W jednym z tematów wspomniano o uniatarianizmie, postanowiłem założyć osoby temat.
Tutaj podam kilka linków odnośnie tematu: http://unitarianie-uniwersalisci.pl/ind ... stemy.html http://uupl.wordpress.com/
Osobiście uważam, że to bardzo dobry ruch. Warto skupić się na tym co nas wszystkich łączy. Wszyscy jesteśmy ludźmi o różnych poglądach. Historia pokazuje jak wiele krwi przelano w imię religii i ideologii, gdy zapomniano o wartości jaką jest ludzie życie oraz wolność. Mi samemu trudno wpasować się w jakąś konkretną religię, unitarianizm propaguje otwartość oraz poszanowanie odmiennego podejścia, co więcej docenia wartość własnych poszukiwań. Można być choćby katolikiem i zgadzać się za założeniami unitarianizmu. Przede wszystkim w takiej sytuacji możliwa jest koegzystencja. Swego czasu miałem kontakt z kolegą, który chciał założyć gminę unitarian w Nysie, niestety po ponad roku wszystko się rozpadło, kolega zamilkł mimo prób nawiązania z nim kontaktu. W Nysie w zasadzie było 2 unitarian, ja i ten kolega choć staraliśmy się o tym informować, miała miejsca obojętność. W naszej polskiej rzeczywistości istnieją w zasadzie 2 bieguny, jeden dominujący: katolicyzm i drugi: ateizm. Tymczasem między nimi jest całe spektrum dróg i możliwości.
Nie mówię tu nawet o konieczność stowarzyszenia się jako unitarianie, raczej o samym duchu unitarianizmu i jego potencjale. Nie ukrywam, że w tym temacie ujawnia się moja natura idealisty.
Rzekł Jezus: "Bądźcie tymi, którzy przechodzą mimo!"
Ewangelia Tomasza 42
"Dla radowania się i bólu człowiek urodził się na ziemi. Jeśli to rozumiemy dobrze, bezpiecznie przez ten świat idziemy."
William Blake
A ja mam pytanie.
Czy od narzucenia sobie etykiety " jestem unitarianka" stane sie bardziej wartosciowym, fajniejszym czlowiekiem ?
Czy bedzie to kolejny powod do pychy, ze " jestem unitarianka" ?
Im mniej etykiet, tym mniej pychy.
Proste.
Myślę, że w praktyce nie można pogodzić bycia katolikiem z unitarianizmem.Moim zdaniem coś takiego nie przejdzie w praktyce- mam na myśli takiego naprawdę gorliwego i przekonanego do swojej religii katolika ( nie chcę mówić, że fanatyka, bo to jednak dość pejoratywne, a głęboka wiara to nie zawsze musi być coś złego). Jednak osoba bardzo przekonana do założeń swojej religii raczej nie zaakceptuje różnic, zwłaszcza w istotnych sprawach.
Poza tym idea chrześcijaństwa z Biblii była taka, że mieli iść i głosić ewangelię, dawać świadectwo wiary czynnym działaniem ( np. nawracaniem innych, docieraniem do ludzi), a nie tylko słowami- ktoś sobie powie, że w to wierzy i wystarczy, nie musi robić nic więcej, tylko taka bierna, słowna deklaracja. Przynajmniej ja tak rozumiem sens Biblii. No więc, jeśli ktoś w to wierzy, to nie może przystać na koncepcję akceptowania wszystkiego takim, jakim jest- bo jego moralnym obowiązkiem wg tej religii jest właśnie próbować wpłynąć na świat, na ludzi, zyskać nowych wyznawców, przekonywać do tego. Ma starać się walczyć o to, co „słuszne” w myśl Biblii.
Poza tym katolicyzm w swoich podstawach zakłada, że nie ma zbawienia poza nim, zatem wszelkie inne religie i wyznania są wg niego błędne. Akceptowanie ich to coś jak bierne pozwalanie na zło ( są błędne i prowadzą do braku zbawienia ludzi, a to jest zło w pojęciu katolicyzmu, bo przecież chodzi o to, żeby ludzie byli zbawieni). Także jak ktoś tym żyje i naprawdę w to wierzy, to raczej nie przystanie na obecność innych religii.
Owszem, nie będzie może wszczynał wojen na tle religijnym, bo to zło, każdy o tym wie, z braku laku pogodzi się, że gdzieś na świecie są inne religie, będzie je tolerował jak zło konieczne, bo co może zrobić innego w tej sytuacji, ale na pewno nie będzie ich akceptował i uważał, że są tak samo ok jak jego wiara.
Inna sprawa, że takie nachalne nawracanie nie jest fajne dla osoby, która jest celem tegoż.
Heremis87 pisze: Swego czasu miałem kontakt z kolegą, który chciał założyć gminę unitarian w Nysie, niestety po ponad roku wszystko się rozpadło, kolega zamilkł mimo prób nawiązania z nim kontaktu. W Nysie w zasadzie było 2 unitarian, ja i ten kolega.
Ooo. Myślałam, że nyska grupa unitarian żyje i ma się dobrze, zwłaszcza że fajną ma stronkę w necie.
Btw, czy to ty jesteś tam na fotce pierwszy z lewej strony?
panna_x pisze:Myślę, że w praktyce nie można pogodzić bycia katolikiem z unitarianizmem.Moim zdaniem coś takiego nie przejdzie w praktyce- mam na myśli takiego naprawdę gorliwego i przekonanego do swojej religii katolika.
Wszystko można. Znam osobiście kilku praktykujących katolików, którzy wierzą w reinkarnację.
Znam też dziewczynę, wierzącą i praktykującą, która bierze tabletki antykoncepcyjne. Z pewnościa znajda się i tacy, dla których (anty)trynitaryzm nie ma większego znaczenia.
To kwestia indywidualnego podejścia danej osoby.
panna_x pisze:Poza tym katolicyzm w swoich podstawach zakłada, że nie ma zbawienia poza nim, zatem wszelkie inne religie i wyznania są wg niego błędne.
Takie poglądy to panowały przed drugim soborem watykanskim. Na nim zaszły zmiany, na korzyść.
Wszystko można. Znam osobiście kilku praktykujących katolików, którzy wierzą w reinkarnację.
Znam też dziewczynę, wierzącą i praktykującą, która bierze tabletki antykoncepcyjne. Z pewnościa znajda się i tacy, dla których (anty)trynitaryzm nie ma większego znaczenia.
To kwestia indywidualnego podejścia danej osoby.
To akurat nie jest zaden katolicyzm, tylko zwykłe pozerstwo. Charakterystyczne zresztą dla 90% katolików.
Co do unitarianizmu to sie zgodze z Indianą. Sama idea jest słuszna i stara jak świat zresztą, Unitarianizm nie wnosi nic nowego. Żeby być tolerancyjnym religijnie nie musze do tego zakładać wspólnoty unitariańskiej. Wydaje mi się, że takie wspólnoty nie są w stanie przyciągnąć większej ilości ludzi. Dlaczego? Właśnie dlatego, że nie dają ludziom poczucia wspólnoty. Troche tak jest, że jak coś jest dla wszystkich to nie jest dla nikogo.
Indiana pisze:A ja mam pytanie.
Czy od narzucenia sobie etykiety " jestem unitarianka" stane sie bardziej wartosciowym, fajniejszym czlowiekiem ?
Czy bedzie to kolejny powod do pychy, ze " jestem unitarianka" ?
Im mniej etykiet, tym mniej pychy.
Proste.
Ps. Wole byc satanistka, to bardziej cool.
Nie pomyślałem nawet o tym, że to daje bycie fajniejszym, dumnym itd. Chodzi mi przede wszystkim o otwartość, wyjście poza schematy i podziały.
Co do satanizmu, nie moja bajka tak w wydaniu teistycznym jak i ateistycznym, ale co kto woli
Rzekł Jezus: "Bądźcie tymi, którzy przechodzą mimo!"
Ewangelia Tomasza 42
"Dla radowania się i bólu człowiek urodził się na ziemi. Jeśli to rozumiemy dobrze, bezpiecznie przez ten świat idziemy."
William Blake
panna_x pisze:Myślę, że w praktyce nie można pogodzić bycia katolikiem z unitarianizmem.Moim zdaniem coś takiego nie przejdzie w praktyce- mam na myśli takiego naprawdę gorliwego i przekonanego do swojej religii katolika ( nie chcę mówić, że fanatyka, bo to jednak dość pejoratywne, a głęboka wiara to nie zawsze musi być coś złego). Jednak osoba bardzo przekonana do założeń swojej religii raczej nie zaakceptuje różnic, zwłaszcza w istotnych sprawach.
W zasadzie urtika już odpowiedziała
Dodam jeszcze od siebie, że katolicyzm zrzesza ogromną liczbę ludzi, w każdej tak dużej religii mamy różne podejścia akcenty w wierze. Przykładowo ja jako jeszcze wierzący katolik najbardziej skupiałem się na Bogu i Jezusie, kult Matki Boskiej oraz świętych zupełnie do mnie nie trafiał. Poza tym nawet w duchowieństwie mamy różne postawy od Natanka po takich duchownych jak Thomas Merton, Anselm Grun, Anthony de Mello czy Willigis Jager (ciekawostka benedyktyn i mistrz zen). Ci ostatni pokazują, że można znaleźć inspirację także w odmiennych religiach i tradycjach, a przede wszystkim wyjść poza podziały. W starożytności gdy chrześcijaństwo nie stało się jeszcze religią państwową, wielu chrześcijan prezentowało prostą postawę wobec innowierców i heretyków: Bóg przemówi na Sądzie Ostatecznym zatem niech każdy wierzy jak uważa.
urtika pisze:Btw, czy to ty jesteś tam na fotce pierwszy z lewej strony?
Jeśli masz na myśli zdjęcie ze zjazdu w Warszawie to tak, to ja Swoją drogą dociekliwa jesteś ;> że też chciało Ci się sprawdzić i poszukać
klapouchy pisze: Co do unitarianizmu to sie zgodze z Indianą. Sama idea jest słuszna i stara jak świat zresztą, Unitarianizm nie wnosi nic nowego. Żeby być tolerancyjnym religijnie nie musze do tego zakładać wspólnoty unitariańskiej. Wydaje mi się, że takie wspólnoty nie są w stanie przyciągnąć większej ilości ludzi. Dlaczego? Właśnie dlatego, że nie dają ludziom poczucia wspólnoty. Troche tak jest, że jak coś jest dla wszystkich to nie jest dla nikogo.
Coś w tym jest, ale nadmieniłem też, że sam duch unitarianizmu: tolerancja, wyjście poza podziały są warte uwagi. Większość religii prezentuje bardzo autorytarne podejście, choć mamy też ruch ekumeniczny. Nie jestem za tym, aby wszyscy stali się unitarianami i porzucili swoje wierzenia. Chodzi mi o to, aby tak jak pisałem wcześniej porzucili kłótnie i walki o jedynie słuszną wiarę, bo wszyscy wierzący w istocie wierzą w Jedno Bóstwo. Przy czym na kształt każdej religii oraz wizje Bóstwa mają wpływ czynniki czysto ludzkie: kultura, osobowość i pragnienia ludzi.
Rzekł Jezus: "Bądźcie tymi, którzy przechodzą mimo!"
Ewangelia Tomasza 42
"Dla radowania się i bólu człowiek urodził się na ziemi. Jeśli to rozumiemy dobrze, bezpiecznie przez ten świat idziemy."
William Blake
Oczywiście, że wszędzie są różne podejścia, ale to są tylko jakieś jednostkowe przykłady tych różnych podejść, a mnie chodziło o kwintesencję katolicyzmu, podstawowe, główne założenia religii. Które jednak odrzucają takie rzeczy, jak reinkarnacja, czy buddyjskie filozofie. Także jeśli ktoś jest bardzo gorliwym katolikiem, bardzo przekonanym do tego, to raczej będzie się kierował tymi głównymi, powszechnymi zasadami katolicyzmu, a nie postępowaniem jednostkowych, pojedynczych przypadków.
Mówiłam o osobach bardzo gorliwych i wierzących w to głęboko, takie rzadko mają liberalne podejście na zasadzie wierzę, ale akceptuję np. antykoncepcję, ezoterykę, prawo kobiet do aborcji itd. Są takie liberalne osoby też, ale moim zdaniem one nie są do końca przekonane co do tej religii, są bo są w niej i tyle. Także zgadzam się z Kłapouchym, że to już nie jest katolicyzm, tylko pozerstwo.
Co do soborów to nie wiem, nie znam historii kościoła. W każdym razie np. w jednej z encyklik Jana Pawła II dawał on w sumie do zrozumienia, iż uważa, że tylko katolicyzm daje możliwość zbawienia. Także takie myślenie w kościele katolickim istnieje, nawet w tych odgórnych kręgach.
Panna X zaciekawiłas mnie tą wypowiedzią o JPII. Pamietasz moze co to za encyklika i jak brzmiał cytat? Bo to co piszesz w zasadzie stoi w sprzeczności z ekumenizmem, który jednak JPII głosił.
Obecny papież Franciszek I w jednej z wypowiedzi powiedział, że nawet ateiści mogą uzyskać zbawienie. http://www.fakt.pl/Nie-trzeba-byc-katol ... 968,1.html
Oczywiście Watykan już sprostowuje słowa papieża Niemniej jednak jest chęć dialogu z innymi. W praktyce wierzących gorliwie jest mniejszość, większość wierzy po swojemu w obrębie danej religii. Dlaczego? Myślę, że to nie tyle pozerstwo, (choć nie wykluczam) ale także wygodnictwo, nieznajomość własnej religii ( religia w szkołach przynosi marne efekty), zarazem pragnienie przynależności do jakiejś wspólnoty. Są osoby wątpiące lub niewierzące, które chodzą do kościoła, bo na mszy "czują" klimat wspólnoty. Zwłaszcza podczas wielkich świąt katolicyzmu można zauważyć większą ilość ludzi w kościołach. Jednak część może tam być z poczucia, że "wypada" czasem iść do kościoła . Sam chętnie uczęszczam na Triduum Paschalne, ponieważ jest w tym doświadczenie pewnego misterium.
Rzekł Jezus: "Bądźcie tymi, którzy przechodzą mimo!"
Ewangelia Tomasza 42
"Dla radowania się i bólu człowiek urodził się na ziemi. Jeśli to rozumiemy dobrze, bezpiecznie przez ten świat idziemy."
William Blake
klapouchy pisze:Kurde Heremis jesteś jedynym religijmym metalem jakiego znam. Jak Ty dajesz rade w środowisku zjadaczy kotów?
Jakby nie patrzeć jestem chrześcijańsko-heretyckim metalem Fakt sporo metali nie przepada za religią, ale ludzi anty anty nie spotkałem, czasem tylko naśmiewanie się, ale who cares . Wbrew pozorom jest trochę ludzi lubiących metal i wierzących w Boga (niekoniecznie po katolicku). Poza tym jestem też samotnikiem, więc "zjadacze kotów" aż tak mi nie doskwierają, poza tym łączy muzyka, a w co do poglądów niech każdy ma swoje. Nigdy nie byłem ewangelizatorem, więc nie było w zasadzie problemów z mojej strony.
Co do zjadania kotów pamiętam jak mój przyjaciel zobaczył czarnego kota i mówi do mnie: "Dobra Łukasz ja lecę, bo mi zaraz obiad ucieknie."
Uwielbiam metal jako muzykę, ale nie popieram otoczki: satanizmu (choć myślę że ten to raczej takie pozerstwo, bądź wyraz buntu), libertynizmu itd.
Według mnie chrześcijański metal brzmi całkiem dobrze, do mnie trafia, choć niektórych może to zgorszyć: https://www.youtube.com/watch?v=Zd_AgZPwB1Q
Rzekł Jezus: "Bądźcie tymi, którzy przechodzą mimo!"
Ewangelia Tomasza 42
"Dla radowania się i bólu człowiek urodził się na ziemi. Jeśli to rozumiemy dobrze, bezpiecznie przez ten świat idziemy."
William Blake
Co do encykliki, to nazywa się Venitas Splendor lub jakoś podobnie. Kiedyś chodziłam na parę spotkań śląskich racjonalistów, no i tam właśnie o tym usłyszałam, z tymże ta grupa ma wyraźnie lewicowo-liberalno-antykościelne poglady, więc czy jest to do końca obiektywne- to problematyczne. Ja tylko mniej więcej przejrzałam ją wtedy w necie, żeby zobaczyć to, o czym mówią, ale nie wczytywałam się w każde słowo.
To nie jest na zasadzie jakiegoś cytatu, że mówi wprost, że katolicyzm jest super, a inne religie czy światopoglądy ble. Generalnie zależy od interpretacji czytającego, jak to sobie tłumaczy. Moim zdaniem w niektórych miejscach dawał do zrozumienia, iż katolicyzm jest najlepszy, bo tak wywnioskowałam pośrednio z niektórych fragmentów.
Generalnie, jeśli chodzi o tę encyklikę, to jej treść mniej więcej jest taka, w skrócie, że źródłem prawdy jest Biblia i nią należy się kierować. Jedyną słuszną drogą jest chrześcijaństwo. Skrytykował też dzisiejszy system wartości, relatywizm i to, że każdy sobie wybiera to, co mu pasuje. Zauważył też, że to zjawisko pojawia się nawet w kościele, niekiedy na uczelniach teologicznych i to też skrytykował. Nie był więc za tym liberalnym ruchem w kościele, za podważaniem tradycyjnych poglądów i wartości, widział w tym zagrożenie. Także na pewno nie poparłby takich rzeczy, jak wiara w reinkarnację, wpływy pozachrześcijańskich religii czy jakieś inne unowocześnienia ( np. akceptowanie antykoncepcji, in vitro, związków partnerskich, a to ma już miejsce w niektórych przypadkach np. niektóre kościoły protestanckie udzielają już ślubów parom homoseksualnym). W sprawach etyczno-teologicznych był konserwatywny.
Tym niemniej w jakimś fragmencie tej encykliki mówi, że należy kierować się wzorem świętych( a jak wiadomo, kult świętych dotyczy katolicyzmu, bo protestanci ich przecież nie uznają) lub zwracać się do Matki Bożej ( też nie dotyczy protestantów)- także jednak delikatnie wskazywał na to, że tą słuszną drogą jest katolicyzm. Jak mówię, nie jest to na zasadzie powiedzenia wprost, że katolicyzm jest najlepszy- ja tak to interpretuję, uważam, że dawał to do zrozumienia, ale inny może się tego nie dopatrzeć w tym tekście.
No i jeszcze w jakimś tam miejscu mówi, że chrześcijanie zjednoczeni z następcą Piotrowym ( czyli z papiestwem) powinni krzewić „zdrową naukę”. Nie wiem, czy dokładnie tak, ale mniej więcej w tym stylu. Co też można rozumieć różnie. Można tak, że chrześcijaństwo jest słuszne, ale można też tak, że konkretnie katolicyzm jest słuszny, bo tylko ten odłam chrześcijaństwa jest związany z papieżem. Czyli w sumie zdrową nauką jest właśnie wiara rzymsko-katolicka.
Mówi też, że niechrześcijanin może mieć zbawienie, jeśli nie dotarł do Boga z nie swojej winy, a żył w sposób zgodny z przykazaniami. Tylko co to znaczy z nie swojej winy? Jedynie chyba ktoś taki, kto żyje z dala od cywilizacji i nie miał jak poznać tej religii, ja tak to rozumiem. We wszystkich innych przypadkach mamy przecież cywilizację- media, tv, internet, różne kościoły miejscowe, ewangelizatorów, zatem teoretycznie każdy może się dowiedzieć o chrześcijaństwie i jeśli na to nie przechodzi, to już ze swojej winy.
O tej encyklice nie słyszałem, dzięki za informację. Przypomniał mi się jeszcze dokument "Dominus Iesus" choćby ten fragment:
"Przede wszystkim należy stanowczo wierzyć w to, że «pielgrzymujący Kościół konieczny jest do zbawienia. Chrystus bowiem jest jedynym pośrednikiem i drogą zbawienia, On, co staje się dla nas obecny w Ciele swoim, którym jest Kościół; On to właśnie, podkreślając wyraźnie konieczność wiary i chrztu (por. Mk 16, 16; J 3, 5), potwierdził równocześnie konieczność Kościoła, do którego ludzie dostają się przez chrzest jak przez bramę»
"Z pewnością, różne tradycje religijne zawierają i ofiarowują elementy religijności, które pochodzą od Boga 85 i stanowią część tego, co «Duch Święty działa w sercach ludzi i w dziejach narodów, w kulturach i w religiach» 86. W istocie niektóre modlitwy i niektóre obrzędy innych religii mogą przygotowywać na przyjęcie Ewangelii, ponieważ stwarzają pewne sytuacje lub są formami pedagogii, dzięki którym ludzkie serca zostają pobudzone do otwarcia się na działanie Boże 87. Nie można im jednak przypisywać pochodzenia Bożego oraz zbawczej skuteczności ex opere operato, właściwej chrześcijańskim sakramentom 88. Z drugiej strony nie należy zapominać, że inne obrzędy, jako związane z przesądami lub innymi błędami (por. 1 Kor 10, 20-21), stanowią raczej przeszkodę na drodze do zbawienia"
Reszta w necie, można spokojnie znaleźć.
Zastanawiam się w takim razie na całą ideą ekumenizmu, wychodzi że bardziej ma na celu przekonanie wszystkich do jedynie słusznego katolicyzmu... Można powiedzieć, że wielu katolików to świadomi bądź nieświadomi heretycy. Jednak Kościół nie ma możliwości kontrolowania poglądów ludzi (chwała Bogu za to), w praktyce pewnie będzie jak jest, żadne dokumenty tego nie zmienią.
Rzekł Jezus: "Bądźcie tymi, którzy przechodzą mimo!"
Ewangelia Tomasza 42
"Dla radowania się i bólu człowiek urodził się na ziemi. Jeśli to rozumiemy dobrze, bezpiecznie przez ten świat idziemy."
William Blake
Mi się wydaje, ż kazdy kapłan bedzie bronił swojej reiligii i to jest zupełnie normalne. Ekumenizm polega jedynie na tolerancji religijnej, czyli na tym że nie zwalczam "herezji", ale nie wyborażam sobie jakiegokolwiek kapłana, który bedzie wspierał kościoł konkurencyjny.
choć staraliśmy się o tym informować, miała miejsca obojętność. W naszej polskiej rzeczywistości istnieją w zasadzie 2 bieguny, jeden dominujący: katolicyzm i drugi: ateizm. Tymczasem między nimi jest całe spektrum dróg i możliwości. 
Znam osobiście kilku praktykujących katolików, którzy wierzą w reinkarnację.
Swoją drogą dociekliwa jesteś ;> że też chciało Ci się sprawdzić i poszukać