Czy całkowicie rozumiesz i akceptujesz swój aseksualizm?

Dodaj swój głos! (ankiety są anonimowe)

Czy całkowicie rozumiesz i akceptujesz swój aseksualizm?

Czas głosowania minął 15 paź 2008, 13:39

Zdecydowanie tak
11
32%
Raczej tak
9
26%
Raczej nie
0
Brak głosów
Zdecydowanie nie
0
Brak głosów
Nie wiem// nie jestem pewna/ pewny
13
38%
Nidgy się nad tym nie zastanawiałem/ nie zastanawiałem
1
3%
 
Liczba głosów: 34

Awatar użytkownika
DZIEWICA8
zarASek
Posty: 1874
Rejestracja: 6 paź 2006, 09:33
Lokalizacja: z Lublina

Czy całkowicie rozumiesz i akceptujesz swój aseksualizm?

Post autor: DZIEWICA8 »

Bardzo proszę o odpowiedzi na moje pytanie (wraz z bliższym wyjaśnieniem): Czy całkowicie rozumiesz i akceptujesz swój aseksualizm?
"Boże, daj mi pogodę ducha, abym godziła się z tym, czego zmienić nie mogę,
odwagę, abym zmieniała to, co zmienić mogę, i mądrość, abym zawsze potrafiła
odróżnić jedno od drugiego."

DZIEWICA8
Awatar użytkownika
Magda
bASyliszek
Posty: 1112
Rejestracja: 1 sty 2007, 18:26
Lokalizacja: Gotei13/Seireitei/Soul Society
Kontakt:

Post autor: Magda »

Zaznaczyłam odpowiedź "Raczej tak", ponieważ rozumiem, że jestem aseksualna i tego nie zmienię, ale nie w pełni się z tym pogodziłam.
Nie chcę być do końca tego życia samotna, tzn. bez jakiejś bliskiej mi istoty. Obecnie samotność mi nie przeszkadza, bo zrozumiałam, że tak ma teraz być. To nie znaczy, że nie jestem zdolna do tzw. wyższych uczuć, ale nie potrafię zmuszać do niczego ludzi, których kocham. Ich szczęście jest dla mnie o wiele ważniejsze niż moje własne.

To chyba tyle. Pozdrawiam wszystkich :)
Obrazek
Obrazek
Waheguru Ji Ka Khalsa!
Waheguru Ji Ki Fateh!
Awatar użytkownika
Nobody
starszASek
Posty: 40
Rejestracja: 13 paź 2007, 12:54
Lokalizacja: śląsk
Kontakt:

Post autor: Nobody »

Odpowiedź na to pytanie wcale nie jest dla mnie taka prosta... Zaznaczyłam odpowiedź, że nie jestem pewna. No bo rozumieć - rozumiem go, ale nie jestem do końca pewna czy się z tym pogodziłam. Jeśli przez reszte mojego życia mam być zupełnie sama, to chyba jednak nigdy się z nim nie pogodzę :( Ostatnio coraz gorzej jest mi znosić tą straszną samotność. Jestem wobec tego bezradna, bo przecież nie moge szukać sobie przyjaciół na siłę. A szanse, że spotkam kogoś tak bardzo podobnego do mnie i równie samotnego, są znikome.
Nie nie, nie pogodzę z tym! :(
"Samotność to pies co kąsa tak bez uprzedzenia...
Ja wiem jak to jest... Znam to przecież znam aż do znudzenia..."
dorosłe dziecko
alabAStrowy bożek
Posty: 1333
Rejestracja: 25 maja 2007, 13:44

Post autor: dorosłe dziecko »

Moja odpowiedź pierwszą (zdecydowanie tak). Akceptuję swój aseksualizm jako rzecz zastaną, jako coś, co po prostu jest, na co nie mam wpływu i czego nie mogę zmienić. Nie odczuwam z tego powodu żadnego dyskomfortu, nie czuję się nikim gorszym 8), choć pewnie ludzie seksualni uznaliby mnie za ślepca. I w pewnym sensie jestem takim "ślepcem", ponieważ nie wiem, jak to jest odczuwać pociąg seksualny, czy być zakochanym. To nie było nigdy moim udziałem. Nie jest mi z tego powodu ani trochę źle. Nie roztrząsam tego, ani nie żałuję, że tak właśnie jest. Osoby powyżej wspomniały o samotności, która jest lub może być ich problemem w przyszłości. Dla mnie, to nie jest problem. Dla mnie samotność jest stanem pożądanym. Brak perspektywy posiadania rodziny w przyszłości? Dla mnie OK., bo rodzina, to dom a dom, to przywiązanie do miejsca. Tak naprawdę od początku mojego życia idę przez nie samotnie i mogę tak iść przez nie do końca.
„Dorosłe dzieci mają żal
Za kiepski przepis na ten świat!
Dorosłe dzieci mają żal
Że ktoś im tyle życia skradł...”
Salomea

Post autor: Salomea »

Odpowiedź nr 1. Całkowicie akceptuję swój aseksualizm, właściwie to nawet go lubię, gdyby można było sobie wybrać orientację, to wybrałabym właśnie aseksualizm. Nie zazdroszczę "normalnym”, nie przeszkadza mi, że nie jestem taka jak większość. O rodzinie nigdy nie marzyłam, nie wydaje mi się też, żebym potrafiła stworzyć związek z istotą ludzką, który by polegał na wspólnym mieszkaniu, codziennym widzeniu się itd. Nie chcę tego i nawet nie zamierzam próbować. Zresztą, do tego potrzebne są jakieś uczucia romantyczne, a mnie już ludzie nie fascynują, nawet nie zauważyłam kiedy stałam się aromantyczna. :)
Arilin
łASuch
Posty: 167
Rejestracja: 24 mar 2007, 01:44

Post autor: Arilin »

Pierwsza opcja. Akceptuję i jest mi z tym dobrze. Nie uważam się za gorszą, nie żałuję, że nie wiem jak to jest odczuwać pożądanie. Nie chcę go odczuwać. Może jeszcze do niedawna myślalam, że ze mną coś nie tak, ale dzięki forum wiem, że nie jestem jedyna i że jest ze mną wszystko ok.
Awatar użytkownika
Gizmo
Strażnik TeksASu
Posty: 1064
Rejestracja: 13 cze 2006, 11:15
Lokalizacja: Gdańsk

Post autor: Gizmo »

Zdecydowanie tak.
Z pewnością seksualność i romantyczność dostarczają wielu wrażeń, ale bycie ASem bez romantycznych skłonności oznacza spokój ducha. A ja spokój bardzo sobie cenię :wink:.
dorosłe dziecko
alabAStrowy bożek
Posty: 1333
Rejestracja: 25 maja 2007, 13:44

Post autor: dorosłe dziecko »

Gizmo pisze:Z pewnością seksualność i romantyczność dostarczają wielu wrażeń, ale bycie ASem bez romantycznych skłonności oznacza spokój ducha. A ja spokój bardzo sobie cenię :wink:.
Widzę, że mamy na forum prawdziwego stoika. :wink:
„Dorosłe dzieci mają żal
Za kiepski przepis na ten świat!
Dorosłe dzieci mają żal
Że ktoś im tyle życia skradł...”
Awatar użytkownika
DZIEWICA8
zarASek
Posty: 1874
Rejestracja: 6 paź 2006, 09:33
Lokalizacja: z Lublina

Czy całkowicie rozumiesz i akceptujesz swój aseksualizm?

Post autor: DZIEWICA8 »

Ja zaznaczyłam odpowiedź nie wiem//nie jestem pewna/pewny.

Zauważyłam, że mam pewne okresy, fazy. Są chwile, gdy akceptuję swój aseksualizm, jest mi z nim dobrze, jest dla mnie oczywisty, zrozumiały, jestem z nim szczęśliwa. Jednak mam też czasem niestety chwile, gdy ogarnia mnie rozpacz lub złość pretensja do całego świata. Zadaję sobie wtedy pytania typu: Dlaczego właśnie ja?, Za co mnie to spotkało?, Dlaczego akurat to, a nie co innego? Są też chwile, gdy zastanawiam się, czy to jest na pewno aseksualizm, czy raczej coś innego np. moje: kompleksy, egoizm, nieśmiałość, wygodnictwo. Na szczęście tych złych chwil (rozpaczy lub złości) nie jest aż tak dużo w moim życiu i pojawiają się one zwykle wtedy, gdy w moim życiu wydarzy się dodatkowo coś przykrego np. gdy pokłócę się z mamą. Zwykle jest tak, że gdy w moim życiu nie zdarza się nic przykrego, to mój aseksualizm mi nie przeszkadza: rozumiem go i akceptuję, a gdy zdarzy się coś przykrego, to zaczynam użalać się nad sobą i mój aseksualizm zaczyna mi przeszkadzać. Ciężko przychodzi mi radzenie sobie z sytuacjami trudnymi i stresującymi, wtedy zawsze zaczynam rozpaczać, histeryzować i użalać się nad sobą. Muszę się wtedy porządnie wypłakać i wyżalić przed kimś, aby znów wrócić do równowagi. Na szczęście to mi się jak dotąd udaje.
DZIEWICA8
"Boże, daj mi pogodę ducha, abym godziła się z tym, czego zmienić nie mogę,
odwagę, abym zmieniała to, co zmienić mogę, i mądrość, abym zawsze potrafiła
odróżnić jedno od drugiego."

DZIEWICA8
Awatar użytkownika
Gizmo
Strażnik TeksASu
Posty: 1064
Rejestracja: 13 cze 2006, 11:15
Lokalizacja: Gdańsk

Post autor: Gizmo »

Dorosłe Dziecko pisze:Widzę, że mamy na forum prawdziwego stoika. :wink:
Coś w tym stylu.. :mrgreen:
Chociaż?.. Nie muszę trzymać żadnych popędów na wodzy, żeby osiągać równowagę, no i z tą wewnętrzną dyscypliną też bywa różnie, hehe :>
Awatar użytkownika
Czarny
bASyliszek
Posty: 1015
Rejestracja: 13 paź 2007, 13:36
Lokalizacja: Otwock koło stolicy

Post autor: Czarny »

ciężko sie żyje będąc aseksualnym... chociaż to zależy od człowieka... mi jest ciężko...
Awatar użytkownika
Nobody
starszASek
Posty: 40
Rejestracja: 13 paź 2007, 12:54
Lokalizacja: śląsk
Kontakt:

Post autor: Nobody »

Czarny pisze:ciężko sie żyje będąc aseksualnym... chociaż to zależy od człowieka... mi jest ciężko...
Mi też jest bardzo ciężko. Ale tylko dlatego, że (jak dotąd) mój aseksualizm oznacza całkowitą samotność. Mój stan się pogarsza jak sobie pomyślę, że tak będzie już do końca moich dni. Natomiast poza tym nie mam nic przeciwko mojej odmienności seksualnej :)
"Samotność to pies co kąsa tak bez uprzedzenia...
Ja wiem jak to jest... Znam to przecież znam aż do znudzenia..."
Awatar użytkownika
Parkinson
fantAStyczny
Posty: 545
Rejestracja: 4 lut 2007, 11:19
Lokalizacja: Warszawa

Post autor: Parkinson »

zaznaczyłem "raczej tak " bo wiem że jestem aseksualny ale jakoś w dalszym ciągu to do mnie nie chce dotrzeć w takiej formie jak deska z gwoździem mówiąca mi to koniec jesteś ASexulany.
Awatar użytkownika
Honzol
AStral
Posty: 1047
Rejestracja: 26 lis 2006, 20:44
Lokalizacja: Centralna Polska

Post autor: Honzol »

nie wiem//nie jestem pewny - to moja odpowiedz
z jednej strony rozumiem i akceptuje, ale z drugiej fakt ze jestem inny niz wiekszosc (seksualni) ludzi chyba do mnie tak centralnie nie dociera...., ale ponoc nieswiadomosc to blogoslawienstwo :wink:
Obrazek
Obrazek
नमस्ते
Tyle jest Swiatow ile Ludzi na Ziemi... .. .
wilczek
pASibrzuch
Posty: 286
Rejestracja: 17 lip 2007, 18:46

Post autor: wilczek »

Nie wiem co zaznaczyć. Nie do końca rozumiem (bo nie znam podstaw skąd mój aseksualizm się wywodzi, a chciał bym wiedzieć), nie do końca akceptuję. Chciał bym byś "normalny", wyleczyć się z tego, przestać być samotnym. Z drugiej strony już się do swojego stanu przyzwyczaiłem.
ODPOWIEDZ