Kod: Zaznacz cały
Zdarzyło się mi. Zdarzyło się mojej dziewczynie. Z innymi ludźmi za bardzo na takie tematy nie rozmawiam, więc nie wiem, na ile średnio ludzie muszą kogoś znać, żeby się w nim zakochać. Oba przypadki miały miejsce daleko wstecz, w gimnazjum. Być może to coś tłumaczy. Ale mogę bazować tylko na doświadczeniach z tamtego okresu, skoro zakochanie nie powtórzyło się mi od tamtego czasu.
Zakochanie to chemia, czasem wystarczy chwila żeby coś poczuć i wcale nie chodzi o wygląd. Oczywiście nie ma co mówić w takim wypadku o dojrzałej miłości, bo to już weryfikuje czas. Takie nagle pojawiające się do kogoś emocje określam jako zauroczenie. Zakochanie i miłość rozumiem jako relacje bardziej dojrzałe Jakieś nowe słowniki wyszły ostatnioIssander pisze:Np. strach - unikanie zagrożenia, złość - dążenie do walki, zazdrość - gromadzenie zasobów, itd. Te dwie emocje to (z nazwami używanymi przeze mnie) miłość, która jest emocją powiązaną z altruizmem, oraz zakochanie - z dążeniem do prokreacji.
Widzisz, semantyka to jednak ważna rzecz, jeśli chcesz się porozumieć. Informatyka też jest dokładna w swoich językach, no nie?Mnie się wywody Issandera skojarzyły raczej z Erazmem z "Dżihadu Butleriańskiego" (dla niewtajemniczonych: Erazm to robot obdarzony SI, który próbował zrozumieć emocje i uczucia, przeprowadzając np. wiwisekcje w celu odnalezienia ośrodków odpowiedzialnych za to, że ktoś lubi taką muzykę a nie inną i dziwił się, czemu inni ludzie się go z tego powodu boją)Nightfall pisze:Mr Spock istnieje naprawdęIssander napisał(a):
Nie stosowanie się do zasad logiki zawsze jest błędem rozumowania, niezależnie od tematu.
No cóż dla mnie jest to również pojęcie abstrakcyjne i było takie również kiedy zapatrywałem się bardziej na tradycyjne związki. Zdrada kojarzy mi się ze świadomym działaniem czy knuciem moim kosztem przez osobę, która podaje się za przychylnie do mnie nastawioną. To że ktoś się w kimś zakochał nie wpisuje się w te ramy. Bo co złego robi ktoś tym że w kimś się zakochał? I mnie kiedyś też by to bolało, jednak uważam że to mój problem. Nigdy nie winiłem kogoś za to że może kochać inną osobę. Jeśli się w kimś zakocham nie mój problem że ktoś ma mnie przez to za jakiegoś. Moje uczucie to moje uczucie i nikomu nic do tego, nikogo tym nie krzywdzę. A może ktoś za bardziej moralną niż zakochanie uzna nienawiść do kogoś? Zapewne każdy powie no tak nienawiść jest negatywna. Czyli jak kocham jestem negatywny, jak nienawidzę też jestem negatywny. To jaki pakiet uczuć pozostał mi żeby nikt się mnie nie czepił? Oczywiście jeśli jest ktoś kto twierdzi że nienawiść partnera do innych osób niż jego partner jest emocją aprobowaną to moje pytanie jest nieaktualne. A może ktoś przydzieli ściśle określony przedział- nie za mocno w jedną stronę, nie za mocno w drugą. Akceptowalne normy przydzielone są nie tylko do orientacji ale i do jakich i do ilu osób powinienem czuć coś pozytywnego inaczej będę pedałem lub zdrajcą. Nawet jeśli będę miał poczucie odrzucenia przez to że ktoś jest dla mojej partnerki tak samo lub i bardziej fajny niż ja nigdy nie uznam że mnie zdradziła. Ma pełne prawo kochać kogo chce.Viljar pisze:Ale teraz przynajmniej rozumiem, czemu Issander napisał wcześniej, że zdrada emocjonalna to według niego dziwaczny wymysł.
Poison Ivy pisze:KasiaTe pisze:Zupełnie nie w związku z moim wcześniejszym problemem ale zastanawia mnie jedno:
czy ASY są zdolne do zdrady? przede wszystkim o umysłową chodzi.....
Zdrada emocjonalna jest zatem cięższym gatunkowo wydarzeniem. Z drugiej strony, moim zdaniem, nie każda fascynacja powinna być rozpatrywana w kategoriach zdrady, albowiem ta ostatnia może mieć miejsce dopiero po stworzeniu silnej więzi między dwoma osobami, będącej w opozycji do wcześniej zbudowanej więzi o podobnym charakterze z inną osobą (dotychczasowym/ą partnerem/ką). Jeśli przyjąć inne założenie, zdradą należałoby określić również niezbyt silną fascynację znajomym/ą lub przyjacielem/przyjaciółką, bez perspektyw i planów zbudowania silnej więzi, co byłoby nonsensem. W takim wypadku mielibyśmy do czynienia z permanentnymi zdradami.Andyomene pisze:Ale duszy, upodobań, charakteru - generalnie narowów serca też nie można opanować, jedyne co zostaje to tuszowanie, powolna praca nad sobą albo medytacje ccc:
A takie zdrady intelektualno-emocjonalne teoretycznie powinny być częste. Łatwo jest się kimś zafascynować, a tak trudno stworzyć głęboką, silną więź między dwoma osobami, nieopartą na fizyczności. Właściwie to każdą głęboką więź trudno wypracować O:
