Forum SEA

Na przestrzeni lat i czasów w jakich przyszło ludziom żyć, system wartości ulegał rozmaitym przemianom. Zmieniały się warunki społeczne, ekonomiczne czy polityczne i wraz z nimi wartości.

Czy według Was wszystkie wartości są zmienne, czy istnieją wartości trwałe, ponadczasowe, uniwersalne?
Jakie wartości znajdują się w Waszym systemie? Jakimi się kierujecie, jakie cenicie, do jakich dążycie?

Życie, pasje, marzenia, miłość, przyjaźń, rodzina.

Kolejność przypadkowa.

Jest to złożone zagadnienie i trudno tutaj udzielić jednoznacznej odpowiedzi na to, które z wartości są stałe, które zmieniają się na przestrzeni wieku bowiem zależne jest to zarówno od jednostki, jak i od kultury obowiązującej w danym społeczeństwie.

Myślę, że wartościami ponadczasowymi są m.in. rodzina, miłość, życie i śmierć. Tylko kwestia podejścia do nich jest różna. W niektórych społecznościach prawdziwa (pełna) rodzina to rodzice +dzieci, albo też rodzina jako instytucja uświęcona sakramentem małżeństwa.
Miłość - chociażby inne podejście do miłości homoerotycznej i wyzwolenia seksualnego.
Życie - czyli aborcja, ochrona życia od poczęcia lub jego brak, również polityka prospołeczna i prorodzinna, modele wychowania.
Śmierć - pomijając już różne wizje życia po życiu, to możemy mówić o różnicach w pochówku zmarłych, oraz stopnia w którym ludzie godzą się z nieuchronnością śmierci.

Szczerze mówiąc/pisząc to liczyłam na więcej odpowiedzi na to, co jest dla Was ważne.


Człowiek przez całe życie się rozwija, dostrzega, ocenia, analizuje, wybiera rzeczy bardziej lub mniej ważne. Naturalnie, że wartości też ulegają modyfikacjom. Niektóre z wiekiem maleją, inne nabywamy, ale na pewno są wartości uniwersalne ( np życie, religia, miłość, władza, ...)
Masz rację Winkie - są wartości uniwersalne, ale mają one inny wymiar.

We współczesnym świecie w topie najważniejszych pojawiły się byt materialny, pieniądz, kontakty. Oczywiście pieniądze są niezbędne, bo umożliwiają stworzenie godnych warunków życia, ale ludzie skłonni są poświęcić wszystko i postępować wbrew własnym zasadom po to, by osiągnąć zamierzony cel. Tracą tym samym własną tożsamość, to kim są.
Chyba jednak to szata zdobi człowieka, a szkoda.

Moimi wartościami są życie, rodzina, miłość, przyjaźń, zdrowie, na pewno poczucie szczęścia, tradycja i to kim jestem.

dla mnie najważniejsza jest rodzina,ostatnio przeszliśmy sporo i mogę powiedzieć że dla niej zrobiłabym wszystko,może brzmi to bardzo patetycznie ale byłabym skłonna poświęcić naprawdę wiele

jaśmina pisze:Szczerze mówiąc/pisząc to liczyłam na więcej odpowiedzi na to, co jest dla Was ważne.

Się tak nie przejmuj tematy czasem mają silny odzew czasem na ten odzew trzeba poczekać. Sam przyznaje się, że się nie wysiliłem w moim poście dlatego teraz trochę rozwinę, bo miałem cięższy okres i nie miałem siły na dłuższą wypowiedź. Może nie tylko ja miałem tak, a myślę że temat naprawdę fajny i do ciekawej dyskusji.

jaśmina pisze:We współczesnym świecie w topie najważniejszych pojawiły się byt materialny, pieniądz, kontakty. Oczywiście pieniądze są niezbędne, bo umożliwiają stworzenie godnych warunków życia, ale ludzie skłonni są poświęcić wszystko i postępować wbrew własnym zasadom po to, by osiągnąć zamierzony cel. Tracą tym samym własną tożsamość, to kim są.

Trochę nie rozumiem jak można nazywać pieniądze, byt materialny, godne warunki życia wartościami. Albo inaczej trzeba się tak naprawdę zastanowić nad ich znaczeniem. Czy godne warunki życia to oznacza życie w jakimś luksusie? Naprawdę czasami, a nawet często się spotykam z sytuacjami gdzie ktoś domaga się godnych warunków dla siebie. Godne warunki każdy powinien sam sobie zapewnić moim zdaniem, a nie oczekiwać że ktoś mu je zapewni. Poza tym godne warunki to pojęcie względne i nie zawsze do niego potrzebne są pieniądze. Właśnie pieniądze - byt materialny... ja zawsze powtarzam "pieniądze są po to by je zarabiać i wydawać". Wiem co to znaczy je mieć i ich nie mieć ale jak się ma chęci to i można je zarobić ale trzeba chcieć. "Ludzie skłonni są poświęcić wszystko... by osiągnąć zamierzony cel". Wszystko zależy od tego co jest tym celem. Jeśli są nim pieniądze to w 100% zgadzam się z tobą.

Wracając do moich wartości: życie/zdrowie tego chyba nie trzeba wyjaśniać. Cenie swoje życie ale też szanuje życie drugiego człowieka, niestety wciąż wielu skupia się tylko na sobie (co akurat jest ok) ale jednocześnie wpływa, narzuca, ingeruje, a nawet pozbawia drugiego życia, zdrowia, godności (co jest bardzo negatywnym zjawiskiem).

Pasja/marzenia - każdy ma jakieś marzenia choć nie każdy stara się je realizować. Dla mnie moja pasja i marzenia są nieodłączną częścią mnie. Często mówię o sobie jako o marzycielu, bo wydaje mnie się, że jeśli ktoś ma jakąś pasje i poświęca się jej wiąże z nią także swoje marzenia, zaś jeśli dążysz do realizacji marzeń to dążenie staje się także pasją więc obie wartości są nierozerwalne i jeśli zatraci się jedną z nich to tak jakby utracić cząstkę siebie.

Miłość, przyjaźń, rodzina to są chyba tak uniwersalne wartości, że także nie ma potrzeby ich tłumaczyć. Jednak wciąż wielu zapomina o tych wartościach i przypomina o nich sobie dopiero gdy którejś z nich zabraknie.

Może tylę i tak ten post przydługi Mam nadzieje, że się przez to przebijecie

Dużą wartość dla mnie przedstawia szczerość. Przynajmniej w sprawach poważnych, bo wiadomo, pożartować każdy lubi. Niemniej, uważam, że najgorsza prawda jest lepsza, niż największe kłamstwo i nie lubię być oszukiwany. Podobnie jak sam nie lubię oszukiwać.

Z powyższym łączy się uczciwość. Rzecz już niemal dziś zapomniana. Nawet w sprawach najdrobniejszych. Przyznam z dumą, że nigdy nie zdarzyło mi się ściągać w szkole i ciężko przeżywałem, jak moi koledzy dostawali dobre oceny za umiejętność oszukiwania. Nawiasem mówiąc, dziwi mnie i drażni, że umiejętność oszustwa jest w Polsce powszechnie akceptowana i to w sprawach najdrobniejszych: począwszy od ściągania na klasówkach, a skończywszy na jeździe na gapę.

Dalej życie. Jest piękne, co tu dużo gadać i szkoda je narażać, a warto szanować. Przy czym, uważam jednocześnie, że życie i zdrowie trzeba cenić i u siebie, i u innych, a z tego wynika, że jeśli ktoś nie szanuje czyjegoś życia i zdrowia, to sam na nie nie zasługuje.

Miłość i przyjaźń - wydają się dzisiaj zapomniane, a szkoda, bo miłość pomaga przetrwać wiele złych chwil, podobnie jak prawdziwi przyjaciele.

Natomiast przyznam (i przyznam, że wiem, że to trochę zakrawa na patologię), ale rodzina w sensie więzów krwi nie jest dla mnie najmniejszą nawet wartością. Po prostu - wywodzę się z rodziny totalnie dysfunkcjonalnej, w której hipokryzja, zawiść i zwykły brak szacunku dla drugiego człowieka były na porządku dziennym, skutkiem czego trzy lata temu definitywnie zerwałem z nią kontakt. Tylko czasem zazdroszczę ludziom, którzy mają normalne rodziny, których członkowie mogą liczyć na siebie nawzajem.

Rodzina zdecydowanie nie znajduje sie na najwyzszym szczeblu mojej piramidki wartosci. Z podobnego powodu co @up. W moim przypadku ona nie istnieje, zwyczajnie. Potraktowana jako eksperyment, ktory nie przyniosl zamierzonego efektu. Rozrzucona, bez zadnych polaczen (nawet kontaktu. No chyba, ze poprzez kontakt rozumiecie wymiane powitan na ulicy raz na 4 lata).

Na najwyzszym miejscu stoje ja i wszystko co jest niezbedne do istnienia "ja". Sa to wartosci, ktore sie zmieniaja. Jedno zostaje niezmienne - zycie samo w sobie. W momencie gdy ono sie zmieni, zmieni sie moje ja. Albo stane sie calkowicie innym czlowiekiem, albo wrecz przeciwnie - nie stane sie, umre.

Dalej stoja potrzeby typu obcowania z kultura, moralnosc i pokrewne. Nie kwalifikuje do tego szczebla interakcji miedzyludzkich. Jakoby ze sztuka mozna obcowac, studiowac mozna nauke - takoby z ludzmi po prostu musze przebywac.

Reszta to wymieszane potrzeby fizjologiczne, klasyfikuje je jako wartosci. "Ja" wybiera w koncu mi jedzenie i sposob w jaki robie wszystko od tej grupy w zwyz. Tak wiec milosc, przyjazn i inne kwalifikuja sie tu - do najnizszego szczebla.

Nie wyglada to tak zle.

U mnie natomiast rodzina jest najważniejsza. Odczuwam bardzo silną więź z najbliższą rodziną i jestem z tego tytułu gotowa ich bronić i pomagać nawet kiedy wiązałoby się to dla mnie z wyrzeczeniami, czy rezygnacją z części własnych planów. Z mężem/żoną zawsze rozwieść się można, zerwać więź, lecz rodzina zawsze będzie rodziną - i ot nie tylko poprzez więzy krwi, materiał genetyczny, lecz i wspólne wspomnienia i doświadczenia lat dzieciństwa.

Viljar pisze: Przyznam z dumą, że nigdy nie zdarzyło mi się ściągać w szkole

O to, nie wiesz jakie dzięki temu więzi międzyludzkie się tworzą. Pomagać sobie trzeba.

Wartości- hmm... temat rzeka, zalezy co dla kogo jest konkretną wartością.

Czy według Was wszystkie wartości są zmienne, czy istnieją wartości trwałe, ponadczasowe, uniwersalne?

Według mnie to w dużej mierze zależy od człowieka, od jego osobowości i sile charakteru czy może niektórych przeżyć. Czasami pod wpływem innych taki człowiek nieświadomie się zmienia, zapominając o dawnych poglądach, wartościach itp. To samo tyczy się różnych niespodziewanych sytuacji w życiu, różnie bywa.

Jakie wartości znajdują się w Waszym systemie?

Taką najważniejszą krystaliczną wartością dla mnie jest czysta miłość. I nie, nie wstydzę się tego. Pomaga mi ona przetrwać we współczesnym świecie i zachować dystans do otoczenia, do ludzi. Przelwam ją najczęściej na małe dzieci, najbliższych i zwierzęta.
Drugą wartością, a raczej połączenie dwóch wartości: nadzieja i wiara. Wierzę, że po życiu ziemskim jest inne, lepsze życie, bez cierpienia i bólu.
I ostatnią wartością, co nie oznacza, że stawiam ją na ostatnim miejscu jest wyobraźnia. Sprawia ona, że widzę rzeczywistość inaczej, to tak, jakbym miała psychodeliczny umysł. Pomaga mi ona pobudzać wenę twórczą i wytwarzać nowe marzenia. Świetna sprawa.

Jakimi się kierujecie, jakie cenicie, do jakich dążycie?

Tak jak wspominałam, kieruję się miłością i ją cenię. Obecnie nie dążę do żadnych innych, ale kto wie, co będzie za kilka lat...

Mój system wartości musi zostać "przebudowany". Na chwilę obecną najwyższą wartością dla mnie jest własny spokój.

W zeszłym roku na studiach mieliśmy takie ćwiczenie - najpierw stworzyliśmy wspólnie listę różnych wartości, jakimi kierują się ludzi. Następnie, już indywidualnie, mieliśmy wybrać pięć najważniejszych i po kolei pozbywać się ich, aż zostanie jedna.
Wówczas, jako ta najważniejsza wartość, została mi odpowiedzialność. Na mojej liście były także takie wartości, jak uczciwość, niezależność i tolerancja. Mogę z czystym sumieniem napisać, że trzema pierwszymi kieruję się w życiu. Natomiast jeśli chodzi o tolerancję, to chciałabym być bardziej tolerancyjna jeśli chodzi o sposoby, w jakie ludzie wykonują różne czynności. Czasem przeszkadza mi, gdy nie robią czegoś "po mojemu", ale staram się z tym walczyć. Poza tym, dodałabym również do tej listy patriotyzm.
Natomiast, jeśli chodzi o wartości uniwersalne, nie zmieniające się na przestrzeni wieków, to nie wierzę w coś takiego. Wartości są raczej relatywne, zależne od jednostki i czasów, w jakich żyje, przynajmniej tak uważam.

Wolność, poczucie bezpieczeństwa, samorealizacja, bliskie relacje.

U nas na uniwersytecie w ramach jednego z przedmiotów prowadząca robi od lat ankietę na temat tego jakie mamy wartości. Wybieramy pięć najważniejszych i wiecie co poszybowało znacznie w górę w ostatnich latach? Są to pieniądze.
Uważam, że nie ma uniwersalnych wartości. Według piramidy maslowa najpierw muszę zaspokoić te podstawowe, aby mieć te z wyższego poziomu. Ja jednak myślę, że u każdego pierwszą taka wartością, która się kształtuje jest szacunek do osoby wychowującej i nie jest ona uwarunkowana kulturowo oraz np. dużo osób byłoby w stanie zrezygnować z jedzenia na rzecz takiej osoby, czy obronić ją własnym kosztem.

Mnie poszybowanie pieniędzy w górę nie dziwi. Dzisiaj wiele osób żyje z pensji poniżej średniej krajowej, wiele osób (w tym ja) pracuje na śmieciówkach, umowach o dzieło, jest niepewność jutra. Pieniądze szczęścia co prawda nie dają, ale wszystko inne bez pieniędzy to ch... - z wyjątkiem zdrowia. Chociaż z drugiej strony - jeśli nie masz pieniędzy, to o zdrowie też trudniej zadbać.