Hej
: 27 maja 2019, 01:24
30 letni introwertyczny desperata z fobią społeczną i chyba aseksualny. Piszę chyba bo mam jeszcze w sobie jakąś iskierkę tzn. 5 min raz na miesiąc to dla mnie już całkiem sporo ale to już sami oceńcie czy to aseksualizm czy jeszcze nie bo jestem nowy w temacie. Akceptuje siebie takim jakim jestem tylko obracam się wśród niekomfortowych ludzi dla siebie, którzy sprawiają wrażenie że chcą mnie uczyć czegoś do czego nie jestem zdolny albo przystosowany dlatego z chęcią kogoś poznam tutaj by móc wspólnie sobie pomarudzić 
Generalnie jestem negatywnie nastawiony do świata ale staram się uśmiechać bo tak wypada czy coś (jest chyba taka presja społeczna że trzeba być szczęśliwym etc.). Nie zamierzam też wychodzić ze swojej strefy komfortu bo próbowałem wiele razy i nie uzyskałem nigdy żadnych długofalowych rezultatów z tego powodu, ba! czułem się po tym jeszcze gorzej niż wcześniej.
Poza tym biadoleniem lubię podróżować (to za duże słowo - włóczyć się, bardziej pasuje) gdziekolwiek bez telefonu co by mi nikt nie truł *** gdzie jestem etc. Lubię to bo mogę iść/jechać po prostu przed siebie, a nie kręcić się w kółko jak to w codziennym miejskim życiu bywa. Myślę że zebrałem sporo doświadczenia w temacie i chciałbym w niedalekiej przyszłości bujnąć się gdzieś poza granice Europy ale nie sam. Wątpię że znajdę kogokolwiek chętnego ale zawsze warto spróbować. Raczej nie mam żadnych innych zainteresowań godnych uwagi.
Zalet praktycznie nie mam, a z wad to nieumiejętność życia w społeczeństwie, sporo przeklinam, pozbawiony poczucia humoru, brak manier, nie jem mięsa (sporo ludzi postrzega to jako wadę), niechęć do podjęcia stałej pracy, często nie rozumiem co się do mnie mówi (o co chodzi danej osobie).
Nie wiem co miałbym tu jeszcze napisać, chyba starczy na razie.
Pozdrawiam wszystkich.
Generalnie jestem negatywnie nastawiony do świata ale staram się uśmiechać bo tak wypada czy coś (jest chyba taka presja społeczna że trzeba być szczęśliwym etc.). Nie zamierzam też wychodzić ze swojej strefy komfortu bo próbowałem wiele razy i nie uzyskałem nigdy żadnych długofalowych rezultatów z tego powodu, ba! czułem się po tym jeszcze gorzej niż wcześniej.Poza tym biadoleniem lubię podróżować (to za duże słowo - włóczyć się, bardziej pasuje) gdziekolwiek bez telefonu co by mi nikt nie truł *** gdzie jestem etc. Lubię to bo mogę iść/jechać po prostu przed siebie, a nie kręcić się w kółko jak to w codziennym miejskim życiu bywa. Myślę że zebrałem sporo doświadczenia w temacie i chciałbym w niedalekiej przyszłości bujnąć się gdzieś poza granice Europy ale nie sam. Wątpię że znajdę kogokolwiek chętnego ale zawsze warto spróbować. Raczej nie mam żadnych innych zainteresowań godnych uwagi.
Zalet praktycznie nie mam, a z wad to nieumiejętność życia w społeczeństwie, sporo przeklinam, pozbawiony poczucia humoru, brak manier, nie jem mięsa (sporo ludzi postrzega to jako wadę), niechęć do podjęcia stałej pracy, często nie rozumiem co się do mnie mówi (o co chodzi danej osobie).
Nie wiem co miałbym tu jeszcze napisać, chyba starczy na razie.
Pozdrawiam wszystkich.
. Bardzo mnie cieszy, że nareszcie zjawił się ktoś (oprócz mnie), kto marudzi, czyli innymi słowy traktuje egzystencję obiektywnie 
