Dziś Wigilia, więc postanowiłam powiedzieć po ludzku [sobie przede wszystkim], w czym tkwi mój [rzekomy] problem z seksualnością... Otóż: wcale nieprawda, że mam blokady spowodowane jakimiś-uświadomionymi lub nie- przeżyciami z dzieciństwa, okresu dojrzewania, nieprawda, że wykręcam kota ogonem, dorabiając ideologię, do swoich kompleksów, zachamowań, złych doswiadczeń z facetami, że potrzeba mi 'terapii' bo jestem oziębła, że 'wszyscy' [więc ja także] potrzebują seksu, bo to naturalne jak jedzenie i oddychanie [więc nie ściemniaj, mała!], nieprawda, że jak wreszcie znajdę tego 'jedynego' [nie mów, że nie szukasz!] to wszystko się naprawi i wreszcie znacznę 'naprawdę żyć!' [jak normalny człowiek, kobieta.ekhm], prawda, że potrzebuję się oczyścić z tych wszystkich tłoczonych w głowę 'prawd oczywistych', powszechnie uznanych. Jestem 'autosekualna'. Ale to też chyba mija.
Czuję sie coraz bardziej wolna.
Dobrze, że jest takie miejsce, jak to Forum. Pomoga zrozumieć, wyjaśnić, poukładać... Zrozumieć, że jest się 'normalnym' [pardonnez le mot
], a przez to - wolnym, wolnym od społecznej presji, od własnych myśli oskarżycielskich [coś ze mną nie tak..]; że można 'życ wbrew naturze' - jak by to określiła zdecydowana większość żyjących na tej planecie... Można zapytać -skoro cię seks nie interesuje, to po co o nim gadasz, piszesz...A ja na to: vide co powyżej. Chcę być wolna, wolność to stan umysłu, który trzeba oczyścić. Ciało , kierując sie naturalnymi [sic!] instynktami już dawno sobie poukładało. 
Pozdrawiam wszystkich! milego dnia.
