast pociągiem? Mowy nie ma!

Kiedyś jeździłam stopem częściej, obecnie rzadko. I nie sama, tylko zawsze z kimś.
Odnośnie tematu autostopowania, natknęłam się na bardzo interesujący artykuł o najstarszej autostopowiczce w Polsce, pani Teresie Olszewskiej- Bancewicz, która ma obecnie 82 lata. Podróżować stopem zaczęła w wieku 62 lat, aby wyleczyć się z depresji. I nawet w tym wieku zdarza jej się spotkać z propozycją seksu.
http://natemat.pl/101677,82-letnia-tere ... -do-90-tki

Ja skorzystałem kilka razy w sytuacjach bez innego wyjścia. Choć w zgranym towarzystwie z chęcią zdobyłbym się na wyprawę po świecie stopem. Samemu zdaża mi się czasem zabrać stopowicza... o ile nie wygląda groźnie czyli np nie jest łysy Z historii miałem może jedną kiedy wziąłem na stopa pewną panią. Po opowiedzeniu historii o chorym bracie dla którego potrzebuje pieniądze na operację dostałem propozycję wsparcia finansowego ze wskazaniem że zbliżamy się do pobliskiego lasu. Nie spodziewała się jak słabo mogła trafić z tą propozycją

Rok temu, dokładnie 1 kwietnia wyjechałem z Polski w kierunku Holandii, wystawiając kciuk w górę:)

Tylko i wyłącznie jeśli transport publiczny zawiedzie, a ja muszę gdzieś być na konkretną godzinę. Jak się jedzie stopem, to nie wypada słuchać muzyki/czytać książek :<

Plus, w publicznym masz pewność, że kierowca cię nie wywiezie gdzieś i sprzeda na części (czy coś podobnego).

Tylko raz dałem się podwieźć, tak to zawsze odmawiam. Generalnie nie mam zamiaru z tego korzystać. Najwięcej zaufania mam do swoich stóp, dalekich podróży wymagających samochodu nie planuję. Jednak miałem pewną zabawną sytuację. W tamtym roku wracałem z buta jakieś 19 km, zapadł zmrok, zupełnie ciemno, a drogi między wioskami nie były oświetlone. Droga była rzadko uczęszczana, szedłem dość szybko, miałem rozpuszczone włosy. W końcu zatrzymał się jakiś samochód, a kierowca do mnie: "Nie boi się pani tak sama wracać po nocy?" Tylko się obróciłem w jego stronę bez słowa, gość zupełnie się zmieszał i nie wyrzekł ani słowa, pojechał dalej. Z jednej strony ubaw z jego miny z drugiej znów wzięli mnie za kobietę.