bo szczerze to nie mam z kim o "czymś takim" porozmawiać
tak sobie słuchałam radia i stwierdziłam, że spora większość piosenek, fajnie brmiących kawałków jest o miłości
ktoś kiedyś powiedział, że najważniejszą rzeczą w życiu jest miłość i nie warto bez niej żyć
ok więc ja się pytam Wiemy że bez seksu żyć się da - ok, ale czy bez miłości???
bo ja stwierdziłam, że nigdy tak naprawdę nie czułam się kochana ani komuś potrzebna, nikt nigdy mi nie powiedził, że się cieszy że "po prostu jestem" czy coś w tym stylu???
a najgorsze jest to, że nikt mnie nigdy nie potrzebował otoczyłam się jakąś twardą skorupą, przez którą teraz nie pozwalam się nikomu przebić
więc obawiam się, że już nigdy nie nauczę się naprawdę kochać, ani też nie pozwolę pokochać siebie, może to też przez to że nie znam żadnego męskiego-ASa osobiście i (przepraszam za to:) mam w głowie taki stereotyp w głowie, że każdy facet 'zagaduje' jakąś nową dziewczynę tylko po to żeby zaciągnąć ją do łóżka (tzn. nie mówie o poznawaniu ludzi np. w pracy czy znajomych znajomych itp.)
marzę o tym żeby poznać kogoś takiego abyśmy stworzyli 'związek dusz' , ale skoro tak się zamknęłam czy jest to możliwe??
bo coraz częściej wydaje i się, że do końca życia będę sama
och
zycie jest piekne.., a zwlaszcza Gory 
