Wycienczony smutkiem (samotnoscia)

Nie każdego dnia ptaszki ćwierkają. Jak Ci się ten dzień przydarzy, my wysłuchamy.
Awatar użytkownika
tymczasowy
pASibrzuch
Posty: 250
Rejestracja: 14 cze 2011, 02:05
Lokalizacja: Londyn

Wycienczony smutkiem (samotnoscia)

Post autor: tymczasowy »

.
Ostatnio zmieniony 1 sty 2014, 19:43 przez tymczasowy, łącznie zmieniany 2 razy.
Awatar użytkownika
Jo
bASałyk
Posty: 731
Rejestracja: 7 lut 2009, 23:07
Lokalizacja: z wlasnego swiata

Post autor: Jo »

Najwazniejsze, ze zauwazyles swoj problem. Postraja sie powoli cos zmieniac np. zero zakupow przez internet, tylko w realu. Jesli nie lubisz ciaglego towarzystwa ludzi wybieraj sie na samotne seanse do kina, wycieczki gorskie czy inne formy spedzania czasu. Moze z czasem oswoisz sie z ludzmi i bedzie lepiej.
Przydalby Ci sie pies. Na spacerach zawsze mozna porozmawiac z innymi ludzmi o swoich pupilkach. Domyslalam sie, ze mieszkasz sam, wiec dosc trudno byloby trzymac psa. Generalnie zacznij troszczyc sie o rosliny, zwierzeta, staraj sie byc otwarty na ludzi.
To tyle, co w tej chwlili przychodzi mi do glowy.
Oczywiscie zawsze mozesz dolaczyc do spotkan forumowych, ktore odbywaja sie dosc reguralnie. Wystarczy sledzic dzial 'Spotkajmy sie'.
Pozdrawiam.
Awatar użytkownika
Artemis
pASsiFlora
Posty: 1355
Rejestracja: 7 sie 2008, 21:41
Lokalizacja: z miasta

Post autor: Artemis »

Wiesz, trafiłeś do całkiem fajnego miejsca. Jeśli się trochę postarasz masz szansę nawiązania wartościowych znajomości. Jest tu trochę "ludzi dobrej woli" :).
Pewnie nie rozwiążą Twoich problemów, ale nie będziesz czuł się z nimi samotny.
A na smutek to chyba tylko drugi człowiek może pomóc. Bądź dla nich bardziej tolerancyjny i wyrozumiały. Nikt nie jest idealny, każdy ma zalety i wady... Wtedy może staną się dla Ciebie bardziej przyswajalni.
A siedzenie w domu, w towarzystwie kompa może przygnębić... Podobnie jak Jo doradzam choćby samotne spacery, kino, siłownię, a zwłaszcza góry... Tam każdy mierzy się ze sobą, z rzadka odzywając się do towarzyszy.
Pozdrawiam.
Turysta-człowiek pętający się po szlakach w poszukiwaniu jedzeniaObrazek
Awatar użytkownika
dimgraf
szarASek
Posty: 2628
Rejestracja: 7 sie 2011, 13:26
Lokalizacja: Dolny Śląsk

Post autor: dimgraf »

Oczekujesz mądrej rady? Idź się lecz!

A teraz na poważnie. Może moja rada wyda się dziwna ale sam kiedyś się bardzo wyalienowałem, no może nie jak ty bo do szkoły chodziłem jednak ale... Wyjdź z domu. Nie musisz od razu nawiązywać kontaktu stań sobie na środku rynku, czy innego deptaka. Obserwuj mijających cię ludzi, wszyscy zaganiani, zestresowani, generalnie nieliczni zauważą, że jesteś dla większości będziesz tylko przeszkodą na drodze którą trzeba ominąć. Oczyść umysł po prostu obserwuj. Możesz też wejść do jakiegoś sklepu np. marketu bo tam nie trzeba się odzywać, kup sobie jakąś bułkę i zapłać w kasie, weź paragon i resztę i wyjdź. Możesz przed sklepem sobie przystanąć i obserwować innych. Pamiętaj tylko o tym by nie myśleć o tym co widzisz, a może dostrzeżesz coś na co do tej pory nie zwróciłeś uwagi. Potem jak wrócisz do domu wejdź na forum i opisz co widziałeś, tak zwyczajnie bezosobowo. Nie zmuszaj się do nawiązywania kontaktów jak nie chcesz.

Nie zdradzę jaki to ma cel. Myślę, że sam to odkryjesz z czasem.
Awatar użytkownika
Saphiriss
świrASek
Posty: 148
Rejestracja: 29 sie 2011, 22:08
Lokalizacja: Hogwart / Silesia

Post autor: Saphiriss »

Ja myślę że masz agorafobię połączoną z nerwicą lękową... Ja też nie mam prawie nikogo poza moją mamą...
W zasadzie znajomych bliższych zostawiłam w innym mieście, tutaj nie mam prawie żadnych, nowych nie umiem poznać. Zawsze byłam osobą 3 na doczepkę bez jakiś bliższych przyjaźni. Przez to wyalienowanie trudno mi zawiązywać kontakty, ale jest mi z tym źle, potrzebuję ludzi wokół siebie... Pies jest fajnym rozwiązaniem :)
Wiem, że część ludzi za mną nie przepada, trudno ja też nie przepadam za większością z nich ;)
tom
ASter
Posty: 638
Rejestracja: 15 mar 2009, 19:42

ops

Post autor: tom »

A byłeś u doktora? Nie wszytko mozna tłumaczyć dziwną osobowością. Może masz przewlekłą depresję o niezbyt silnym nasileniu, z tego co pamiętam nazywa się dystymią. To nie jest tak, że depresja, ot, chcę się wieszać. Często to wygląda właśnie tak, jak u Ciebie.
Winkie
AScetyk
Posty: 4640
Rejestracja: 25 sie 2011, 18:58

Post autor: Winkie »

Saphiriss, agorafobia to jak się nie mylę lęk otwartej przestrzeni. Jak więc radzisz sobie z agorafobią, kiedy przychodzi Ci podróżować, albo wychodzić na miasto?
Ja dzisiaj stałam na środku zielonej łąki, jak okiem sięgnąć dalej pola, lasy, łąki. Za punkt obserwacyjny wzięłam sobie najwyższy punkt terenu, czyli pagórek. :lol: Mówię Ci, nie ma nic lepszego niż stanie samej na otwartej przestrzeni. :D
Awatar użytkownika
Saphiriss
świrASek
Posty: 148
Rejestracja: 29 sie 2011, 22:08
Lokalizacja: Hogwart / Silesia

Post autor: Saphiriss »

Agorafobia to też lęk przed ludźmi :) Duże skupiska np. hipermarkety :) U mnie nie objawia się to strachem przed otwartymi przestrzeniami tylko właśnie trudnością w nawiązywaniu kontaktów :D

Miałam kiedyś lęki w miejscach gdzie jest dużo ludzi ale były to napady nerwicowe które na szczęście ustąpiły bo to dość porażka jest :)
Wiem, że część ludzi za mną nie przepada, trudno ja też nie przepadam za większością z nich ;)
Winkie
AScetyk
Posty: 4640
Rejestracja: 25 sie 2011, 18:58

Post autor: Winkie »

Inne nazwy tego typu fobii to też:
antrofobia - lęk przed ludźmi
ksenfobia - lęk przed obcymi ludźmi
ochlofobia - lęk przed tłumem

A może Ty nie masz fobii tylko po prostu jesteś nieśmiała? Tak czy inaczej to można przezwyciężyć. Musisz tylko uwierzyć w siebie. :) Na pewno jesteś interesującym człowiekiem i masz wiele do zaoferowania innym ludziom.
hellokitty93
ASiołek
Posty: 96
Rejestracja: 15 gru 2011, 22:35
Lokalizacja: Łódż,Poland

Re: Wycienczony smutkiem (samotnoscia)

Post autor: hellokitty93 »

:( dlaczego to wszystko jest takie skomplikowane ? :<
<R>
Winkie
AScetyk
Posty: 4640
Rejestracja: 25 sie 2011, 18:58

Re: Wycienczony smutkiem (samotnoscia)

Post autor: Winkie »

hellokitty93 pisze::( dlaczego to wszystko jest takie skomplikowane ? :<
To "wszystko" nie jest skomplikowane. To ludzie to "wszystko" robią skomplikowanym.
hellokitty93
ASiołek
Posty: 96
Rejestracja: 15 gru 2011, 22:35
Lokalizacja: Łódż,Poland

Re: Wycienczony smutkiem (samotnoscia)

Post autor: hellokitty93 »

Winkie pisze:
hellokitty93 pisze::( dlaczego to wszystko jest takie skomplikowane ? :<
To "wszystko" nie jest skomplikowane. To ludzie to "wszystko" robią skomplikowanym.

Ci ludzie dla których wszystko jest piękne i proste,nie zaczeli się nad wszystkim zastanawiać i to tak bardzo głęboko,żyją z dnia na dzień myśląc tylko o dotychczasowej otaczającej (tylko ich i ich najbliższych) rzeczywistości,nawet na chwilkę nie chce otworzyć im się oczu nieco szerzej i ujrzeć to co zobaczyli ci niektórzy,ci co tak często się smucą,których życie straciło już sens.A problemów jest tyle ile ludzi na świecie,jedne większe,drugie mniejsze.
<R>
Awatar użytkownika
Layla
wASp
Posty: 1946
Rejestracja: 11 lut 2011, 11:06

Re: Wycienczony smutkiem (samotnoscia)

Post autor: Layla »

Bo najważniejsze jest tu i teraz. Nie mówię, że nie trzeba się zastanawiać nad życiem, ale myśląc non stop o innych przegapisz własne życie. Chwila refleksji jest dobra, ale co za dużo to niezdrowo.
Ech, żałosny werteryzm się szerzy...
- Czy to ten moment, kiedy całe moje życie przesuwa mi się przed oczami?
NIE, TEN MOMENT BYŁ PRZED CHWILĄ.
- Kiedy?
TO MOMENT POMIĘDZY PAŃSKIMI NARODZINAMI A PAŃSKIM ZGONEM.
Winkie
AScetyk
Posty: 4640
Rejestracja: 25 sie 2011, 18:58

Re: Wycienczony smutkiem (samotnoscia)

Post autor: Winkie »

Layla pisze: Ech, żałosny werteryzm się szerzy...
Jeszcze nam tu tego brakowało... :roll: Kto chce być zatem Lottą?
Werter, bohater klasycznego już dzieła Goethe, był obiektywnie rzecz ujmując bubkiem myślącym tylko o sobie, lubującym się w nurzaniu w cierpieniu własnym i w kreowaniu na niby jedynie oświeconego bohatera romantycznego.
Już bohaterowie pozytywistyczni/Młoda Polska np. Tomasz Judym z Ludzi bezdomnych Żeromskiego wzbudzali we mnie większą sympatię. Bo skoro Werter sztandarową powieścią doby romantyzmu był, to wydaje mi się, że gdzie tu pomyłka jaka zaszła. :?
Winkie
AScetyk
Posty: 4640
Rejestracja: 25 sie 2011, 18:58

Re: Wycienczony smutkiem (samotnoscia)

Post autor: Winkie »

Wyrwana_z_kontekstu przy wenie. :D Zgadzam się z tym co napisałaś.
Pewni ludzie którzy nie mają dosyć odwagi, konsekwencji w codziennym działaniu i chęci życia mimo rozczarowań, jakie w końcu każdego człowieka prędzej czy później spotykają :arrow: idą na łatwiznę. Najlepiej powiedzieć, że jest się "ponad", że inni nie rozumieją i nie zrozumieją nigdy. I w efekcie poprawić wizerunek samego siebie zaprojektowanego we własnej głowie, mimo tego co mówią nasze czyny.
Boże, to nie tak, że ze stanu smutku czy też permanentnej samotności można wyjść ot tak, ale można się przynajmniej starać. Jeśli ludzie nadal pozostaną obojętni, co i się zdarza, nie powiem... to przynajmniej będzie się miało świadomość podjęcia próby zmiany swej sytuacji.
ODPOWIEDZ