Forum SEA

W końcu dzisiaj jest Wielki Piątek. Doskonały czas na umieranie.

Została mi tylko jedna notka. Z czterech lat. Poryczałam sobie i przejdzie. Będę pisać dalej, ale teraz muszę inaczej.

Makabra- jeszcze nie ma nawet południa a ja już nie mogę wyrobić- a jeszcze trzeba wytrzymać cały jutrzejszy dzień.

Cóż z tego, że mam rację. Nie mam siły na walkę z wiatrakami, a zwycięstwo może się okazać pyrrusowe...

O to jaki jestem beznadziejny Samo myśłenie tak pokazuje jaki jestem

Bez komentarza po prostu.. dołek...........

` Kiedy wychodzę na ulicę, pierwsze, co mi przychodzi do głowy, to eksterminacja. `

— Emil Cioran

Ten cytat doskonale oddaje moje dzisiejsze nastawienie do świata i ludzi.
Podziwiam tych, którzy ze mną wytrzymują tyle lat...

Yyyy... Czuje się skonfundowany. Czy ja naprawdę mam aż tak bardzo niezrozumiały i wieloznaczny sposób wyrażania się?

12 sierpnia 2010 roku - 3:30 rano - dzwoni telefon.
17 sierpnia 2010 roku - 1:42 rano (w nocy?) - dzwoni telefon.

A ja tylko chciałabym się wyspać... I nie, nie odebrałam. Za trzecim razem odbiorę i opie*rzę jak święty Michał diabła.

to jak już coś z siebie wyrzucać - zepsuł mi się bojler, 2 dzień nie mam wody, a nowy przywiozą jutro, albo dopiero w piątek.
życie jest do ***.

Jakiś kretyn rozjechał mi młodego kota. Nie rozumiem jak można po zwykłej 100 metrowej ulicy z ograniczeniem prędkości jechać tak szybko, że kot nie zdąży uciec i jeszcze będzie miał rozbitą całą głowę. No ku#$a, życzę temu sku$#*%@wi smażenia się w piekle, czy w co tam wierzy, że jest pod ziemią.

Od paru tygodni trwają u nas rozmowy z autorami. Nagle wczoraj dowiedziałem się, że zlecenia mam wypisywać ja. Jako że nie należało to do moich obowiązków, nie miałem żadnych danych dotyczących umów i oczywiście mam obsuwę. Pretensje są do kogo? No, zgadujcie.

Wracając z pracy myślałem, że gorzej być nie może. Niestety, wydarzenia wieczorne uświadomiły mi, że zawsze może. Doszło do tego, że wręcz z radością wróciłem do piekiełka w pracy. I mam ochotę brać nadgodziny, ile wlezie. W weekendy też. Ale najpierw wyjechać sobie na tydzień gdzieś, gdzie telefon nie ma zasięgu.

a ja nie mam pracy od 2 miesiecy

na pocieszenie i na zachętę do działania. Popłakiwanie w kątku może wiele nie dać. Ale tu można płakać, a jak już się wypłaczesz pomyśl jak rozwiązać ten problem i po prostu zabierz się do działania. Głowa do góry.
Pozdrawiam .

alamakota pisze:a ja nie mam pracy od 2 miesiecy

Ja jestem bezrobotna od 1 lipca ale z powodu swojej decyzji i w przeciwieństwie do koleżanki bardzo jestem zadowolona z takiego stanu rzeczy. Po prawie 2 latach pomiatania, traktowania jak śmiecia, znoszenia terroru i humorków byłej kierownicy wole siedzieć w domu niż dalej pracować w takich warunkach. Póki co mam kuroniówkę a co będzie później to się okaże.

Ja bardzo boję się bycia bezrobotną, a dołączę do Waszego grona od lutego Kuroniówkę też będę miała, ale co z tego? To jest rozwiązanie krótkotrwałe... Obecnie jestem na takim etapie, w którym uważam, że każda praca jest lepsza od bezczynnego siedzenia w domu i gapienia się w sufit.

A ja siedzę na chorobowym w domu i nie mogę sobie miejsca znaleźć z nudów. To moje pierwsze chorobowe od kilkunastu lat i widzę, że nadmiar wolnego czasu mi nie służy. Współczuję bezrobotnym, ja chyba o******bym do reszty!