Forum SEA

Osoba zgodna ze mną w 80% na pewno mnie zrozumie i uszanuje moją potrzebę wolności, bycia czasem samej, mój czas, moje większe lub mniejsze pasje i ukojenia
To nie biźniak czy bliźniaczka - raczej przyjaciel

Mam małą grupę takich naprawdę dobrych koleżanek, przez co samotność aż tak bardzo mi nie doskwiera, co prawda zdaje sobie sprawę z tego, że przecież w końcu założą sobie swoje rodziny i będą mieć coraz mniej czasu dla mnie, jeśli w ogóle.
Szczerzę pisząc, to nie wierzę ażebym kiedykolwiek była z kimś w związku ( i wcale nie dlatego, że bym nie chciała po prostu wydaje mi się to bardzo mało prawdopodobne.

Lachesis, więcej wiary w siebie

AStronomie, dziękuję bo faktycznie mi jej brakuje

Lachesis
nie tylko ty sie tak czujesz
ja poprostu nie szukam i nie czekam
jak moja prababka gadala
kto dla ciebie przeznaczony na srodku drogi rozkraczony

Samotność i mnie pasuje. Irytuje mnie większa grupa ludzi i szum dookoła. Swietnie się czuję mając mp 3 w uszach i ...rolki na nogach.Odpływam.... )))

Ja mruk i odludek w realu jestem, tu tylko cwaniakuję i paszcza mi się nie zamyka.

szarysmok pisze:Ja mruk i odludek w realu jestem, tu tylko cwaniakuję i paszcza mi się nie zamyka.

heh chyba wiele osób tak ma, zwykle na forach mam zawsze coś do powiedzenia i nie boję się pisać... natomiast w "realu" otwieram się dopiero w groni bliskich znajomych i generalnie wolę spędzać czas w samotności, czasami mam tyle do powiedzenia a milczę i tylko obserwuję co się dzieje dookoła... W sumie dobrze jest jak jest, samemu ze sobą we własnym pokoju...

heh chyba wiele osób tak ma

A na tym forum, to przynajmniej juz dwie pozdro

Ja nauczyłam się już żyć sama, mam przyjaciół i znajomych z którymi się często spotykam i jestem towarzyska. Niestety to mi nie wystarcza i mam potrzebę bycia w związku z mężczyzną. Oczywiście wchodzi w grę związek tylko z mężczyzną Asem bo już wiem, że z seksualnym nie dam rady.

szarysmok pisze:

heh chyba wiele osób tak ma

A na tym forum, to przynajmniej juz dwie pozdro

Trzy! Ja w zależności od moich czarno-białych humorów albo chętnie rozmawiam albo widzę zagładę świata wokół osoby, na którą patrzę i powstającą pustynie po zagładzie gdzie sobie spokojnie podumam.

Może trochę przesadzam z tą zagładą, ale jeśli nieznana mi osoba zakłóca mi tą wspaniałą cisze i spokój, to robie się bardzo zły. A jeśli osoba jest mi znana to zapewne sprawiam wrażenie "nieobecnego profesora", gdzieś daleko w chmurach.

Wole sie nie zakochiwac juz nigdy wiecej Lepsze jest cierpienie z powodu samotnosci niz z nieudanej milosci lub plytkiego zauroczenia .
Mam dziwne przekonanie ze lepiej bedzie dla kogos gdy wogole sie we mnie nie zakocha/pokocha niz to zrobi . Nie wiem czemu....
Pewnie z mojej niskiej samooceny .
Ale juz lepsze jest to ze ja bede cierpial niz ktos.... .

Keri pisze:Wole sie nie zakochiwac juz nigdy wiecej Lepsze jest cierpienie z powodu samotnosci niz z nieudanej milosci lub plytkiego zauroczenia

Ja po wnikliwych analizach stanów emocjonalnych bliskich mi ludzi stwierdzam, że najgorszą formą cierpienia jest te spowodowane samotnością, po tym jak człowiek już raz spróbował jak to jest być z kimś a teraz jest sam. Czasami uważam, ze moje problemy przy problemach innych to pikuś - może przez to, ze działam jak domowa poradnia psychologiczna via sms, a czasem uważam, że nawet nie mam prawa nikomu niczego doradzać.

formą cierpienia jest te spowodowane samotnością, po tym jak człowiek już raz spróbował jak to jest być z kimś a teraz jest sam.

Nie do konca ze sprobowal tylko sie zahaczyl o to .
Ale stwierdzam jednoznacznie ze sie do kontaktow miedzy ludzkich sie nei nadaje . Przyjazni tez nie mam, moze albo: 1 malo sie poswiecam albo: 2 nie znalazlem prawdziwego przyjaciela lub: 3 i napewno jedno i drugie .

Zreszta asowatosc przeszkadza tylko w jednym w kontaktach .Nie lece na skrzydlach gdy jakas "extra" laske obczaje . Wiec milosc jest trudna do zrealizowania i trzeba glupio czekac na druga polowke ktora moze sie nie odnalezc w tym zyciu i co bedzie w moim marnym i mizernym zyciu najprawdopodobniejsze .

Keri pisze:Wole sie nie zakochiwac juz nigdy wiecej Lepsze jest cierpienie z powodu samotnosci niz z nieudanej milosci lub plytkiego zauroczenia .

Bliski kumpel spytał się kiedyś, czy nie żałuję, że wyjechałem do wawy. Po namyśle stwierdziłem, że lepiej cierpieć z powodu rzeczy, które się zrobiło, niż z powodu rzeczy, których się nie zrobiło. Po pierwsze, podjęcie jakiejkolwiek aktywności i działanie jest - przynajmniej dla mnie - lepsze niż apatia i bierność. Człowiek, który podejmuje próby i zostaje przy tym poraniony ma nie tylko moje współczucie ale zasługuje na szacunek. Że był aktywny i dążył do zmiany. Po drugie, po każdej miłości, nawet bolesnej, zostają wspomnienia. Są dla mnie najcenniejsze i nikt, ani ból, ani czas, nie są mi w stanie odebrać pamięci, która mnie umacnia, jak nic innego już nie ma.
Wreszcie zadaję sobie pytanie, czy nie jest tak, że czasami my sami wybieramy samotność i się w niej zasklepiamy. Ale w imię czego?