"Przyjazny ostrzał" czyli "kiedy sobie kogoś

[tom]

Prawdę powiedziawszy ja ze sobą nie czuję się jakoś dramatycznie źle. Wręcz przeciwnie. Ale na dłuższą metę to stan nie do obrony. Związek dwojga asów na oczywistych zasadach ma wielki sens i może rokować lepiej niż związek nazwijmy to "normalsów". Na taką dziewczynę czekam. Tom

[Motylciemny]

Mnie nikt za bardzo nie atakuje

W domu od zawsze wiedzieli ze nie chce miec dzieci

Slubu tez nigdy nie chcialam
Czuje sie inna
kolezanki marzyly o tych bialych sukniach
a mnie to w ogole nie interesowalo

slubne gadzety typu welon
tez mnie nie powalaja

jak mi ktos cos glupiego by powiedzial
to powiem ze mam inne ciekawasze zajecia
niz wychowywanie dzieci


bo to prawda

[Ramizes]

Może Cie atakuje Motylku ale się nie dajesz ;d

[i_v_i]

Teraz jest fajnie być samej, robisz co chcesz i kiedy chcesz, nie martwisz się o nikogo Żyć nie umierać... Ale ...
Zawsze jest jakieś "ale" ...
Na dłuższą metę samotność jest okropna:) Jak masz gorszy dzień , nie masz koło siebie nikogo z kim mogłabyś porozmawiać.. Siedzisz sama ...to naprawdę beznadziejne ... A wiem o czym mówię, już za długo nie miałam z kim pogadać wieczorami o "problemach dnia codziennego " wiec zaczyna mi ta samotność doskwierać...
Z drugiej jednak strony nie wyobrażam sobie siebie w białej sukni (Przynajmniej nie przed najbliższe 10 lat:) ) A nie sądzę , że znajdę kogoś kto "charytatywnie" będzie mi dotrzymywał towarzystwa całymi dniami ...
Mam tylko nadzieję, że znajdzie się jakiś "złoty środek " ;)

Póki co rodzina mnie nie atakuje...ale to pewnie kwesta czasu... bo w końcu ile mogę udawać , że jestem zbyt zajęta , żeby sobie kogoś znaleźć

[Motylciemny]

To nie jest tak

Ja mam z kim pogadac o problemach dnia codziennego itp.
rzadko kiedy jestem sama

Zawsze mialam pelno kolegow ,chlopaka tez
Ale tak naprawde i tak mi czegos brakowalo
A raczej kogos

Ale rozumiem ludzi samotnych
Znajomy latami byl sam choc latami bardzo chcial kogos miec
przeklinal to

Nie wiem co bedzie za 10 lat
Nawet jakbym wracala do pustego domu nie przeraza mnie to
kupie sobie zwierzaka

[Lampart]

A ja lubię samotność lubię być z własnymi myslami. Przelewam je na papier. Dużo też czytam. Stonię trochę od towarzystawa ale nie chorobliwie jak mi sie wydaje. Cały tydzień siedzę w mieście i poprzez pracę mam kontakt z ludzmi, Jednak wieczory są moje. Zawsze nie moge sie doczekać końca tygodnia bo jade do swojego domu za miastem i delektuję się samotnościa. Mysli wtedy są takie uczesane i nie biegną gdzieś daleko w nieznane sa tylko ze mną.
Jasne, przydalby się czasami ktoś kto czułby to samo, z kim mozna by przgadać cala noc. Jednak brak takiej osoby nie sprawia mi bólu.
Myslę, że bycie samemu daje możliwośc samorealizacji, zrobienia czegoś na co nie byłoby czasu w życiu "normalnym"

[Tehanu]

Samotność - jak każdy stan - ma zawsze co najmniej dwa aspekty... Jak ten kij z dwoma końcami, jak moneta co ma dwie strony. Wydaje mi się ( ), że nie ma stanów idealnych (w tym zyciu....).
Mimo 42 lat i nie najlepszego zdrowia nie uważam (jak co niektórzy moi znajomi!) samotności za przkleństwo. Jest jak jest - to tyle. Owszem ma się poczucie wolności i niezależności (i to jest dla mnie b. ważne), ale... w trudnych sytuacjach można (niestety) liczyc równiez tylko na siebie. Czy to złe? Czy to dobre? Ja tego nie wiem. Tak po prostu jest.

[dziwożona]

Tehanu, jest takie powiedzenie: "umiesz liczyć, licz na siebie". To, że ktoś z kimś jest, nie znaczy, że ma zagwarantowaną opiekę.
Przypomina mnie się tu pewna historia o szczęśliwej, w swoim mniemaniu, mężatce. Wszystko było pięknie i cudownie, dopóki nie przyszło jej rodzić. Na porodówkę wiozła ją sąsiadka, bo jej mąż akurat wrócił z pracy i był "naprawdę padnięty na pysk".
Żenua.

[Jo]

heh, przypomiala mi sie podobna historia. W niedziele znajoma dzwoni do meza, ze jedzie do szpitala, bo ma bole porodowe. Maz w tym czasie byl u rodziny (jakies 40 km) i odpowiada, ze nie bardzo ma go kto podrzucic w tej chwili do szpitala i przyjedzie do niej w ... srode. Ostatecznie jakos dotarl do tego szpitala, ale jak sie slyszy takie historie to rece opadaja...

[Motylciemny]

No wlasnie
bycie z kims nie oznacza ze mozna na kogos liczyc

[Artemis]

No wlasnie
bycie z kims nie oznacza ze mozna na kogos liczyc

Nie zgadzam się.
Według mnie BYCIE z KIMŚ właśnie oznacza to, że można na kogoś liczyć, nawet jeśli odbywa się to w granicach czasowych tego bycia.

Tylko, że ludzie egzystują razem z różnych, mniej lub bardziej istotnych powodów, czasem z byle kim, żeby tylko nie być samemu. Nie każdy też potrzebuje oparcia, ma je gdzie indziej, lub żyje iluzją... I wtedy zdarzają się takie sytuacje jak opisane powyżej...
Każdy ma swoje wyobrażenie związku i indywidualne oczekiwania. Nie sądzę, aby panie wymienione powyżej były jakoś bardzo zaskoczone postawą partnerów.

[dziwożona]

Właśnie, że była. Takie kfiatki wychodzą z drugiej osoby dopiero po jakimś czasie wspólnego bycia. Na początku jest wspaniale i cudownie. A na końcu ludzie, rozstając się, kłócą się o każdy widelec.

[Motylciemny]

A ja sie zgadzam z Dziwozna

Nie od razu wiadomo kto jaki jest
Ludzie naprawde sa w stanie czarowac dosc dlugo
Tzw."szydlo z worka" wychodzi czasem nawet i po latach.

Oczywiscie ze zalozeniem zwiazku jest partnerstwo
i to ze mozna na siebie liczyc
ale o tego trzeba dwoch dojrzalych ludzi
a z tym to jest roznie



HISTORIE napisane powyzej
to albo jakis kolejny glupi zart o zonie i mezu
albo PATOLOGIA
Osobiscie nie wiem jak mozna byc z kims takim

[Ernest]

Nie od razu wiadomo kto jaki jest
Ludzie naprawde sa w stanie czarowac dosc dlugo
Tzw."szydlo z worka" wychodzi czasem nawet i po latach.

I tutaj nasuwa się pewna dygresja. Przerażające, ale jakże częste są przemiany cudownych ciepłych i troskliwych kochanków w chłodnych, leniwych i obleśnych ,,kanapowych leniów" tuż po zawarciu związku małżeńskiego. Odwołując się do pierwotnych instynktów - ,,samica została już zdobyta" - wniosek - nie trzeba się starać. Żałosne.

Według mnie BYCIE z KIMŚ właśnie oznacza to, że można na kogoś liczyć, nawet jeśli odbywa się to w granicach czasowych tego bycia.

Zgadzam się. Pewnie dlatego dlatego wciąż jestem sam.

[Jo]

HISTORIE napisane powyzej
to albo jakis kolejny glupi zart o zonie i mezu
albo PATOLOGIA
Osobiscie nie wiem jak mozna byc z kims takim

Nie, to nie zart, to po prostu zycie. Zupelnie inaczej sprawy wygladaja, gdy chlopak spotyka sie z dziewczyna czyli odwiedza ja a zupelnie inaczej, gdy zaczynaja mieszkac razem. Dopiero wowczas okazuje sie, jaki to czlowiek. A ludzie zwykle zamieszkuja ze soba po slubie. I tu sprawdza sie powiedzenie 'Dostala dobrego meza'. Bo tak naprawde, czy to jest to, czego oczekiwalismy okazuje sie dopiero po latach.

Znam inne przypadki, znacznie lepsze kwiatki. Tylko, ze dziewczyna wiedziala na co sie pisze. Mieszkali wczesniej i jednak zdecydowala sie na slub. Do tej pory zastanawiam sie i nie moge zrozumiec dlaczego to zrobila. Moze z obawy, ze zostanie sama. Czasami mam ochote zapytac ja, czy jest szczesliwa. I kiedys to zrobie, bo nie moge sie nadziwic, jak ona odnajduje sie w zwiazku z tak dziwnym czlowiekiem. Po prostu zal mi jej (i nie tylko mnie).