Forum SEA

Issander pisze:Kolejny powód, dla którego raczej nie miałbym szans na kolejny związek z bardziej typową osobą. Jako, że musiałem być za siebie odpowiedzialny od 16 roku życia, to gotuję dość nieźle, sprzątam po sobie i piorę również... tylko nigdy od razu. Najlepszy czas na mycie patelni po obiedzie to następny dzień rano. Jak jest bałagan na biurku, to wszystko ma się pod ręką, a jak ktoś mi na siłę posprząta, to nic nie można znaleźć. Ubrania to w ogóle też się lepiej przecież prezentują na krześle niż w szafie (no i zyskuje się cenne minuty podczas ubierania się i segregacji prania). Brudne skarpetki też zdarza mi się rzucić gdzie popadnie i raz na kilka dni zebrać wszystko do worka na pranie xD Jak mówi stare chińskie przysłowie - podłoga to najniższa półka w pokoju.

Masz dwa kawałki ciasta.
Albo nie, masz trzy.

Oj morowy - gratuluję wyobraźni. W nagrodę zjedz zupę z tampona


Wszak nie idziemy na noże, a się docieramy- będzie dobrze

Libra pisze:Oj morowy - gratuluję wyobraźni. W nagrodę zjedz zupę z tampona

Łeee Librucha!... To chyba tobie coś szwankuje wyobraźnia, bo ja miałem na myśli tampony nieużywane (już bez przegięć proszę).
Kiedyś przez jakiś czas mieszkałem z koleżanką, która zostawiała swoje środki higieny również intymnej w przeróżnych miejscach. Niby to artykuły sterylne-higieniczne, popularne i zwyczajne, a jednak nie chciałbym spotykać np. rolek papieru toaletowego ,czy własnie owych tamponów/podpasek w mieszkaniu w miejscach losowych. Po co pamiętać/przypominać sobie o tych mniej ciekawych aspektach naszej fizjologii na przykład podczas posiłku?

Zupa z nieużywanych tamponów to wersja wege

Libra pisze:Zupa z nieużywanych tamponów to wersja wege

hehe masz racje Mogłaby też być to zupa dla vege próbującego przechodzić na brete. Muszę to gdzieś polecic na odpowiednim forum

Nie hepi, bo wszyscy nagle mają wiele do powiedzenia na temat mojego życia. Nawet osoby, które znają mnie 5 minut.
Czy naprawdę muszę robić to co wszyscy uważają za słuszne, bo tak już jest ?

Nie smuć się. Gorzej byłoby, gdyby nikt nawet Ci przyjazny, nie miał Tobie nic do powiedzenia. Oczywiście wścibskość jest zła, wkurzająca. Duzo gorsza jest jednak obojetność. Pierwszy dzień, w którym uznamy, że nikomu na nas nie zalezy. To byłby dzień smutny. A tak: warto żeby ktoś o nas myslał, martwił się. Nawet jeśli czasami na sto irytuje.

Justys245 pisze:Nie hepi, bo wszyscy nagle mają wiele do powiedzenia na temat mojego życia.

jest pewna osoba ze mną spokrewniona która uwielbia mędrkować na temat życia kogokolwiek, mojego też - a źródłem tego jest to, że bardzo mało ma swojego...

Brudne skarpetki też zdarza mi się rzucić gdzie popadnie i raz na kilka dni zebrać wszystko do worka na pranie xD

już wszystko wiem. Skarpetki i majtki traktował tak, jak w przytoczonym cytacie wspomina Issander, końcem tygodnia mama wołała, ze robi pranie , to wszystko wtedy zbierał i zanosił.

Dzięki Tom i Libra za dobre słowo

.

ostatnio mam jakiś kiepski ciąg, powody i minipowody składają się na całość:
-w sobotę byłam na wycieczce na której był nielubiany kolega z liceum, nie gadał do mnie ale sama obecność psuła mi humor
-po wycieczce gdy wracałam busem w radiu leciała smutna piosenka Perfectu o starości i umieraniu która mnie megadołuje i jej nie znoszę
-na wycieczce byłam sama, chciałam iść z mamą, ale miała co innego w planach
-zaproponowałam mamie, żeby w takim razie w niedzielę gdzieś się wybrać, była fajna wystawa psów, to znów mama zastawiła się gotowaniem obiadu ( jakby raz nie można było go odpuścić, kupić gotowy albo zjeść na mieście), w efekcie nie poszłam bo nie chcę chodzić wszędzie sama, a na znajomych nie ma co liczyć
-obraziłam się i nie jadłam obiadu żeby zrobić mamie na złość- wiem, mam dziecinne i niekonstruktywne metody rozwiązywania problemów, jestem humorzasta
- wczoraj w pracy gadali jaka super była impreza na której nie byłam
- w grudniu miałam przymusowy urlop, nie dość że nie wtedy co bym chciała( zimno, krótkie dni), to jeszcze wychodził mi ząb mądrości akurat wtedy, więc nawet odpoczynku porządnego w domu nie było, bo byłam zła, obolała
- kupiłam mamie Biovital, chciałam żeby wzięła się za siebie i dbała o siebie bardziej, a ona go nie pije, kiedy zaczynam temat mówi,że stosuje a widzę po butelce, że niewiele ubywa, stoi już kupę czasu, naprawdę straszny to wysiłek wypić 2 łyżki dziennie, w marcu mu mija termin ważności, a tu 2/3 butelki zostało, jeśli pije to sporadycznie i w kratkę, po prostu olała to
-nie ma allo,allo popołudniami, dali beznadziejny 13 posterunek- wiec nawet te chwile radości mi zabrali
resztę napiszę potem

Złapała mnie dzisiaj w pracy czkawka i trzyma do teraz. To będzie gdzieś tak siedem godzin

Mieszczacz Mordens rzucil na ciebie klatwe xd

Mam 24 lata i jestem zmęczona życiem. Albo raczej egzystencją, bo trudno to życiem nazwać. To staje się nie do zniesienia.

Sherly pisze:Mam 24 lata i jestem zmęczona życiem. Albo raczej egzystencją, bo trudno to życiem nazwać. To staje się nie do zniesienia.

Mam 28 i u mnie to trwa już kilka lat. Są jakieś przebłyski, ale ta myśl o nonsensie jest jak "nić czarna" z wiersza Norwida.

wyrwana_z_kontekstu pisze:

Sherly pisze:Mam 24 lata i jestem zmęczona życiem. Albo raczej egzystencją, bo trudno to życiem nazwać. To staje się nie do zniesienia.

Mam 28 i u mnie to trwa już kilka lat. Są jakieś przeblyski, ale ta myśl o nonsensie jest jak "nić czarna" z wiersza Norwida.

Trochę Was pocieszę: mam prawie 28 lat, dryfuję bez celu i również jestem przewlekle zmęczony, ale mobilizuję się do działania, bo wiem, że muszę.