Nie jestem hepi, bo...

[Nightmarine]

Nieaktualne

[panna_x]

Piszę z pracy

[morowy]

Bo to było jakieś zlecenie na mnie prawdopodobnie.

To był UKŁAD

[Nightmarine]

Pogoda zaczęła mi się dawać we znaki - jak dla mnie dużo za ciepło. A to dopiero przedsmak.

[JacobMcAllen]

Też nie lubię upałów, nienawidzę wręcz

[Sightless Serpent]

Podpinam się, upały to zło. Idealna temperatura to dla mnie 18-20 stopni.

[Nightmarine]

Podobnie dla mnie. Chociaż jak jest chłodno (ale nie zimno) i jestem odpowiednio ubrana to zadowala mnie i 5 stopni. Jak jest 23+ to zdycham. Nie lubię też słonecznej pogody, nawet w zimie - swędzi mnie wtedy wszystko. Ostre światło to zbyt silny bodziec, wolę pochmurne dni. Lekki deszcz też mi niestraszny, a jak nie muszę wychodzić to bardzo lubię jak leje

[Biała]

Ja tu umieram od paru tygodni z przerwami przy tej pogodzie, wściekła, że nie mogę jeszcze zwiać z Warszawy... cholerna hipowolemia.

[Warszawianka40+]

Jak jest 23+ to zdycham. Nie lubię też słonecznej pogody, nawet w zimie - swędzi mnie wtedy wszystko. Ostre światło to zbyt silny bodziec, wolę pochmurne dni. Lekki deszcz też mi niestraszny, a jak nie muszę wychodzić to bardzo lubię jak leje

Ja też tak mam ale nie wiedziałam, że aż tyle innych osób również... Razi mnie światło (wagotonia?), a deszcz lubię bo na ulicach nie ma takiego tłumu - oczywiście nie ulewę, tylko spacer w normalnym deszczu.
Próbowałam radzić sobie w letnie upały biorąc zimne kąpiele. Codziennie -1/3 do pół wanny wody o temperaturze 25-30 stopni (stopniowo obniżać co dzień). Wskakiwać po przyjściu do domu, ja na kwadrans. Uważać, żeby się nie przeziębić. Z zimnej wody człowiek wychodzi orzeźwiony - pod warunkiem, że nie jest zbyt zimna.
Słyszałam o depresji spowodowanej wysoką temperaturą, na pewno można sobie jakoś radzić.

[Nightmarine]

Może mamy w sobie coś z wampirów? Gdy jest "kiepska" pogoda, to ludzi raz że mniej, a dwa że nie są tak nadpobudliwi. W upały jest ich wszędzie pełno i są głośni, bardziej ekstrawertyczni, pobudzeni - co bardzo potęguje moje stany lękowe. Upał jak najbardziej sprzyja depresji, mnie wysoka temperatura odbiera wszelką energię do życia. Dawniej kiedy cierpiałam na silną depresję, sezon wiosna-lato był najgorszy. Na jesień mi się zawsze poprawiało i nawet bywały dni, kiedy czułam się całkiem znośnie. Zimne kąpiele - brr. Kiedyś się tak kąpałam, teraz nawet w największy upał bym się nie zdecydowała.

Nie jestem hepi, bo znowu namnożyło mi się lęków, głównie dzięki prokrastynacji. W tym tygodniu jestem też narażona na dużą ilość przypadkowych kontaktów z ludźmi. Mam ochotę wpełznąć pod kołdrę, zwinąć się w kłębek i nie wychodzić do niedzieli.

[Viljar]

Ja z kolei uwielbiam upały - ironią losu jest więc, że słońce potwornie mi szkodzi i nie dość, że bez filtra co najmniej 30 ani rusz, to w dodatku jeśli jest suche powietrze, nabawiam się oparzeń jamy nosowej i boli mnie nos potwornie przy każdym oddechu. Nie jestem więc hepi, bo muszę unikać tego, co kocham

[Nightmarine]

Ja się za to opalam bardzo szybko i na brąz. Ironia, bo słońca staram się unikać. Musisz mieć bardzo delikatną skórę, skoro nawet powietrze Ci szkodzi Nos palący żywym ogniem przy oddychaniu miałam chyba 2 razy w życiu, przy okazji potężnych gryp. Nieciekawe wspomnienia.

[Viljar]

Suche, gorące powietrze szkodzi mi tylko na nos. Ale fakt, że skórę mam wrażliwą. Na szczęście w tym wypadku filtr 30 wystarcza.

[Indiana]

To był UKŁAD

Wiesz coś na ten temat, że się wypowiadasz ?

[Nightmarine]

Dziś znów prokrastynacja na potęgę. Nauka języków idzie mi zastraszająco gładko kiedy koniecznie muszę zrobić coś innego. A jutro będzie płacz i zgrzytanie zębów.