Forum SEA

U mnie też niewesoło. Co prawda mojego stanu nie mogę porównać w żaden sposób do smutku osoby, która straciła kogoś bliskiego, ale... nie zmienia to faktu, że czuję się fatalnie. Nie potrafię wciąż zrozumieć, dlaczego jestem inna. Nie chcę być asem Dlaczego padło właśnie na mnie? Stale ryczę, widząc, jak inni układają sobie życie, gdy tymczasem ja jestem tylko jego obserwatorem. Chciałabym być "normalna", taka, jak większość moich znajomych (jeśli nie wszyscy!). Od kilku dni mam doła bez przerwy

naprawde nie wiem jak Cie pocieszyc Beatris, ale jedynym antidotum wydaje sie byc akceptacja samej siebie taka jaka sie jest.
Wiem ze to ciezkie, lecz mozliwe - mam to juz za soba

Ano. Wszystko, a przynajmniej zdecydowana większość, to tak naprawdę nasze podejście do danych spraw

beatris wiem co masz na myśli - czuję się dokładnie tak samo. Jestem zupełnie pogodzona z sobą - kocham siebie taką, jaką jestem. Tylko co raz częściej gorące łzy po policzku płyną, gdy pomyślę, że nikt inny jakoś nie może mnie pokochać.

A ja nie chce byc asem...moglabym sie z kims zwiazac i nie czuc sie juz tak samotnie. Wczoraj ktos zaproponował mi randke...odmowilam. Dlaczego tak musi być...
W piatek mialam impreze urodzinowa...wszystkim sie zebrał na "przytulanki" dokonywane na mojej osobie...spanikowałam, uciekłam do łazienki i tam ryczałam...nie mogłam znieśc takiej ilosci uczuc
Jestem w dolku

Ja na przykład miałam propozycję od koleżanki: super bal. Tylko że ja nie mam nawet z kim pójść Głupio czułabym się wśród zakochanych par. I oczywiście wykręciłam się z tego balu. Musiałam nawymyślać, innego wyjścia nie było...

Lilu pisze:spanikowałam, uciekłam do łazienki i tam ryczałam...nie mogłam znieśc takiej ilosci uczuc

Dziwne..

wiem ze dziwne. nie lubie jak mnie tyle osob dotyka naraz...

i jak tu wyjsc z deprechy,procz tego ze biore leki a co o sobie mysle dalej jakie bylo takie jest jak nie gorzej

mam sie za wielkie nic ,do tego matka mysli ze jestem *** i sie o to panicznie boi

odechciewa mi sie wszytskiego!

Lilu pisze:wiem ze dziwne. nie lubie jak mnie tyle osob dotyka naraz...

Też się boję/brzydzę (?) dotyku. Dam się jeszcze złapać za rękę, pozwolę oprzeć komuś głowę na swoim ramieniu, ale broń Panie Boże, jeśli mnie ktokolwiek zechce np pogłaskać po głowie albo objąć ^__^'
Ostatnio mam coraz mroczniejszego doła, im więcej myślę na temat dzielenia z kimś życia i im bardziej dociera do mnie, jak nikłe mam szanse z tymi wszystkimi moimi dziwnymi odchyłami...
Dziś ktoś, komu zaufałam powiedział mi sporo przykrych rzeczy na temat homoseksualistów. Do aseksualizmu już nawet nie miałam siły się przyznawać i pewnie dobrze zrobiłam.
Do d*** z takim układem - nawet się nie mogę zaszyć w lodówce i opychać czekoladą, damn you diabetes
-------------------------
Chętnych do zabicia mnie za to całe marudzenie zapraszam na priw, podam adres na który możecie wysyłać pogróżki i wąglika

deprecha to malo powiedziane: nieudana proba samobojcza (stety), dlugi pobyt w szpitalu, a teraz psychoterapia i fluoksetyna na sniadanie ehh... sie porobilo wszystko sie wywrocilo, kilka moich postow sie uniewaznilo
btw: pzdr /\LL crew ... .. .

Fiuuuu, współczuję. Poniekąd chyba możemy sobie podać rękę, ja tez już nie wyrabiam. Za dużo się piep... w jednym momencie...

A Tobie życzę wszystkiego najlepszego!

Honzol pisze:deprecha to malo powiedziane: nieudana proba samobojcza (stety), dlugi pobyt w szpitalu, a teraz psychoterapia i fluoksetyna na sniadanie ehh... sie porobilo wszystko sie wywrocilo, kilka moich postow sie uniewaznilo
btw: pzdr /\LL crew ... .. .

O ja p...

Współczuję

Honzol Kur** weź się nie zabijaj. Za mądrym człowiekiem jesteś (przynajmniej w postach sprawiasz takie wrażenie).

fluoksetyna na sniadanie? Można to uznać za suplement diety i wtedy łatwiej przez gardło przejdzie

Honzol pisze:deprecha to malo powiedziane: nieudana proba samobojcza (stety), dlugi pobyt w szpitalu, a teraz psychoterapia i fluoksetyna na sniadanie ehh... sie porobilo wszystko sie wywrocilo, kilka moich postow sie uniewaznilo
btw: pzdr /\LL crew ... .. .

Współczuję.
Powodzenia Honzol.