Forum SEA

Jak dla mnie LAT to związek dla egoistów, którzy nie chcą zbyt wiele poświęcić dla drugiej osoby i pewnie dlatego tak mi się podoba jego idea. Wśród wielu jego zalet takich jak wolność czy dłuższa świeżość pierwszych uczuć zostały pominięte wady, które mogą się okazać bardzo potężnymi.

Przede wszystkim, gdzie w takiej relacji jest miejsce dzieci? Ja rozumiem, że nie każdy chce mieć dzieci. Ale gdyby dwie osoby, które chcą mieć dzieci to jak mieliby to zrobić będąc w takim związku? Chociaż w sumie to z taką dozą niezależności i samolubstwa w takich osobach wątpię żeby zechcieli poświęcić swoją wolność, cierpliwość, nerwy, wygodę i pieniądze dla dziecka. Nie chcą ich poświęcić dla partnera, nie tak całkowicie, tak tylko troszkę ją poświęcają. A dla dziecka?

W dodatku poprzez kompromisy, rozmowy, docieranie się z ludźmi możemy kształtować charakter. Czego nauczy nas sytuacja, z której zawsze mamy bezpieczne wyjście, ucieczkę prosto w naszą skorupkę? Ledwie wystawiamy nogę poza strefę komfortu, przy naprawdę ciężkich decyzjach będzie potrzebne niemiłosiernie dużo siły by związek się utrzymał nie niszcząc kompletnie którejś ze stron. Nawet coś takiego jak opiekę nad partnerem, który został sparaliżowany w wypadku (nawet jeśli tylko częściowo) ciężko jest mi sobie wyobrazić w związku LAT. Sprzedanie majątków obu partnerów i wyprowadzkę na drugi koniec świata?

Na razie tyle. Chociaż pomysł na szczęście z kimś i zachowanie wolności i niezależności jest świetny. Też chętnie bym taki związek założyła.

No wlasnie dla takich osob, ktore nie chca poswiecac wiele Ja np. nie chce poswiecac siebie, swoich zainteresowan czy sie zmieniac dla kogos, wiec po co mi docieranie charakteru ? chce zostac taka, jaka jestem i tyle.

Minęło trochę czasu i mogę dodać, że ja obecnie się tak spotykam na luzie i bardzo mi to odpowiada. A moda na LAT staje się coraz powszechniejsza na Zachodzie.