oddać ciało jak ,,mieso''dla bliskosci...

[Ernest]

Nawiązując do norm kulturowych w kontekście seksualności ludzkiej poruszyłaś interesujący problem. Ciekawe w jakim stopniu seksualność i popęd wynikają z autentycznej potrzeby danego człowieka, a w jakim są one wyuczonym wzorcem jaki powinno się zrealizować.
Być może aseksualnych osób jest znacznie więcej niż przypuszczamy, tylko, że osoby te same nie zdają sobie sprawy ze swojej prawdziwej natury zaakceptowawszy wzorce typowe dla osób seksualnych.

[Trzy Ryby]

Myślę, że dobrym pierwszym krokiem do rozpatrzenia zaproponowanego przez Ciebie zagadnienia byłoby sprecyzowanie pojęć-- bo mam wrażenie, że jeśli aseksualność zdefiniujemy wąsko, to znaczy jako niechęć, czy nawet wstręt do seksu przy zupełnym braku popędu seksualnego to niewielu, jak sądzę, aseksualnych seks uprawia nawet przy silnej presji kulturowej i społecznej.
Choćby dlatego, że trudno nie zauważyć w sobie tak silnych emocji i stanów, trudno nie zdać sobie sprawy z tak zdecydowanej odmienności, rozbieżności z kulturowym i społecznym modelem.
Ale jeśli aseksualność zdefiniujemy szerzej, jeśli włączymy do niej postawę ambiwalentną albo po prostu nazwiemy asesualnymi osoby o niskim libido- niezbyt silnym popędzie seksualnym to chyba można tu powiedzieć o realnym problemie: zwłaszcza wśród ludzi młodych, niezbyt asertywnych czy z niską samooceną istnieje silna tendencja by realizować kulturowe wzorce "prawdziwego mężczyzny" albo "kobiety wyzwolonej".
Trochę to przypomina próby noszenia na kogo innego szytego, niewygodnego i uciskającego ubrania. Zwierciadło społeczne mówi, że to ubranie prezentuje się świetnie, że jego noszenie przyniesie nam społeczne profity
a to, że nie pasuje, krępuje, obciera, cóż.
Niektórzy wkładają to w koszty, inni nie wyobrażają sobie po prostu wyjścia z roli.

[Keri]

To jest dobra mysl... sprecyzowanie pojec...

Ja bym 3 ryby szerzej nie definiowal

Bo sa osoby o wysokim libido a nie chca seksu i te osoby bym nazwal aseksualnymi wiec libido nie jest wskaznikiem aseksualnosci tak samo jego brak Smiejcie sie z tego ale samo "niechcenie" czyli nie chce mi sie bo mi sie nei chce jest blizsze aseksualnosci niz niechec czyli obrzydzenie wrogosc. Osoby aseksualne nie chca nie mysla i nie czuja potrzeby a nie ze nie czuja podniety. Sa osoby ktore czuja podniete ale nie chca seksu. Jesli podepniemy do tego osoby z niskim libido to bedzie chaos kaszana

Ja jestem aseksualny ale moje libido nie jest ani niskie ani srednie Ono po prosto sobie jest jakie jest. I traktuje swoje zaspokajanie jako mechanizm by dac upust mojegu cialu nie sobie. Ja przy tym nie czuje zadnej frajdy wrecz wiem ze jesli tego nie zrobie to organizm bedzie mial ciezko I tak powinnismy odbierac aseksualnosc

I jeszcze w sprawie nomy i to pisalem wiele razy
Granica normy sie przesuwa wraz z swiadomoscia ludzka oraz z wygoda Jesli dla wiekszosci osob wygodne cos bedzie a zarazem cos jest po za norma to znajdzie grupa osob ktora przelamie ta norme a reszta zaakceptuje i granice sie przesunie To wygoda dla wiekszosci. Mniejszosc nie jest wliczana w to wrecz musi sie dostosowywac do sztucznej normy i finito

[Czarny]

Keri, zacząłeś pisać po polsku!
I dobrze piszesz.

[Trzy Ryby]

Rozumiem i szanuję to jak siebie opisałeś- Twoje libido nie jest niskie ale radzisz sobie z nim bez seksu. Rozumiem i szanuję fakt, że nazywasz to aseksualnością.
Nie rozumiem jednak dlaczego ogłaszasz swoisty monopol na pojecie aseksualności-- dlaczego Twoje rozumienie i przeżywanie tego pojęcia jest lepsze, "czystsze" semantycznie od tego, które zaproponowałam ja?

Ja także, tak jak Ty uważam się za osobę aseksualną. Tyle, że łączy nas prócz samego tego pojęcia tyle prawdopodobnie, że obydwoje nie uprawiamy ostatnimi czasy seksu. I nic poza tym.
Czy znaczy, że niemożliwe jest byśmy obydwoje byli aseksualni?

[Czarny]

ja to odebrałem tak, że jemu chodziło o to, by nie uogólniać aseksualizmu w stronę przeciwną, nie zaś, by uogólniać w jego stronę

[Keri]

3 ryby ja tylko podalem na sobie przyklad by nie laczyc osob z niskim libido do osb aseksualnych. Moj przyklad to osoba z jakims tam libido ale aseksualna

ostatnimi czasy?

Nie wiem jak ty ale ja wogole nie mialem tego doswiadczenia i nie spieszno mi z tym xDD

[Ernest]

Trzy Ryby, widzisz, moim zdaniem wychowanie w danej kulturze, socjalizacja i treści wpajane nam przez opiekunów to swoiste programowanie. Załóżmy, że aseksualnym się rodzi. Załóżmy też, że przykładowa osoba aseksualna dorasta w społeczeństwie i wychowywana jest w kulturze, która promuje seks i uznaje go za wartość pozytywną. Aseksualista ten jest UCZONY, że seks to coś naturalnego, dobrego, NORMALNEGO. Moim zdaniem, to swego rodzaju pranie mózgu może być na tyle skuteczne, że Aseksualista zacznie spełniać wymagania narzucane mu przez kulturę aby mieścić się w granicach normalności i bezpieczeństwa.

I traktuje swoje zaspokajanie jako mechanizm by dac upust mojegu cialu nie sobie.

Mhm, czyli Ty nie jesteś swoim ciałem, tak? Czym więc jesteś?

ja tylko podalem na sobie przyklad by nie laczyc osob z niskim libido do osb aseksualnych. Moj przyklad to osoba z jakims tam libido ale aseksualna Oczy

Aha, jeśli dobrze rozumiem, uważasz, że osoba z niskim libido nie jest aseksualna. Ty z kolei masz libido i mimo wszystko nadal uważasz się za aseksualnego. Ciekawa logika. Zdecydowanie niearystotelesowska

[Trzy Ryby]

Teraz rozumiem Keri, dziękuję.

Ernest, upieram się przy uzgodnieniu stosowanych pojęć. Wybacz dość uproszczoną analogię- powołam się na nią z racji na jej obrazowość: w heteronormatywnym społeczeństwie wartością jest heteroseksualność homoseksualność jest natomiast zamachem na wartość a w najlepszym przypadku brakiem wartości.
Socjalizacja i wpajane nam treści zachęcają do kultywowania kultury heteronormatywnej- gdyby seksualność była wyłącznie funkcją lub pochodną kultury nie byłoby w takim społeczeństwie homoseksualistów (i osób aseksualnych).

Jeśli uznamy opozycję orientacji seksualnych lub opozycję aseksualności względem seksualności, jeśli uznamy te pojęcia za stabilne stany ukonstytuowane biologicznie Twoje i moje rozumowanie traci rację bytu.
Jeśli jednak przyjmiemy istnienie kontinuum rozpiętego pomiędzy dwoma skrajnościami opisanymi powyższymi pojęciami, kontinuum, na którym każdy z nas może się opisać bliżej jednego lub drugiego bieguna (a może gdzieś po środku) wtedy wpływ kultury i promowanych przez nią wartości może okazać się ogromny.
Może nawet jest tak, jak postulują dekonstruktywiści a niejaka pani Butler w szczególności--- że nie ma czegoś takiego jak stała orientacja seksualna, ba, nie ma nawet czegoś takiego jak kulturowa płeć. Jest tylko ciąg wyborów, ról, które odgrywamy na scenie społecznego teatru i przez które się opisujemy.

[Ernest]

Ernest, upieram się przy uzgodnieniu stosowanych pojęć.

Zatem uzgodnijmy je ^^

gdyby seksualność była wyłącznie funkcją lub pochodną kultury

Daleki jestem od takich założeń. Uważam jednak i dość często podkreślam, że moim zdaniem rola kultury jest bardzo istotna w procesie kształtowania jej członków.

jeśli uznamy te pojęcia za stabilne stany ukonstytuowane biologicznie Twoje i moje rozumowanie traci rację bytu.

Pod tym kątem cały czas mam pewien zgryz. Z jednej strony mamy biologię, z drugiej zaś normy i wzorce kultury, które zaakceptowaliśmy. Zastanawiam się czy kultura jest w stanie stworzyć z aseksualisty osobę pseudoseksualną (a może nawet seksualną.) Moje bardzo optymistyczne (a może nawet idealistyczne) podejście zakłada, że jestem w stanie nauczyć się wszystkiego czego tylko zapragnę. Sam zaczynam tutaj dostrzegać pewną nieścisłość, bo w jaki sposób, na przykład osoba ślepa miałaby nauczyć się widzieć? Potrzebna byłaby jej pomoc drugiego człowieka. Czy to wyklucza moje idealistyczne przekonania?

[Philosoph]

I traktuje swoje zaspokajanie jako mechanizm by dac upust mojegu cialu nie sobie.

Mhm, czyli Ty nie jesteś swoim ciałem, tak? Czym więc jesteś?

Może mu chodziło o... Yyy. Chyba nie ma słów, aby to nazwać.
Może to o czym mówi to mechaniczny odruch dla odprężenia się bez fizycznej i psychicznej potrzeby (czyli nie dostanie depresji, jak nie wykona odruchu)?

Myślałem, że wiem, ale chyba nie wiem.

[Trzy Ryby]

Ernest, jeśli przyjmiemy istnienie kontinuum, pomiędzy biegunami którego można opisać seksualność każdej jednostki i jeśli uznamy, że seksualność jest wynikową czynników biologicznych i społecznych to można byłoby się pokusić na odpowiedź na Twoje wątpliwości.
Brzmiałby ona mniej więcej tak: kultura i społeczeństwo jest w stanie zmodyfikować sposób na jaki jednostka przeżywa swoją seksualność a granice możliwości tych modyfikacji wyznaczone są przez jej biologicznie uwarunkowaną elastyczność.

[Czarny]

a ja myślę, że poza heteroseksualizmem, homoseksualizmem, biseksualizmem i aseksualizmem może być coś jeszcze
ludzie kiedyś byli aseksualni i nie wiedząc o tym, że takie coś istnieje, uważali się za hetero/homo/bi
np. do jakiej orientacji seksualnej przypisać transseksualistę, którego pociąga płeć taka, z jaką się identyfikuje? hetero czy homo? o takich przypadkach słyszy się coraz więcej i myślę, że z czasem znajdzie się na to oddzielna nazwa.
A jakiej orientacji seksualnej jest ktoś, kogo pociągają tylko transseksualiści po operacji? Transseksualistoseksualista?
Jakiej orientacji seksualnej jest ktoś, kto identyfikuje się z płcią przeciwną, ale nie odczuwa pociągu seksualnego i jest w stanie zakochać się mentalnie w przedstawicielach obu płci? Transaseksualista biromantyczny?

Wracając do tematu: Wielu ludzi oddaje swoje ciało, bo myślą, że mimo tego, że tego nie chcą, to może okazać się fajne. I chyba wielu satysfakcjonuje satysfakcja seksualna seksualnego partnera.

[Trzy Ryby]

Czarny, bigos (czyli pomieszanie z poplątaniem) orientacji, zaburzeń preferencji seksualnych i zaburzeń identyfikacji grozi niestrawnością i womitem.
Ale "przez skórę" czuję o co Ci chodzi-- być może teoria queer dostarczy odpowiedzi na Twoje wątpliwości.

[Czarny]

nie chodzi o to, że mam wątpliwości
po prostu uważam tego typu szufladkowanie ludzi za bezsensowne
myślę, że nigdy nie stwierdzę w stu procentach, że jestem aseksualistą
gdybym spróbował seksu, pewnie poznałbym odpowiedź
ale nie spróbuję bo... bo BYĆ MOŻE jestem aseksualny
a może przyczyna jest inna, może to po prostu moje ukochanie cnoty własnej i innych ludzi?
nie wiem

gdybając: zdecydowanie wolałbym się związać z heteroseksualną dziewicą niż aseksualną nie-dziewicą
gdybam tak (a nie stwierdzam), bo jest tylko jedna kobieta, z którą mógłbym się związać