Bale, imprezy, biby...

[julka233]

.......

[naomi_p]

Dobrej zabawy A myślałam, że jesteś starsza. Zwłaszcza jak napisałaś, że się zaręczyłaś
Idziesz sama czy z kimś?
Wypij tam i za nAS

[lossuperktos]

julka!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! jesteś zareczona.... ??? nie szkoda ci zycia...

[Ant]

Dobrej zabawy

Ja po swojej miałem cały następny dzień z głowy. Nie przez kaca

[clouds clear]

A ja swoja olałam. Napić się wódki ze znajomymi to ja mogę w pubie albo w domu.Notabene okazało się, że dobrze zrobiłam nie idąc na studniówkę, bo wszyscy znajomi stwierdzili, że funta kłaków nie była warta

[Ant]

Ja tez nie chciałem iść, ale presja otoczenia jakoś dziwnie sprawiła, że się na niej znalazłem

[dorosłe dziecko]

Pod wpływem otoczenia zdarzyło mi się pójść na własną studniówkę (ale za to w jeansach i bluzie XD ). Szkoda było wydawać pieniędzy, ale tak to jest gdy się ulega wpływowi otoczenia. Nigdy więcej tego nie zrobię.

Autorce tematu życzę natomiast by jej studniówka była udana (czytaj: warta wydanych pieniędzy i czasu spędzonego w poszukiwaniu ciucha ).

[Agnieszka]

Nie byłam na studniówce, nie żałuję, a gdyby spotkało mnie to nieszczęście i jeszcze raz musiałabym przeżyć swoje życie, to też bym nie poszła

[kot]

Ja byłem na studniówce , ale nie swojej , byłem z koleżanką .u niej w ogólniaku.
W mojej szkole średniej nie było studniówki z racji specyfiki szkoły, którą kończyłem .

[camellia]

Ja na swojej studniówce (7 lat temu) nie byłam. Wiele było powodów. Gdybym miała zadecydować o swoim "być albo nie być" na tym wyjątkowym balu, postąpiłabym tak samo. W zasadzie nie żałuję swojej decyzji. Raz może się zdarzyło, że pomyślałam inaczej, ale ta myśl to niczym kropla w oceanie

julka, baw się dobrze

[eksperymentalna]

Otóż nurtuje mnie pewien problem.
Za rok piszę maturę, a co za tym idzie, na symboliczne 100 dni przed nią muszę iść na studniówkę.
Problem tkwi w tym, że to ostatnia rzecz, na jaka mam ochotę. Po prostu NIE CHCĘ IŚĆ NA SWOJĄ STUDNIÓWKĘ.
Dlaczego?
Nie interesuję się tańcem.
Nie lubię chlać wódy do upadłego.
Nie zamierzam nigdy w życiu zakładać butów na wysokim obcasie, robić tipsów, przedłużać rzęs i kupować kiecek za, bagatela, 500 złotych.
Nie mam partnera, w szerokim tego słowa znaczeniu.

I co mam zrobić? Z tego co słyszę już dziś, to osoby, które nie idą na studniówkę (a jest ich może 0,01%) uchodzą za dziwolągów, odludków, nieprzystosowanych patafianów, beznadziejne przypadki.

Jak mam powiedzieć światu, że mnie to najprościej w świecie nie interesuje?
Błagam, pomóżcie, jestem zdesperowana.

[Agnieszka]

Po prostu nie idziesz i cześć pieśni - po co się komukolwiek tłumaczyć?
Ja nie byłam na studniówce i nikomu nie tłumaczyłam powodów swojej decyzji. Nie chcę, to nie idę, prosta sprawa.

[Piorun]

Ja poszedłem i... wyszedłem po jakiejś godzinie. To dopiero był szok dla ludzi

Czy uczestnictwo w imprezach to jakiś konstytucyjny obowiązek? Jakoś o czymś takim nie słyszałem.

Najważniejsze to wyrobić sobie niezniszczalną pewność siebie, nie przejmować się co "ludzie" mówią i zawsze być sobą.

[Gizmo]

To taka straszna sprawa? Przecież Cię nie zjedzą, jak nie pójdziesz.
Może chodziłam do jakiegoś dziwnego liceum, ale jak mieliśmy studniówkę, to sporo ludzi nie poszło, bo szkoda im było kasy i nikt się temu nie dziwił

[urtika]

Ewentualnie możesz cały rok nic nikomu nie mówić, a tuż przed studniówką się "ciężko rozchorować".

Wszyscy będą myśleli, że leżysz w łóżku z wysoką gorączką i nikt Cię nie będzie uważał za żadnego dziwoląga lub kogoś w tym rodzaju No, ale najlepiej jest popracować nad własną asertywnością, otwarcie powiedzieć, że nie idziesz i mieć wszystko gdzieś.