Forum SEA

Przeglądając dział nie natrafiłam na temat w którym każdy mógłby napisać posta, żeby pochwalić się, podzielić się dowolną radosną nowiną. Napisać cokolwiek na temat swojego dobrego nastroju. Jeśli taki temat już jest, tylko go przeoczyłam to przepraszam i proszę o usunięcie/ przeniesienie poniższej części posta w odpowiednie miejsce.
Tymczasem ja wyleję trochę mojej chorej euforii do sieci.
Otóż - Caluchną noc nie spałam, taka byłam pochłonięta pewnym głópkowatym projektem dla pewnej grupy zidiociałych fanów pewnego chorego serialu.
Wreszcie skończyłam, jak zwykle skopałam robotę, ale każda matka swoje dziecię kocha, nawet tak upośledzone, jak to moje.
Ponadto ładna dziś pogoda - deszczyk pada, pachną psie kupki w trawie i trawa też pachnie...
Żyjcie i bądźcie szczęśliwi.

ciekawy obraz życia

2 raz wchodze w ten temat i wychodzi na to ze nic mnie nie cieszy albo nie dostrzegam takich prostych przezyc jak zapach psiej kupy

Gość pisze:albo nie dostrzegam takich prostych przeżyc jak zapach psiej kupy

Wyjdzie niebawem, że jestem stuknięta...
Tymczasem odkrywam ponownie rozkosz żłopania kawy po 22.

Jestem happy, bo nie mam powodu by nie być happy.

Jestem hepi, bo...
Bo tak.
Trzeba mieć jakiś specjalny powód? Niech się zastanowię, to może to - bo siedzę sobie na krześle i macham kopytkami. I bo trawa rośnie, słońce wschodzi i zachodzi, a Antony Hegarty śpiewa, że pewnego dnia dorośnie i będzie piękną kobietą.

jestem hepi bo tak mnie nastawił dzień. Hepi bo załatwiłem co miałem załatwić, hepi, bo rano się wyspałem, hepi, bo jestem najedzony, hepi, bo znalazłem dwa piwa w lodówce, o których istnieniu zapomniałem, hepi, bo koledzy i koleżanki o mnie pamiętają.

Jestem hepi, bo zrobiłam na czas sprawozdanie finansowe dla klienta. Hepi, bo klient całkowicie mnie zaskoczył, przyznając za sprawozdanie dodatkową kasę. Hepi, bo w końcu mam pretekst (ten bonus) do kupienia sobie koszmarnie drogiej kolekcji filmów Kurosawy. Hepi, bo jest 8 rano, a ja sobie siedzę w domu, jak co dzień, w piżamie, nad kubkiem zielonej herbaty i wiem, że pracuję nie dlatego, że muszę, ale dlatego że chcę. Hepi, bo wiem, że w każdej chwili mogę się po prostu położyć i czytać książkę, jesli najdzie mnie ochota.

I hepi, bo z kalendarza spogląda na mnie posągowy Bruce Lee

Hepi, bo wczoraj znalazłam boski program do katalogowania książek, który pobiera dane z googlebooks.

Hepi, bo katalogując przypomniałam sobie, ile mam jeszcze świetnych książek do przeczytania.

Hepi, bo zaraz zrobię sobie kawę z cynamonem i kardamonem.

Fajny temat

Agnieszka pisze:Hepi, bo w końcu mam pretekst (ten bonus) do kupienia sobie koszmarnie drogiej kolekcji filmów Kurosawy.

Ooooj, ja chyba wiem o jaką kolekcję chodzi, natknęłam się na nią w Empiku. Kosztowała chyba coś koło 400 złotych albo więcej. Uwielbiam filmy Kurosawy, uwielbiam role Toshirō Mifune.
To kiedy mogę wpaść z wiadrem popcornu?

Dostałam nową pracę i z tego powodu jestem bardzo, ale to bardzo hepi. Najwyższy czas na zmiany.To mnie zmobilizuje do działania, potrzebny mi jest taki kopniak , bo z lekka ''oklapłam".Codzienna rutyna zaczęła mnie troszkę przytłaczać.

Jestem hepi, bo odwiedziłam w ten weekend dalszą rodzinkę. Przejechałam pół Śląska i kawał Wielkopolski, i:
- nadal pozostaję pod wrażeniem naszego słonecznego, pięknego, jesiennego krajobrazu (aż chciało się wysiąść z auta i pobiegać po lesie),
- poznałam kilka nowych osób,
- mój pojazd dał radę (chociaż nie do końca w to wierzyłam),
- nadal odczuwam frajdę prowadząc auto (choć od dłuższego czasu myślałam, że jednak wolę być wożona) .

Spędziłam całą niedzielę w górach ( Beskid Śląski) - piękne są góry o tej porze roku. A w najbliższy weekend wybieram się do stolicy naszych południowych sąsiadów

... bo ucze sie takze cieszyc z wszystkiego i z niczego ...
....i z wiatru jesiennego i z najmniejszego kroku postawionego...

A ja mam dobry humor od kilku dni, bo przeżyłam miłe zaskoczenie. Po wielu latach (jeśli dobrze liczę, to po ponad ośmiu) odezwał się do mnie Belg, z którym korespondowałam jeszcze na początku studiów. Niektóre portale to jednak fajna sprawa... ;P

Super! Net jest nieziemski. Skoro odezwał się po 8 latach to niewątpliwie BARDZO zapisałaś się w jego pamięci. Pozdrawiam