Granice czułości

[Sol26]

Ja to nawet uwielbiam samotność. Ale ja jestem dziwna, więc nie zwracajcie na mnie uwagi.

aj ja tez to lubie, he he

i ja lubie samotność....ale czasami potrzebuje czegoś wiecej....

[damian-dec]

i ja lubie samotność....ale czasami potrzebuje czegoś wiecej....

uwazaj z tymi postami!!! Salo czuwa

no widzisz tak juz jest w swiecie seksualnym-wszystko sie wokol jednego kreci, no nie zawsze,ale tak juz jest.

tu na przyklad mozesz isc sobie do klubu fajnie sie bawic z jakas laska, ale jak jej postawisz drinka i ona go przyjmie to znaczy ze czuje sie zobowiazana, he he--czar pryska-czy od razu trzeba sie piep...yc, nie mozna juz sie dobrze bawic bez seksu, he he

[Sol26]

oki...wybaczcie za post pod postem ale chce sie pożegnać....idę spać dzięki za rozmowe i wyjasnienie pewnych kwestii.....co do ciebie Damian.....czekam na maila na priv zgodnie z obietnicą

[Sol26]

i ja lubie samotność....ale czasami potrzebuje czegoś wiecej....

Więcej samotności = więcej spokoju, radości itd.
Chyba założę jakieś stowarzyszenie. Nawet mam już hasło "co możesz zrobić z kimś, zrób sam"
I jeszcze jedno "samotność rzondzi"
Ale bredzę.

to fakt Salo

Damian nie tylko tak jest z kobietami.....bądź kobieta i zagadaj jakiegoś kolesia przy barze nawet bez postawienia drinka od razu będzie chciał cie przeleciec.........spokojnej nocy nocnym markom

[jeanne]

Dla mnie seks jest czymś nie potrzebnym jeśli chodzi o miłośc. Są inne sposoby pokazania miłosci niz tak prymitywny rytuał mający na celu reprodukcje. Nie bawi mnie to, nie kręci, nie podnieca itp a wręcz jest ohydne i nie wyobrazam sobie siebie w roli zaspokajania potrzeb seksualnych mojego faceta.

[Weep]

Każdy sam sobie wyznacza granice czułości, którą akceptuje. U mnie obszar objęty tą granicą jest ciasny i jałowy. Bez seksu, bez całowania, bez romantycznych tekstów i scen rodem z komedii obsadzanych takimi nazwiskami, jak H. Grant, M. Ryan i J. Roberts.
Nie razi mnie jednak perspektywa trzymania się za rękę, czy wsparcia głowy na ramieniu bliskiej osoby. Czasami życie człowieka tak przygniata, że musi wesprzeć się na kimś, żeby nie upaść krzyżem na zimny bruk pod ciężarem trosk.

[Piorun]

Jestem człowiekiem twardym i nie lubię czułości.
Nie lubię jeśli ktoś mnie dotyka, nie cierpię zdrobnień.
Nie ufam ludziom na tyle by szukać wsparcia w kimkolwiek poza sobą - ta nieufność powoduje też to że w zasadzie nie mam szczególnie bliskich osób bo nie mam i nie potrzebuję nikogo komu mógł bym wszystko powiedzieć.

Z resztą pod ciężarem trosk nie upadam, a po prostu uginam się jak sprężyna - zazwyczaj po to by powracając z ugięcia wybić oko uginającemu

[Weep]

Z resztą pod ciężarem trosk nie upadam, a po prostu uginam się jak sprężyna - zazwyczaj po to by powracając z ugięcia wybić oko uginającemu

Mściwa bestia. A giętkości zazdroszczę. Nie każdy jest taki elastyczny.

[Piorun]

Nie ma czego - jak to mówią sprężyste ostrza stają się takie od ognia i uderzeń młota.
Czasem przez tą pancerność i sprężystość wydaje mi się że już nic w ogóle nie czuję

[Viljar]

lygrys, chyba Cię lubię Też mam problemy z zaufaniem komuś, ale ogólnie ludzi lubię. Nie wstydzę się też i nie boję mówić o tym, co we mnie siedzi.

A gdzie są granice czułości? U mnie jest tak: nienawidzę zdrobnień - na zdrabnianie mojego imienia pozwalam tylko najbliższym. Nie znoszę "przyjacielskiego" klepania po ramieniu. Innymi słowy fizyczny kontakt z kimś innym jest dla mnie średnio przyjemny.
Natomiast a naprawdę bliską osobę płci przeciwnej mógłbym i przytulić i pocałować, a co

[Keri]

to samo i ja mam i moj strary sie wkurza ze mnie takak ***
ze mowie za duzo i potem wykorzystuja to przeciwko mnie
troche jestem za latwo wierny ale potem wpadam w doleczek
w skrajnosci w skrajnosc
przewrazliwione osoby chyba tak maja

[Libra]

Nie lubię gdy ktoś podchodzi za blisko.
Przytulać się lubię ale tylko gdy ja wykażę taką inicjatywę- na ataki znienacka reaguję odruchową agresją w postaci machnięcia kończyną w celu ugodzenia napastnika, dopiero potem myślę co robię.
Z cmokaniem bądź całowaniem mam problem- to zawsze jest ZA blisko.

Nie lubię skarbeczkowania, kochaniowania, kotusiowania, nie lubię rozmaitych zdrobnień swojego imienia, co dla innych jest romantyczne i urocze mnie przeważnie śmieszy.


Co do zdrobnień widzę, że nie jestem tu osamotniona, tak też myślałam- w używaniu zdrobnień odnośnie innych jestem z tego względu bardzo ostrożna.

[od nowa]

A jak to jest u mnie? W zasadzie nie wykluczam niczego poza seksem. Wiem z czym to się je i jakoś mi to nie smakuje, nie działa na mnie i nie odczuwam w sobie tej potrzeby. W zasadzie uważam seks sam w sobie za stratę czasu. Co do czułości (przytulanie, całowanie) hmm... jestem na tak. Szczególnie właśnie to przytulanie lub np. trzymanie się za ręce, bycie blisko siebie, takie poczucie, że jest przy mnie mężczyzna, na którego ramieniu mogę się oprzeć (i dosłownie i w przenośni).

[Agnieszka]

Nie lubię skarbeczkowania, kochaniowania, kotusiowania, nie lubię rozmaitych zdrobnień swojego imienia, co dla innych jest romantyczne i urocze mnie przeważnie śmieszy.

Ja pałam żądzą mordu, jak ktoś robi ze mnie Agusię, Agniesię czy jeszcze inne nie wiadomo co.
Najgorsze, że mam taką klientkę, która zawsze zwraca się do mnie per "Pani Agniesiu". M-A-S-A-K-R-A.

Na kochania, kotki, myszki i całą resztę zoo lub cukierni staram się po prostu nie reagować W ogóle. Uznaję, że to nie do mnie

[od nowa]

Zdrobnienia mi nie wadzą, póki słyszę je od bliskich- to też zależy co od kogo. Zdrobnienie imienia jest ok- nie razi mnie w ogóle, ale jak słyszę czasem, że niektórzy potrafią nawet do obcej osoby powiedzieć: kochanie, rybko, słonko itp to mi się coś robi