beatris pisze:dorosłe dziecko pisze:
Ja natomiast mam tak, że nie dzielę się, nie obciążam innych ani moimi smutkami ani radościami wszystko przeżywając jedynie "w sobie" bez uzewnętrzniania tego. Nie potrafię i nie chcę się uzewnętrzniać przed kimkolwiek.
Podziwiam!!! Ja bym umarła, gdybym się przynajmniej nie wypisała na forum, gdzie, jakby nie patrzeć, jestem anonimowa. Nie jestem w stanie uzewnętrznić się tylko w realu, przed znajomymi...
Przyznam szczerze, że nie widzę w tym nic godnego podziwu. Po prostu taką mam psychikę (jestem introwertykiem), że nie wyrażam uczuć. Na zewnątrz zachowuje spokój a w środku, to już różnie bywa
, choć nie reaguję emocjonalnie. Poza tym jestem lekkoduchem, więc większość moich postów w "Radościach" musiałaby dotyczyć opisu, jak to się czymś nie przejmuję.