Czy byłeś/-aś kiedykolwiek z kimś w związku?

[magorek]

mam jakąś uczuciową pustkę, chciałabym mieć kogoś aseksualnego. Kobieta lub facet. Nie robi mi to różnicy.

podpisuję się obiema łapkami, tylko że ja chyba nie umiałabym wytrwać w takim związku, bo za duży ze mne samotnik

[camellia]

Nie byłam nigdy w żadnym poważnym związku, mimo iż miałam okazję. Pewnemu chłopakowi strasznie na mnie zależało, a ja go zwodziłam. Spotkałam się z nim parę razy i żałuję, bo myślałam, że serce mu pęknie, kiedy po trwającej pół roku znajomości powiedziałam mu, że trzeba ją zakończyć. Okłamywałam go. Nie potrafiłam mu powiedzieć, że boję się i nie chcę mieszać się w związek, z uwagi na niechęć do seksu (rozumiecie, aseksualność moja zmorowata... ).

Wszyscy moi znajomi są w związkach - nawet te osoby, po których bym się nigdy nie spodziewała. Powoli zaczynam być osamotniona i to mnie boli Nie wspomnę już o ślubach...

[M@na]

Wszyscy moi znajomi są w związkach - nawet te osoby, po których bym się nigdy nie spodziewała. Powoli zaczynam być osamotniona i to mnie boli Nie wspomnę już o ślubach...

ASY też mają potrzeby miłosne - tylko, że różnią się od innych

Rozumiem Cię, całe nasze otoczenie ma kogoś, a my jesteśmy samotni.

[wilczek]

Wszyscy moi znajomi są w związkach - nawet te osoby, po których bym się nigdy nie spodziewała. Powoli zaczynam być osamotniona i to mnie boli Nie wspomnę już o ślubach...

Wprawdzie M@na już to cytowała, ale ważny jest to zwrot, więc i ja go przytoczę! A spodobał mi się bo u mnie jest to samo. Mieszkam w akademiku i powoli zaczynam byś osaczany przez pary Nie wiem jakim jestem typem bo nie przeszkadza mi ani samotność ani tłum, ale czasem jak na te pary patrzę to się zastanawiam jak by to było Ale "seksualne laski" nie mają szans

[Ant]

No u mnie na roku wnet piewrszy slub sie odbedzie, ale mnie to jakos na szczescie nie rusza

dla osamotnionych

[wilczek]

Wesela są okropne - omamiają Cię wódką, ciastami, szynką i śpiewem! Wszyscy są szczęśliwi! Ale tak naprawdę to smutny dzień, dwoje ludzi właśnie traci wolność - zupełnie nieświadomie

[M@na]

i w razie czego rozwód!! tak spędzić resztę życia bez wolności:)

[DZIEWICA8]

Ja spotykałam się z kilkoma chłopakami w swoim życiu. Z trzema z nich nawet się całowałam i przytulałam, ale nie uważam tego za związki, lecz raczej za zwykłe chodzenie z chłopakiem, bo nie było niczego co mogłoby nas ze sobą związać np. seksu czy obustronnego uczucia. W obecnej chwili nie zamierzam już angażować się w coś takiego.
DZIEWICA8

[camellia]

Pisząc u tych ślubach (nie weselach ) i o łączeniu się w pary przez moich przyjaciół mam na myśli nie tylko to, że jestem samotna. Po prostu wybiegam myślami wprzód i widzę oczyma wyobraźni, że te osoby doczekają się dzieci, rodzina stanie się dla nich najważniejsza, a ja zostanę ich znajomą drugiej kategorii. Boję się nie samotności (czyli życia w pojedynkę), ale osamotnienia.
Poza tym wydaje mi się, że we dwoje żyje się łatwiej - do wszystkiego w życiu dochodzi się razem, problemy rozkładają się na dwoje. Chyba popadam w jakąś paranoję: nie chcę wiązać się z facetem, bo nie jestem w stanie dać mu tego, czego on oczekuje i jednocześnie nie chcę być sama, bo jestem na to za słaba.
Dochodzi więc do tego, że żyję dniem dzisiejszym i najlepiej czuję się wtedy, gdy nie myślę o tym, co mnie w przyszłości czeka. Dziękuję za uwagę

[dorosłe dziecko]

Dochodzi więc do tego, że żyję dniem dzisiejszym i najlepiej czuję się wtedy, gdy nie myślę o tym, co mnie w przyszłości czeka. Dziękuję za uwagę

I takie podejście jest - przynajmniej moim zdaniem - jak najbardziej prawidłowe. Trzeba żyć chwilą, cieszyć się nią. Nie trzeba wybiegać w daleką przyszłość, gdy się nie wie, co przyniesie jutro.

[Bardzo Dziwna Osoba]

Te śluby to rzeczywiście jakaś zmora. Mnie to przeraża. Nie widzę w tym nic wesołego. Byłam 2 razy na ślubie i też mi się nie podobało. To ja już wolę wypić sobie sama kilka piw niż bawić się na czyimś weselu, gdzie i tak większość jest pózniej obgadana- wypada mieć sztuczny uśmiech. Każdy i tak zawsze zaprasza osoby, których nie chciałby widzieć, ale "trzeba" je zaprosić. Dziwi mnie naiwność niektórych, że teraz to już będzie życie na własny rachunek, z dala od rodziny, a i tak jak co do czego przyjdzie, to rodzice decydują kto ma być na ślubie itd. Jak ja mam z takim podejściem kiedyś zdecydować się na ślub? To marzenie mojej mamy...

[Ant]

Ja tam w ogole nie rozumiem, co ludzie w tych slubach widza

[dorosłe dziecko]

Też tego nie rozumiem, co ludzie widzą w tych ślubach a może nawet nie tyle w ślubach, co w weselach. Zaproszeni ochoczo jadą, choć trzeba przygotować kopertę, zmęczeni siedzą, tańczą a to wszystko z przyklejonym, sztucznym uśmiechem. Na ogół, ale jak może być inaczej, skoro przy okazji wesela przypomniano sobie o ciotkach, wujkach, kuzynkach, których nie widziano wieki i jeszcze wieki by ich nie widziano gdyby nie ta okazja. Pojedziesz na takie wesele, wciśniesz się w nie lubiane ciuchy a tu ci jeszcze wyskoczą z "uśmiechnij się, co nie cieszysz się ze ślubu kuzyna?" Albo: "w takim dniu nie wypada mieć skwaszonej miny" (to wcale nie była skwaszona mina - ja po prostu wyrazem twarzy nigdy nie wyrażam emocji, ale przecież ciotki wiedzą lepiej) itd. Niedawno właśnie dane mi było coś takiego przechodzić i rodzinka odkryła nagle, że "ty to taki samotnik jesteś"… Aż chciałoby się odpowiedzieć: "od urodzenia – jeszcze nie zauważyliście?" Poza tym nieśmiertelne: "dlaczego nie tańczysz? Źle się bawisz?". I dlatego, to było ostatnie wesele, na którym mnie widzieli.

[wilczek]

ha ha ha

Dałeś się złapać dorosłe dziecko? Wciągnęli Cię w tryby wesela?! Ja je zawsze omijam szerokim łukiem - ale studentowi łatwiej, zawsze powiem że mam egzamin, praktyki, staż albo i jeszcze mnóstwo innych wymówek

[DZIEWICA8]

Ja na weselach byłam dwa razy, na ślubach cztery razy. Ostatnio byłam świadkiem i druhną na ślubie i weselu mojej siostry ciotecznej. Wesele było beznadziejne. Ludzie mało tańczyli, przeważnie siedzieli przy stole i jedli. Mało było tradycyjnych przyśpiewek weselnych typu: "gorzka wódka". Pan młody gdzieś łaził, a panna młoda siedziała przy stole z koleżanką lub tańczyła z dziećmi w kółeczku. Gdy był pierwszy taniec pary młodej, to nikt z gości nie przyszedł, aby to zobaczyć, bo wszyscy rzucili się do jedzenia, jakby nic nie jedli cały tydzień. Ja przyjechałam bez pary, nie miałam z kim tańczyć i strasznie się nudziłam, łaziłam po kątach. Pod koniec wesela przyczepił się do mnie pijany facet i mnie męczył, aż moja mama musiała go odgonić. W końcu wesele się skończyło i mogłam odpocząć. Uffffff......... To było straszne!!!!! Na szczęście w najbliższym czasie nie szykuje się żadne nowe wesele w rodzinie. Hurrrra!!!!!!
DZIEWICA8