Forum SEA

A dla mnie to jest jedyna forma kontaktu cielesnego, którą toleruję, a nawet lubię. Aczkolwiek mogę się obyć bez.
W każdym razie tu przebiega moja granica przyjemności: całowanie i przytulanie.
I to jest trochę zgubne, bo zachęca mężczyznę do kroku dalej i jest on słusznie zdezorientowany, kiedy mówię nie...

Mam podobnie jak Ivy.

Pocałunki są niehigieniczne, a całowanie się obrzydliwe.

Nie lubię. Nie ma w tym nic ciekawego, nudzi mi się po pierwszych paru sekundach.

Mam bardzo obojętny stosunek. Nie przeszkadza, ale żeby jakąś przyjemność sprawiało, to też nie.

Całowanie się postrzegam tylko jako wymienianie się substancją o nieprzyjemnym zapachu zwaną śliną i w sumie dziwię się ludziom, którzy to lubią.

Próbowałam się nauczyć i sprawdzić, jak to jest. Nie takie złe, jeśli zignoruje się kontakt z cudzą śliną i skupi na czynności. Tyle, że nadal nie poczułam potrzeby pocałowania kogoś, po prostu zgadzałam się na to.
Całusy w policzek na powitanie, od rodziny itp? Niech już będą, byle suche, bez kontaktu ust ze skórą.

qwerty_456 pisze:Całowanie się postrzegam tylko jako wymienianie się substancją o nieprzyjemnym zapachu zwaną śliną i w sumie dziwię się ludziom, którzy to lubią.

Próbowałeś myć zęby przed?

Poison Ivy pisze:

qwerty_456 pisze:Całowanie się postrzegam tylko jako wymienianie się substancją o nieprzyjemnym zapachu zwaną śliną i w sumie dziwię się ludziom, którzy to lubią.

Próbowałeś myć zęby przed?

Głupie pytania sobie daruj. Postrzegasz całowanie się normalnie, to się ciesz.

Dla mnie ślina każdej istoty jest obrzydliwa "z definicji" i ludzie całujący się zawsze będą mnie brzydzić.

Poison Ivy pisze:

qwerty_456 pisze:Całowanie się postrzegam tylko jako wymienianie się substancją o nieprzyjemnym zapachu zwaną śliną i w sumie dziwię się ludziom, którzy to lubią.

Próbowałeś myć zęby przed?

Gdyby mnie ktoś tak podsumował, to chybabym wysłał kwiaty w dowód uznania
Całowanie wchodzi w grę. Ale tylko w sytuacji baaardzo poważnego zaangażowania. Chyba że chodzi o jakieś cmoknięcie w policzek np. przy wręczaniu prezentu - tutaj wystarczy, że daną osobę po prostu lubię.

O jezu, całowanie w policzki to najgorsza rzecz ever, jako że to polski zwyczaj na powitanie/pożegnanie i obejść się tego nie da. A ja tego zwyczajnie NIE ZNOSZĘ, bardziej od całowania w usta.

Całowania na powitanie nie znoszę, unikam jak tylko mogę.
Natomiast całowanie z kimś mi bliskim lubię

całować się spoko ale tylko z tą jedyna osobą a całowania w policzek na dzień dobry czy pożegnanie... masakra i zwłaszcza na spotkaniach rodzinnych ech katorga

Pocałunki są moim zdaniem czymś bardzo intymnym i przyjemnym - ale tylko i wyłącznie z ukochaną osobą i w odosobnieniu
Próby całowania mnie przez innych odbieram jako atak... ewentualnie bliskim mogę wybaczyć suchego cmoka w policzek z jakiejś okazji.

Od dziecka irytowało mnie to rzucanie się na mnie cioć, babć i całowanie w policzki... Ale jak nie robi się tego tak nachalnie, mogę wytrzymać, sama takich gestów nie inicjuję.
W usta całowały mnie dwie osoby, jeden chłopak, któremu się spodobałam, ale wiedział, że nie będziemy parą, drugi jak sprawdzał, czy naprawdę jestem aseksualna i nic mnie nie rusza Odczucia podsumuję tak - to coś, czego wolałabym unikać, ale nie powodujące zbyt gwałtownych reakcji obrzydzenia.