Forum SEA

Moin zdaniem bez sensu jest nie wierzyć w nic..

A jeszcze bardziej bez sensu jest w obecnych czasach wierzyć w jakąkolwiek mitologię bez żadnego dowodu i potwierdzenia, że cokolwiek z tego ma jakąkolwiek rację bytu.

Jestem wierzący, ale wierzę po swojemu, nie lubię chodzić do kościoła, kler jet mi obojętny. Modlę się zazwyczaj w domu, w samotności, zawsze w kryzysowych sytuacjach, mam takie okresy bardziej lub mniej religijne. Wierzę w życie po śmierci, to jest dla mnie nie najważniejsze że spotkam kiedyś wszystkich swoich bliskich, to pocieszająca wizja

Jestem głęboko wierzący, dzięki czemu udało mi się porzucić religię.
A w co tak właściwie wierzę? Chyba można to nazwać intuicją.

Tak, jestem wierząca. Choć na pewno nie jest to taka hurraoptymistyczna, entuzjastyczna religijność bez refleksji, oparta na emocjach.

Nie, jestem z tych osób, co muszą zobaczyć, żeby uwierzyć.

Jestem wierząca, należę do wspólnot. Wkurzają mnie jednak takie osoby wierzące, które chcą na siłę narzucać swoje poglądy, nawracać itp.

Moja wiara bardziej przypomina transcendentalizm Franka Lloyda Wrighta albo Louisa Sullivana niż dominującą w Polsce wiarę rzymsko(polsko)katolicką. Eksperymentowałam z chrześcijaństwem, mam sporo znajomych - głównie z Ameryki - którzy są mocno chrześcijanami, ich chrześcijaństwo jest mocno dalekie od katolicyzmu, ale jakoś i tak nie przechodzi mi Biblia przez głowę, więc chyba powinnam dać sobie z tym spokój...

loony26 pisze: ↑9 gru 2020, 13:26 Moja wiara bardziej przypomina transcendentalizm Franka Lloyda Wrighta.

Możesz podrzucić mi na priv jakiś namiar do artykułów naukowych i książek na ten temat? Oglądałem ostatnio dwa filmy o Wrighcie i przyznam, że mnie zainteresował.

Sam nie mam sprecyzowanego myślenia religii. Wiem, że wszystkie religie opierają się na mitologii i są wyobrażeniem człowieka o tym, jaki może być bóg, dlatego ciężko mi uznać, że są prawdziwe (bo dlaczego jedna religia miałaby mówić prawdę, a druga mieć błędne wyobrażenia? nie potrafię tego zrozumieć). Jednak, gdy myślę o nieskończoności kosmosu, o tym, jak jest niemożliwy do poznania, jak jest niby chaotyczny, ale jednak rządzony swoimi niepojętymi dla nas prawami (polecam przy okazji program "Astronarium"), to zakładam, że może istnieć pewna siła wyższa, całkiem różna od ludzkiego wyobrażenia boga, która tym zarządza. Pytanie tylko: kto zarządza tą siłą? Skąd ona się wzięła? Jak można poznać początek wszystkiego? I czy było kiedyś nic? I jasne, mogę zrozumieć ateistów. Ateizm to taka sama wiara, jak każde inne, ale nie rozumiem wojujących ateistów, przecież to nic innego jak fundamentalizm. Hitchens, Dawkins etc. to zwyczajnie opium dla mas.

noguris pisze: ↑15 gru 2020, 21:28

loony26 pisze: ↑9 gru 2020, 13:26 Moja wiara bardziej przypomina transcendentalizm Franka Lloyda Wrighta.

Możesz podrzucić mi na priv jakiś namiar do artykułów naukowych i książek na ten temat? Oglądałem ostatnio dwa filmy o Wrighcie i przyznam, że mnie zainteresował.

Jak wejdziesz w Google Scholar i wklepiesz louis sullivan transcendentalism albo frank lloyd wright transcendentalism to ci wyjdzie dużo ciekawych wynikow, w zaleznosci od tego co cię dokładnie interesuje, ja studiuję historię architektury więc mi podchodzą zwykle artykuły które przedstawiają wpływ ich idei filozoficznych na kształt ich pracy, i po śladach możesz sobie odbić w którą stronę chcesz tzn. tym narzędziem, które pokazuje cytowane lub cytujące prace. Jak nie znajdziesz nic ciekawego to pisz i może coś konkretnego zalinkuję

Muszę obczaić "Astronarium" w wolnym czasie!
I też mi się zdaje, że tak bez żadnej siły to tak trudno trochę we wszystko uwierzyć. W tym momencie zmagam się z pociągiem ku antynatalizmowi, bo życie ludzkie to takie cierpienie i że po co zsyłać kolejnych ludzi na ten świat, żeby się tak męczyli jak my :facepalm:

Jestem wierzący, chodzę do kościoła i modlę się. Był okres, że byłem zbuntowanym ateistą Znam, może nie za dużo księży, ale wszyscy są naprawdę ok. Natomiast to, co się dzieje w kościele ogólnie, no to chyba nie wymaga jakiegoś obszerniejszego komentarza..

Wierzący, rzymsko-katolik Nawet jestem w Służbie Liturgicznej Ołtarza

W Boga jako Absolut, Najwyższą Istotę, Tajemnicę Istniena - tak, wierzę. Natomiast "nie pod drodze" mi jest z koncepcją Boga w religiach Abrahamicznych. Nie mam po prostu żadnego powodu, by w tego rodzaju Boga wierzyć. Obecnie nie czuję się związany z żadną religią. Do kościoła nie chodzę na na nabożeństwa, ale lubię czasem do kościoła wejść i posiedzieć tam chwilę w ciszy, pomodlić się. Taki bardzo osobisty akt kultu, bez dogmatyzowania. Także czasem modlę się i rozmyślam na tematy duchowe w domu. Dla mnie prawdziwa religia to po prostu całe życie - uważam, że Boga nie da sie "przekupić" obrzędami i liczy się uczciwość i szacunek wobec innych na codzień.

Przez pewien czas interesowałem się różnymi koncepcjami Boga w takich systemach filozoficzno-religijnych, jak np. panteizm, panenteizm, deizm, pandeizm, panendeizm, paneizm. Ogólnie, oscyluję właśnie wokół tych koncepcji i myślę, że najbliżej mi do panendeizmu. Przez pewien czas myślałem, czy nie zapisać się do Unitariańskich Uniwersalistów, ale ostatecznie stwierdziłem, że zinstytucjonalizowane systemy religijne to nie moja bajka. Chociaż jak skończy się pandemia, to może wybiorę się kiedyś na jakieś unitariańskie spotkanie, żeby zobaczyć, jak to wygląda (mieszkam teraz w Niemczech i w mojej miejscowości jest społeczność unitariańska).

Osobiście nie wierzę w nic. No może tylko w pozaziemskie cywilizacje i nieuchronną zagładę świata.

Dolly pisze: ↑17 sty 2021, 12:45 Osobiście nie wierzę w nic. No może tylko w pozaziemskie cywilizacje i nieuchronną zagładę świata.

Powiało optymizmem =)