Forum SEA

Znacie to uczucie, kiedy ktos na kim mogłoby nam zależeć lub zależy, traktuje sex za konieczność bądź stawia go na 1 miejscu? Niestety dla mnie jest to smutne, ale moze Wam udalo sie nabrać do tego dystansu?

Tak szczerze to nie znam tego uczucia, ale jak ktoś traktuje seks jako najważniejszą rzecz w życiu to powininen się leczyć, bo to normalne nie jest. W końcu co za dużo to niezdrowo

Może nie na 1 miejscu ale koniecznością rzadziej lub częściej seks jest dla 99 proc ludzi.Jako,że jesteśmy 1 procentem wśród 99 jest to typowy orzech do zgryzienia dla asów którzy są sparowani z reprezentantami większości.Także nie jesteś sama z takimi doświadczeniami.Ja zawsze starałem się podchodzić do tego z dystansem jednak wiem,że już bym nie chciał pakować się w takie układy.Gdzieś też na forum jest temat o związkach as+s.

Niby nie znam,a zarazem znam bo umiem sobie wyobrazić jakby to było gdybym ja była w takiej sytuacji.I na pewno nie chciałabym z takim facetem być,zerwałabym bo to bez sensu,skoro seks dla niego ważniejszy....

Ja miałam niedawno idealnego faceta pod względem codziennego życia. Ale było jedno ale - seks. Dla niego rzadko to co 2 dzień. robiłam to bo wtedy jeszcze nie wiedziałam co ze mną nie tak, że tego nie lubię jak on. Jak zaniedbałam odstęp rzadko to oglądał pornosy na moim laptopie gdy byłam na uczelni lub w pracy. Cały czas mnie przekonywał do seksu, nawet kupił mi zestaw do masturbacji by mi tym niby pomóc...

Ogólnie skończyłam ten związek z depresją, myślami samobójczymi, niską samooceną... Wiem, że się starał, ale nie pojmował tego co ja czuję i jego potrzeby były w jego hierarchii wyżej niż to że ja tego nie chcę i że nie lubię jak ogląda te okropne rzeczy. Dla ratowania związku i wykluczenia jego oglądania pornografii kochałam się z nim często, ale to nie miało sensu, bo on wciąż chciał więcej i inaczej... (pozycje od tyłu to dla mnie jak kopulujące psy, a nie jestem psem czy dmuchaną lalą i jeżeli już to chciałam mieć w tym jakieś uczucie, patrzenie sobie w oczy pocałunki ect. Dla niego od tyłu czy od przodu to było to samo i nie rozumiał mnie).

Dlatego unikam kogoś kto nie ma tak jak ja,że tak powiem-jest z innej bajki.Wymagania związkowe wbrew pozorom sa ważne,jesli docierają się miedzy 2 osobami-związek może być udany,dlatego nigdy przenigdy nie wyobrazam sobie nie-asa jako partnera.A to nastawienie tylko pogarsza życie,lepiej tym sie az tak nie przejmować a najlepiej nie przejmować wcale,po prostu nie dobraliście się i tyle.To tak samo jakby homo+hetero dać na związek-oczywista oczywistość,że związek nie uda się w takim zestawieniu......

Zainteresowanie seksem spada, gdy zaczyna się rutyny. Zasada ta działa też w drugą stronę, więc da sie to odkręcić

Z autopsji wiem, że wystarczy choc raz poddać się presji uprawiania seksu, by całkowicie przestało mi zależeć na danej osobie
Dla asów seks to odtrutka na miłość. Pierwszy krok do wyzwolenia się z niekorzystnej relacji.

"Thanais"
Dla asów seks to odtrutka na miłość. Pierwszy krok do wyzwolenia się z niekorzystnej relacji.

Dokładnie, u mnie właśnie tak było, jedyne wyjście: rozstanie.

Znam ten ból i wyrzuty, że skoro za mało seksu to jej nie kocham ble ble ble. Żaden związek nie przetrwał.

Mnie coraz bardziej zaskakują wypowiedzi dziewczyn, które spotkają się kilka razy z jakimś chłopakiem, po czym nagle stwierdzają, że zrywają z nim kontakt, bo były już na pięciu spotkaniach, a on ich ani razu nie dotknął i nie pomacał. Takie postępowanie chłopaka jest dla nich równoważne z tym, że nie zależy mu wcale na znajomości z nimi...

Alazala, to przykre, bo to świadczy o tym gdzie mają ulokowane poczucie własnej wartości.

Niekoniecznie, przecież nigdzie nie jest powiedziane, że facet ma od razu wsadzić dziewczynie łapę w majtki. Jeśli dziewczyna flirtuje, a facet nie reaguje, nie ma delikatnego muśnięcia rąk czy przelotnego pocałunku, to dziewczyna ma prawo czuć się zawiedziona. A jeśli takie coś dzieje się na piątym spotkaniu, to faktycznie dziwne.

Ja myślę, że takie podejście jest przejawem głęboko zakorzenionego w społeczeństwie, choć bardzo rzadko artykułowanego, przekonania mówiącego, że ludzie nie mają żadnego znaczenia, a jedynie korzyści, które ci ludzie nam zapewniają liczą się. Gdy spotykamy drugiego człowieka pierwszym pytaniem, które się pojawia w naszej głowie jest, co możemy od niego uzyskać. I zaraz rozważamy kilka standardowych korzyści czerpanych ze znajomości - pieniądze, seks, awans społeczny, awans zawodowy.

Jeśli po kilku spotkaniach nie widzimy żadnej szansy otrzymania którejś z tych korzyści, kończymy znajomość jako zbędną. I sami też często znajdujemy się po drugiej stronie.

Dlatego jeśli zależy nam na kimś (a nie na pieniądzach, seksie, awansie), jesteśmy raczej ekscentrykami i nie powinniśmy liczyć na zrozumienie ze strony tej osoby, która patrzy na nas i ocenia znajomość z nami według standardowych kryteriów.

Jeśli dziewczynie zależy na facecie, a ten nie reaguje, tym bardziej ma prawo czuć się zawiedziona, czyż nie?