Forum SEA

Czy jesteście lub byliście w sytuacji, że przyjaźnicie się z kimś kogo darzycie uczuciem i ta osoba o tym wie lecz nie odwzajemnia uczucia? Co robicie?

Doskonale wiedząc, że nie mam żadnych szans (zajęty zanim go jeszcze poznałam), staram się wyciągnąć ze wspólnie spędzonego czasu tyle, ile się da, ale bez narzucania się. Mamy tę samą pasję, więc jest o czym gadać i co robić. Znajomość jest dla mnie zbyt cenna by ją zrywać i wystarczająco bezbolesna. Nie szukam nikogo, więc nie mam dylematu "skupiać się na nim, czy zająć się kimś innym".
PS. Tyle że nie sądzę, żeby po drugiej stronie była świadomość mojego stosunku do niego.

Kochałem kiedyś dziewczynę, ale dla niej byłem przyjacielem. 10 lat zajęło mi podjęcie decyzji o zniknięciu z jej życia. Była pierwszą którą całowałem, dla niej mogłem zabijać, a przynajmniej tak czułem. To była taka miłość jak z filmu. Poznaliśmy się jako dzieci, wpadała na ferie do moich sąsiadów. Często mi jej brakuje, tego zimowego pisania smsów i ten ból po przeczytaniu "Napisze za 2h, bo idę mamie pomagać na święta", letnich spacerów, rozmów. Aczkolwiek chyba nie żałuję, przy niej tylko liczyłem że coś się zmieni, a tak. Żyję swoim życiem, często smutnym, ale jakoś leci. Myślę że gdybym się z nią teraz przyjaźnił, to miałbym dużo większą depresję.

BardzoLittle pisze: ↑1 sty 2019, 20:32 Często mi jej brakuje, tego zimowego pisania smsów i ten ból po przeczytaniu "Napisze za 2h, bo idę mamie pomagać na święta", letnich spacerów, rozmów.

Przeszkadzało ci, że napisze kiedy miała chwilę wolnego czasu?

Nie przeszkadzało. Było mi smutno, bo uwielbiałem z nią pisać, rozmawiać. Nie złość, a pragnienie.

Zaznaczyłam opcję 2, ale tak naprawdę coś między 1 a 2. Bo to tak trwa w zawieszeniu od dłuższego czasu... wydaje mi się, że nic więcej niż przyjaźń i nauka z tego nie będzie, że ona jednak jest całkiem hetero... Ale z drugiej strony czuję, że przyjaźń by mi wystarczała - tym bardziej dzięki temu, że nie chcę uprawiać seksu, nie mam poczucia sztywnego rozgraniczenia między przyjaźnią a miłością. Tyle że zależy mi na głębokiej, intymnej przyjaźni, na "siostrzanej duszy"... a w tym przeszkadza nawet to, że ona jest zapracowana i mieszka na drugim końcu Warszawy. Taka bliska przyjaźń jest czymś, czego nie miałam od wielu lat...

wiadomość do usunięcia, nacisnęłam omyłkowo "cytat" zamiast "edytuj"

Moim zdaniem taka przyjaźń dla osoby zakochanej to trochę masochizm. Dużo zależy też od tego jak zachowuje się niezakochana strona: czy o tym wie? jak się z tym faktem czuje? czy wykorzystuje ten fakt? Zdarzyło mi się być po tej stronie i czułam się z tym strasznie, bo dużo martwiłam się o to, jak źle czuje się ta zakochana osoba (chociaż nic złego nie robiłam, nie dawałam też sygnałów, że znajomość może się zmienić w coś więcej). Ostatecznie urwałam kontakt i myślę, że była to dobra decyzja. Te osoby są obecnie w szczęśliwych związkach. Jednak widziałam nie jedną sytuację, w której ludzie wykorzystywali zakochaną stronę na różne sposoby, jest to paskudne.

Wszytko zależy od Ciebie. Zadaj sobie pytanie czy ta znajomość wywołuje u Ciebie radość, czy raczej cierpienie?

Mam podobne zdanie co Nightfall. Myślę, że w większości przypadków osoba zakochana będzie się męczyć, a jedynym lekarstwem może być zerwanie kontaktów. Nie ważne która strona podejmie decyzję. To zapewne zostawi dziurę w sercu, ale ten emocjonalny ból w końcu przeminie i będzie można zrobić krok do przodu, w stronę osoby, która odwzajemni uczucie i będzie kochać.
Jeśli do tego dojdzie, to przyjdzie taki moment, gdy człowiek przestanie myśleć o obiekcie zakochania i zacznie dostrzegać inne osoby i nowe możliwości, np. by zagadać do kogoś interesującego - kto wie co z tego wyniknie.
Taka przyjaźń z osobą, którą się kocha to trochę jak stanie w miejscu - jedna osoba pragnie więcej, ale jednocześnie wie, że nie ma szans by przenieść relację na wyższy poziom. Na dłuższą metę bardzo dołujące.

Nautilus1992 pisze: ↑8 sty 2019, 05:19 Mam podobne zdanie co Nightfall. Myślę, że w większości przypadków osoba zakochana będzie się męczyć, a jedynym lekarstwem może być zerwanie kontaktów. Nie ważne która strona podejmie decyzję. To zapewne zostawi dziurę w sercu, ale ten emocjonalny ból w końcu przeminie i będzie można zrobić krok do przodu, w stronę osoby, która odwzajemni uczucie i będzie kochać.
Jeśli do tego dojdzie, to przyjdzie taki moment, gdy człowiek przestanie myśleć o obiekcie zakochania i zacznie dostrzegać inne osoby i nowe możliwości, np. by zagadać do kogoś interesującego - kto wie co z tego wyniknie.
Taka przyjaźń z osobą, którą się kocha to trochę jak stanie w miejscu - jedna osoba pragnie więcej, ale jednocześnie wie, że nie ma szans by przenieść relację na wyższy poziom. Na dłuższą metę bardzo dołujące.

nie zgadzam się

Forum SEA

Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Re: Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Re: Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Re: Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Re: Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Re: Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Re: Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Re: Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Re: Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia

Re: Przyjaźń z osoba która się kocha, a która nie odwzajemnia uczucia