U mnie bardzo Bardzo BARDZO . uwielbiam przytulanie jest w tym dla mnie coś niezwykłego czuć czyjaś bliskość ciepło i tą psychiczne poczucie że jest się dla kogoś ważnym
Też jestem przytulasjak to fajnie pisałeś-to psychiczne poczucie że jest się dla kogoś ważnym jest dla mnie chyba jak powietrze bo,gdy czuję się niepotrzebna, nieważna to wszystko sprowadza się do pesymizmu, depresji itp.itd.Czyli ten brak może być powodem m.in właśnie depresji u ludzi.Tak myślę
Anusia, u mnie podobnie-nie umiem być przytulasem jeśli nie znam tych ludzi lub powiedzmy znam ale mam słabszą relację z nimi (słabszą niż przyjaźń) także witam w klubie
Lubię się przytulać. Nie ma tu znaczenia długość i bliskość relacji z drugą osobą, czasem po prostu ledwo kogoś poznam i nie ma dla mnie żadnego problemu z przytulaniem, a czasem po kilku latach znajomości nadal nie czuję się komfortowo z fizycznym kontaktem z drugim człowiekiem.
Ja bym powiedziała przyjemne, ale tylko jeśli znam i ufam osobie, inaczej trochę tak dziwnie i nieswojo jest. Nawet nie dlatego, że mi, ale zaczynam się zastanawiać co ja mam robić z rękami i czy ta druga osoba ma już dość
Też lubię się przytulać, ale tylko ze znajomymi. Czasem ktoś obcy nachalnie przerywa tą granicę i czuję się mega niezręcznie. Takie nadmiernie "przyjacielskie osoby" staram się trzymać na dystans.
Jestem z Rzeszowa, bywam w Warszawie i Lublinie.
GG: 70035044 (napisz na początku że jesteś z SEA)
If you lost someone, but you found yourself, you won.
Wydaje mi się że bardzo dużo zależy od osoby, z którą mamy do czynienia. Ze sa ludzie z którymi nawet przy bliższej relacji wszalkie formy dotyku i bliskości fizycznej będą niezręcznie i takie osoby z którymi to będzie absolutnie naturalne nawet jak się z kimś powiedzmy mało znamy (nie mówię że wcale). I w sumie zastanawiam się czy to jest cechą konkretnych osób ze wszyscy wobec nich tak mają czy raczej chodzi o specyficzne dogranie ludzi między sobą.
Uchronić tylko może od bylejakości,
Wzbudzanie wciąż tęsknoty za światłem mądrości.
A jeśli kiedyś uznasz, że jej smak poznałeś,
Westchnę cicho z żalu, że zgłupiałeś.
Westchnij też nade mną, że świat tak oceniam,
To znak, że też rozumu za grosz nie mam
jak to fajnie pisałeś-to psychiczne poczucie że jest się dla kogoś ważnym jest dla mnie chyba jak powietrze bo,gdy czuję się niepotrzebna, nieważna to wszystko sprowadza się do pesymizmu, depresji itp.itd.Czyli ten brak może być powodem m.in właśnie depresji u ludzi.Tak myślę 
Nie ma tu znaczenia długość i bliskość relacji z drugą osobą, czasem po prostu ledwo kogoś poznam i nie ma dla mnie żadnego problemu z przytulaniem, a czasem po kilku latach znajomości nadal nie czuję się komfortowo z fizycznym kontaktem z drugim człowiekiem.
