(ewentualnie ryba)
nie wiem,... nie jestem wychowawca i tez nie mam wlasnych dzieci - lecz na zdrowy rozum przeciez to jasne, ze do "normalnego" wychowania dziecka nie naleza jakies tam symbole szatanskie, "czarne czupiradla" itd. wrecz przeciwnie - wychowanie dziecka wyobrazam sobie kolorowo, wesolo i bez (czarnych) dziwactw o ktorych potem mialo by w nocy koszmarnie snic. nie wiem.., lecz zdaje mi sie ze kto nawet tego nie kapuje, to taki ktos nie powinien sie do dzieci zblizac. 
i mam tu na mysli !dzieci! - nie pietnastoletniej mlodziezy! 
he he,.. nie no, w tym czasie, gdy inni sie piersioneczkami interesowali, ja skladalem moje pierwsze silniczki elektryczne. 
co bys powiedziala na przesuniecie tych naszych "innych rozmow nie do tematu", do rubryki kontrowersje? 
Hehe, ciekawe co byś powiedział w takim razie na księży i zakonnice z mojej parafii (mojej z czasów kiedy jeszcze tam chodziłam) - raz że ubrani wszyscy na czarno, dwa że część to czupiradła, a trzy - straszyli nas na religii diabłami i piekłem xD Zakonnica pokazywała 7-latkom obrazki z półnagimi ludźmi smażącymi się w płomieniach - mieli twarze powykrzywiane w okropnych grymasachmagellan pisze: wychowanie dziecka wyobrazam sobie kolorowo, wesolo i bez (czarnych) dziwactw o ktorych potem mialo by w nocy koszmarnie snic.
jednak, moze dlatego ma/mialo sie w polsce jako taki respekt przed ksiedzem czy siostra zakonna, bo juz jako dziecko bylo sie wystraszonym, gdy sie mialo z tymi "nietoperzami" do czynienia. (nie wiem jak to w miedzyczasie wyglada, kiedys tak bylo). no ale wiemy, to jest tez troche cos innego; kosciol uzywa koloru czarnego/ciemnego z calkiem innej przyczyny. a przy uroczystosciach koscielnych tez sie na kolorowo stroja. poza tym nie nosza czarnej szminki, skorzanych plaszczy nabitych nitami, fryzur punk itd. no i siostry zakonnej z trupia czaszka tez jeszcze nie widzialem... no chyba ze sama wygladala jak jakis niedozywiony postrach... Magellan, nie wiem skad wziales te teorie.. Normalnie rozwijajace sie dziecko nie boi sie koloru czarnego ani nawet czaszek czy ludzi z dziwnym kolorem wlosow. Ile jest kreskowek z wampirami, szkieletami czy potworami w roli glownej? Mnostwo! I dzieci je uwielbiaja. A Halloween? Dzieci same przebieraja sie za diabelki i czarownice.. Jak mialam 3-4 latka zawsze zaczepialam tzw. "metalow", bo fascynowaly mnie ich dlugie wlosyMagellan pisze:lecz co moje dziecko mialo by tolerowac w tym, ze ktos jak diabel wyglada? nie wiem,... nie jestem wychowawca i tez nie mam wlasnych dzieci - lecz na zdrowy rozum przeciez to jasne, ze do "normalnego" wychowania dziecka nie naleza jakies tam symbole szatanskie, "czarne czupiradla" itd. wrecz przeciwnie - wychowanie dziecka wyobrazam sobie kolorowo, wesolo i bez (czarnych) dziwactw o ktorych potem mialo by w nocy koszmarnie snic.
. nie chodzi tu tez o pojedyncze argumenty jak czarne wlosy, znaki kosci/trupow itd. chodzi tu o ludzi ktorzy sumuja to wszystko razem na swoim wygladzie i moze tez do tego pasujacemu zachowywaniu sie. i wlasnie tylko to w sumie uwazam jako cos (moze po prostu tylko czyjas glupota, nie wiem..), czego dziecko nie musi rozumiec. (smiesznie sie to czyta ). lecz zauwaz; gdy jest to naprawde material przeznaczony dla dzieci (dzieci od-do wieku x), wszystkie te obrazeczki, zabaweczki sa pokazywane zazwyczaj w sposob smieszny (jesli nie, to moim zdaniem rodzice nie maja pojecia o tym, czym dziecko moze sie bawic/ogladac) - zabawki wiec, wlasnie przystosowane DLA dzieci. jako smieszne postacie ktorych sie na prawde (nawet) dziecko nie wystraszy. ok - wiemy, ze sa wyjatki, lecz to juz musza sami rodzice o tym decydowac, co swojemu maluchowi w jakim wieku mozna pokazac. bowiem zalezy to od samego zachowania sie rodzicow, w jak "profesjonalny" sposob potrafia sie z wychowaniem dziecka obchodzic. : nie zgadzam sie - to zwlaszcza rodzice wybieraja/kupuja i ubieraja swoje dzieci. poza tym; chodzi tu o jeden jedyny dzien w roku, w ktorym dziecko ma mniejwiecej kontakt z czyms "czarnym", i mysle ze nawet to powinno byc w sposob "lagodny" zorganizowane/przygotowane, zeby dziecko odczowalo halloween jako "zabawa w straszenie sie" a nie "prawdziwy strach". nie wiem... przynajmniej ja bym sie o to staral. ), to z pewnoscia to nie jest pozytywnym zachowaniem sie w otoczeniu dzieci - i to jeszcze jako rodzice. nie tylko ja, lecz "kazdy na drodze" ci to samo powie.
Dokładnie. Jeśli dziecko ma na co dzień styczność z różnorodnością stylów, wyglądów, poglądów itp., jest przyzwyczajone do wszystkiego, natomiast izolacja i ograniczanie kontaktów z danym zjawiskiem sprawia, że w momencie, kiedy to zjawisko wystąpi, następuje coś w rodzaju szoku poznawczego. Zresztą cóż jest złego w czaszkach? Przecież to nic innego jak fragment ludzkiego szkieletu. Czy czerń jest nienaturalna? Też nie. Chronienie dziecka na siłę może sprawić, że wyrośnie ono na życiową kalekę bojącą się wszystkich i wszystkiego. Styczność z pierścionkami w kształcie czaszek nie sprawi, że dziecko będzie chciało przekopywać groby na cmentarzu. Ja w dzieciństwie z innymi dziećmi z podwórka znajdowałam na starym nasypie kolejowym koło domu fragmenty kości czy hełmów z drugiej wojny światowej - w tym ze dwie czaszki ludzkie, ale nie sprawiło to wcale, że zostałam teraz hieną cmentarną.Gizmo pisze: Najstrachliwsze dzieciaki, z jakimi sie spotkalam w ciagu calego zycia (cztery przypadki), byly wychowywane "pod kloszem" przez bogobojne babcie. Baly sie doslownie wszystkiego, uciekaly z placzem nawet, gdy pokazalo sie im patyk w odpowiedni sposob...
(mam nadzieje ze nie wszystkie dzieci odbieraja taki przekaz). Podtrzymuje moje zdanie, ze ludzie ktorzy ubieraja sie dziwnie i w jakis sposob odstaja od reszty, sa sprawdzianem tolerancji, pozostawiajac im powody, dla ktorych to robia. tylko taki stereotyp, no...). , i nie bede juz dalej w temacie "wiercil". dziekuje wam bardzo za ciekawe wypowiedzi, i za mozliwosc "zajzenia" na wasze poglady do tematu gothic, czarnosc itd.
Co Magellan, nie chce Ci sie juz czytac o tych dzieciakach? Otoz to. Dzieci nie powinno sie calkowicie izolowac od "strasznych" rzeczy.Agnieszka pisze:Z tego co czytałam, dzieci raczej nie są z natury rzeczy bojaźliwe - to nastawienie rodziców rozbudza w nich strach.
To nie teorie, to czysta prawdaMagellan pisze:he..he.. a skad Gizmo bierze teorie, gdy sama tez nie ma dzieci?
. Mam mlodsze rodzenstwo, ktorym musialam sie opiekowac przez dlugi czas (moge sie pochwalic duzym talentem pedagogicznym ). Zdarza mi sie tez czytac publikacje o psychologii dziecka, ktore zwykle potwierdzaja wyniki moich obserwacji . No i.. sama bylam dzieckiem, heh.
Owszem, wiekszosc ludzi potwierdzi Twoja opinie. Poniewaz dla nich licza sie pozory. Mamusia elegancko ubrana, ojciec pod krawatem, wszystko jest w porzadku, idealna rodzina. Nie wazne, jak sie zachowuja w domu, jakie beznadziejne metody wychowawcze stosuja, czy pija, czy klna, czy stosuja kary fizyczne.Magellan pisze: nie znam tych ludzi, nie wiem kim sa i nie wiem jak wygladaja. dlatego zostane tu przy mojej prostej wypowiedzi; gdy wygladaja na codzien (w przesadzonej "ilosci") przy swoich dzieciach jak "wampiry" (sorry ), to z pewnoscia to nie jest pozytywnym zachowaniem sie w otoczeniu dzieci - i to jeszcze jako rodzice. nie tylko ja, lecz "kazdy na drodze" ci to samo powie.
Agnieszka pisze:Z tego co czytałam, dzieci raczej nie są z natury rzeczy bojaźliwe - to nastawienie rodziców rozbudza w nich strach.
Z natury nie są bojaźliwe, owszem, ale chyba wolałyby z własnej woli czy ciekawości wychodzić na przeciw strachom i lękom, niż żeby miały być narażane na sytuacje stresowe wykraczające poza ich chęć i możliwość pojmowania.Gizmo pisze:Otoz to. Dzieci nie powinno sie calkowicie izolowac od "strasznych" rzeczy.
na razie w sferze marzen oczywiscie Takie smieszne spostrzezenie mi sie przypomnialo - mianowicie podczas pobytu na pewnym festiwalu muzyki tzw. independent mnostwo osob prezentowalo styl gothic lolity i okazalo sie, ze wsrod tak wielu przedstawicieli tego konkretnego trendu malo kto jest w stanie sie wyroznic Wiekszosc byla tylko kopia poprzedniego osobnika i naprawde sporadycznie rzucal sie w oczy ktos, kto mial oryginalny pomysl na swoj unikalny wyglad, a co najsmieszniejsze ogromnego procentu z tych ludzi nie bylo na koncertach (a to w koncu festiwal muzyczny); zamiast tego odsypiali kaca albo zapijali go.
