Forum SEA

Fantastyczno-mistyczne szarości za oknem okraszone delikatną poświatą wprawiają mnie w stan błogiej transcendencji.

Bo zła już nie ma, tworzę, oglądałam film "Che - Rewolucja" (po raz kolejny, nie znudzi się raczej nigdy) i ogólnie mam jakąś wewnętrzna radochę.

... bo jestem z siebie taka dumna. Kupiłam kompa, sama sobie wszystko poinstalowałam, poprzegrywałam, poprzerzucałam, jednym zdaniem: ogarnęłam temat!
I w tym roku wyjątkowo ładnie wyszły mi dekoracje świąteczne domu.

Hepi, bo idą święta, a z tym się wiąże wolne i duuużo pysznego jedzonka... W końcu i się odpocznie i się dobrze zje! Hepi też, bo spotkała mnie miła niespodzianka w pracy. I hepi, bo przyszła moja paczka w postaci wymarzonej szczotki do włosów. O, i hepi, bo zrobiły mi się mięśnie na brzuszku... które zapewne znikną po świętach

Zapach powietrza po burzy, to jest to

Bo siedzę w domku. Nie mogłam się doczekać az skończę pracę.

Layla pisze:Zapach powietrza po burzy, to jest to

Popieram całym sercem

Bo pójdę na koncert Renaty Przemyk, już niedługo (3 maja).

Byłam dziś pożyteczna, pełna energii i jak że się cieszę, że jutro sobota.

Jest przecudna pogoda, wszystko kwitnie i pachnie, ptaki rozśpiewane, złote dywany rzepaku ciągną się po horyzont. Na przekór malkontentom jestem żywym dowodem na to, że można popaść w euforię z powodu pięknej pogody i łaskawie panującej nam Królowej Wiosny

Valhalla, też tak mam. Jak zaczyna się ciepło robić i słońce zza chmur wygląda na dłużej to od razu chce mi się żyć. Jestem szczęśliwa , bo wiosna w pełni.

Wygrałam ostatnio fajne rzeczy w trzech konkursach (a całe życie nic nie wygrywałam!) i na dodatek udało mi się w końcu skontaktować z sekcją łuczniczą i w ogóle wszystko idzie w dobrym kierunku - czytaj, w stronę posiadania własnego strzeladła

Ja strzelałam z... Nerf Rebelle Heartbreaker

... bo właśnie wróciłam ze Szczyrku. Skrzyczne zdobyte

Bo byłam w storczykarni (wejście dzisiaj za darmochę), obwąchałam się (trafiły się dwa śmierdzuszki), napodziwiałam. Na drogę powrotna, dzięki mądrej głowie towarzyszki, nie wydałam ani grosza .
Choć przyzwyczaiłam się do wzroku ludzkiego, to w Łańcucie byłam "dziwadłem" .