Egoizm

[maga]

Niestety ale zbytnie myślenie zawsze o innych też potrafi wykończyć. Wiem po sobie, częściej się zastanawiam czy to co robie przypadkiem komuś nie zaszkodzi niż nad tym czy będzie dla mnie dobre.

W tramwaju nawet mam wyrzuty sumienia jak mogę usiąść na miejscu, bo przecież na kolejnym przystanku może ktoś wsiąść! Taka choroba chyba

Ha, też tak mam tylko jeszcze nie znam nazwy tej jednostki chorobowej

[qwerty_456]

Każdy jest egoistą, ale egoizm nie jest problemem sam w sobie. Wszystko zależy od tego, jakie ma się egoistyczne potrzeby.

[Gość]

Wydaje mi się, że każdy jest w części egoistą, i myślę że to bardzo dobrze. Jeśli ktoś nie byłby egoistą, nie mógłby być asertywny i stałby się pośmiewiskiem wszystkich wokoło. Popychadłem.
Oczywiście egoizm który prowadzi do ignorowania cierpienia innych ludzi jest niedobry. Wszystko trzeba robić z umiarem.

[morowy]

Uważam, że każde działanie jakie podejmujemy jest egoistyczne. Tyle że zachowania samolubne uważane są powszechnie za złe, a zachowania prospołeczne za dobre (chociaż jedne i drugie są "we własnym interesie", np. altruizm odwzajemniony).

[klapouchy]

Czasem jest też altruizm nieodwzajemniony.

[Biała]

Trochę egoizmu to oznaka zdrowia i zrównoważonej psychiki. Terapeutka od nerwic najpierw mnie wypytywała, tak że doszła do wniosku, że ja za bardzo wpadłam w obsesję unikania konfliktów, spełniania oczekiwań innych, odgadywania, czego chcą i jaka chcą, żebym była, a potem zadała najtrudniejsze pytanie: A czego ty chcesz? Przyznaję, że nie umiałam na nie odpowiedzieć jeszcze ponad pół roku Teraz wydaje mi się, że zdrowym i naturalnym odruchem jest żyć dla siebie, skoro każdy żyje tylko raz. I nie chodzi tu o popadanie w skrajności, po prostu całkowite podporządkowanie do niczego dobrego nie prowadzi. Ja właściwie teraz dowiaduje się kim jestem, wiem późno trochę... A w rodzinie mam kilka osób, które poświęciły się całkowicie dzieciom, rodzinie i teraz tylko wysłuchuję mimowolnie "ja tyle dla nich zrobiłam, opiekowałam się, wszystko oddałam i co z tego mam?!"
W kręgach terapeutycznych i medytacyjnych mówią, że to ogólny problem wśród kobiet, że to szkodliwe wzorce społeczne i już od paru lat prowadzą specjalne warsztaty i spotkania

[sun]

Każdy ma własne"ego", własne "ja", gorszy jest egocentryzm, kiedy staje się on pryzmatem spostrzegania.

[bezemnie]

Jestem niezwykle egoistyczną osobą i czerpię z tego wręcz nieprzyzwoitą przyjemność. Uwielbiam otwartych egoistów, którzy podejmują kroki uderzające w ogólnie przyjęte normy tylko po to by zaspokoić własne potrzeby. Uwielbiam ludzi, którzy nie próbują zasłaniać się wzniosłymi ideami i pojęciami.

[klapouchy]

Jestem niezwykle egoistyczną osobą i czerpię z tego wręcz nieprzyzwoitą przyjemność. Uwielbiam otwartych egoistów, którzy podejmują kroki uderzające w ogólnie przyjęte normy tylko po to by zaspokoić własne potrzeby. Uwielbiam ludzi, którzy nie próbują zasłaniać się wzniosłymi ideami i pojęciami.

Czyli jak zrobię ci jakąś krzywdę, bo sprawi mi to egoistyczną przyjemność to przyznasz mi rację?

[bezemnie]

Jestem niezwykle egoistyczną osobą i czerpię z tego wręcz nieprzyzwoitą przyjemność. Uwielbiam otwartych egoistów, którzy podejmują kroki uderzające w ogólnie przyjęte normy tylko po to by zaspokoić własne potrzeby. Uwielbiam ludzi, którzy nie próbują zasłaniać się wzniosłymi ideami i pojęciami.

Czyli jak zrobię ci jakąś krzywdę, bo sprawi mi to egoistyczną przyjemność to przyznasz mi rację?

Przyznawanie racji to już by były kwestie osądu. W każdym razie nie wstrząsnęłoby to mną.

[panna_x]

Też jestem bardzo egocentryczna. I nie planuję tego zmieniać.

[Azshara]

Dość dużo we mnie egoistki, egocentryka i cynika, mniej ale nadal sporo sceptyka. Uważam, że brzmi to absurdalnie i takie jest, bo to chyba jedna z najgorszych możliwych kombinacji ale jednocześnie nie zamierzam tego zmieniać, bo lubię siebie taka jaka jestem. Lubię swój charakter i kąty pod jakimi widzę świat. Wiem również, że piekielnie ciężko ze mną żyć, bo sama ze sobą niekiedy wytrzymać nie mogę ale słyszałam również, że beze mnie czasami jest jeszcze ciężej Osobiście myślę, że musi to być jakaś forma sadyzmu skierowana na własną osobę, bo wytrzymać ze mną, z człowiekiem, który niby nikomu szkód nie wyrządza, a i czasami pomaga to i tak wszystko co robi jest pod to, aby samemu poczuć się lepiej czy zbić na tym korzyści, to już jest sztuka. Najgorsze, a może i najlepsze jest to, że naprawdę to lubię i za nic na świecie nie chciałabym się zmienić.

[panna_x]

Zgadzam się z tym, co napisał morowy, dokładnie tak samo uważam.