Poznań wita!

[Grenada]

Cześć wszystkim!
Z niemałym zaskoczeniem, kilka dni temu, w wieku 50 lat stwierdziłam, że jestem Asem (a dokładniej chyba Demi). Moja historia jest bardzo skomplikowana i nie chcę się wywnętrzać tak na forum. Dość, że brakuje mi przyjaciół, z którymi mogłabym porozmawiać i spędzić wspólnie czas. Zawsze byłam bardzo relacyjna i samotność bardzo, ale to bardzo mi doskwiera. Idealnie, gdybym znalazła swoją drugą połówkę, ale .... powoli już tracę nadzieję. Pomarzyć zawsze można, no nie?

[Kobieta]

Witam Grenado!
Pozdrawiam z Warszawy

[Karolina z Księżyca]

Cześć
Pozdrowionka z Wrocka. I nie przejmuj się - miłość jest wszędzie. Więc uważaj, bo możesz się o nią potknąć

[Grenada]

Dziękuję Kobieto, dziękuję Karolino z Księżyca.
Mam nadzieję, że ktoś, kto do mnie pasuje jako moja druga połówka jest lub będzie w zasięgu mojej orbity, bo jak na razie rozglądam się uważnie dookoła, żeby tej miłości nie przegapić i nic..., a Ty mówisz, że można się o nią potknąć. Hmmm....oby tak się stało.

[urtika]

Gdy ma się lat 21 to rzeczywiście można się o miłość potknąć byle gdzie...

[Grenada]

Ja też mam takie doświadczenie, że z wiekiem coraz trudniej... Tym bardziej, że chyba też mamy większe wymagania.

[Karolina z Księżyca]

Nie myślcie, że mam niewyobrażalne powodzenie Poprostu uważam, że miłość jeśli ma przyjść, to przyjdzie. Spotykajcie się, poznawajcie ludzi, a nóż widelec trafi się to zing (jeżeli ktoś tego oczekuje - *mrug, mrug* do aro).