Ja jestem introwertyczką, ale wolałabym być ekstrawertykiem. Lubię wesołe, towarzyskie osoby, które dają mi energetycznego kopa i pozytywnie nakręcą. Mogę też przebywać z introwertykiem, tylko ciężko prowadzi się rozmowę. Ale jak jest wspólny temat, to da się radę. Skupienie na własnym świecie mi nie wystarcza. Brakuje mi życia towarzyskiego, ale nie umiem nawiązywać ani podtrzymywać znajomości. Z drugiej strony cechuje mnie też duży egocentryzm. Ogólnie mam ciężki charakter i uważam, że zaburzenia osobowości ( nie byłam u psycho, sama się tak zdiagnozowałam). W dużym gronie prawie się nie odzywam. Im więcej ludzi, tym mniej mówię. Jeśli to są mało znane mi osoby, to też mało mówię. Uchodzę za cichą i skrytą osobę, w dodatku mówię dość cicho i w towarzystwie jestem nieśmiała.
Natomiast, co jest paradoksem, dużo gadam z mamą i przy niej się rozkręcam. Jest to moją najbliższa osoba. Przy niej mogę "nadawać" cały czas.
Łatwiej mi idzie gadka, jeśli to rozmowa 2 osób, w 4 oczy lepiej mi się gada niż w grupie. Zależy to też od osoby i tematu. Z osobą, którą znam, lubię, czuję się luźno i nie spięta, to jakoś idzie, i wtedy rozmowa klei się. Także kiedy spotykam się z kimś znajomym, to nawet fajnie jest. Minus, że mam mało znajomych, nie umiem ich zdobyć ani utrzymać. Dużo tych, co miałam, wykruszyło się, bo mają już pracę i rodziny.
Nie lubię natomiast towarzystwa osób narzekających, malkontentów ( sama taka jestem- także dla siebie wymagam tego, czego nie daję innym), czy też cynicznych, złośliwie dogadujących i unikam takich ludzi. Nie przepadam też za osobami cholerykami, albo bardzo "ostrymi", z bardzo silną, apodyktyczną, dominującą osobowością.
Teraz staram się więcej wychodzić, spędzać czas z ludźmi, i mimo że bardzo rozmowna nie jestem to coś tam się odezwę, pośmieję się czy po prostu pospędzam czas towarzysko bardziej i poprawia mi to samopoczucie. Byłam też na kilku spotkaniach z forum, wszystkie oceniam bardzo pozytywnie, podobały mi się. Moje własne towarzystwo mi nie starcza, kiedy szłam np na imprezy miejskie, koncerty czy jakieś lokalne wydarzenia, to szybko mnie to nudziło, mimo że szłam z myślą, żeby nie siedzieć w domu i kisnąć, tylko gdzieś wyjść. Ale te wyjścia w pojedynkę nie dawały mi już radości. Jednak z kimś jest inaczej, a tak tylko plątałam się w tłumie obcych i nie było do kogo gęby otworzyć, z kim pogadać, nawet gdyby druga strona mówiła więcej, no po prostu te samotne wyjścia były bez sensu dla mnie.
Często starałam się wychodzić z mamą, zresztą mamy podobne zainteresowania, i lubię spędzam z nią czas. Z kolei ojciec często to krytykował, mówiąc, że zrobiłam sobie z mamy koleżankę, że powinnam znaleźć chłopa, tym sobie wypełnić czas, a nie zawracać mamie głowę, że przez to, że wychodzimy razem nikogo nie poznam, że to nienormalne itd. kiedy byłyśmy np na imprezach w rodzaju dni miasta, to oczywiście mówił, że to głupie, nie chodziłby na żadne koncerty, choćby nie wiadomo kto występował, że mama już jest za stara, żeby ją to bawiło itd.
Natomiast teraz, kiedy więcej wychodzę i trochę rozwijam życie towarzyskie, wychodzę gdzieś ze znajomymi, to też dogaduje np wyjechałam do znajomych, mnie tego nie powiedział, ale mama mi powtórzyła, że skomentował to, żeby wolał, żebym jechała z chłopakiem niż znajomymi. Albo jak wychodzę gdzieś do znajomych, to dogaduje mamie, a widzisz, zostawiła cię, sama siedzisz itd. Nikt mi tak nie działa na nerwy jak on. Niedługo chyba będę w domu tylko jak w hotelu, na nocleg. żeby jak najmniej z nim przebywać
) i chyba lepiej czytam ludzi. Nie wiem, może po prostu ktoś się pomylił i miałam osobowość schizoidalną/schizotypową, która bywa mylona z ZA. Nie jestem jakąś mistrzynią w nawiązywaniu kontaktów, ale śmielej wychodzę do ludzi. Mój największy problem to zapamiętywanie twarzy - nie mam typowej prozopagnozji, rozpoznaję twarze - ale trudno jest mi je zapamiętywać a to utrudnia wyłapywanie gdzieś 'na mieście' ludzi znanych skądinąd. Popadanie w coraz większą introwersję nie jest dobre, jeszcze 10 lat do tyłu dałabym sobie rękę uciąć, że tak będzie mi dobrze i nie chcę ludzi wokół siebie. Cóż, dziś nie miałabym ręki. 
! - to może załóż Dom Tymczasowy 
