Miłośnicy teatru?
: 14 lis 2007, 14:36
Chciałabym się Was zapytać: Czy są wśród Was jacyś miłośnicy teatru? Czy lubicie chodzić do teatru? Jak często tam chodzicie? Jaki rodzaj teatru najbardziej lubicie? W jakich teatrach już byliście, a do jakich chcielibyście jeszcze pójść? itd. Może ktoś zechciałaby opisać jakieś przedstawienie, które widział?
Jeśli chodzi o mnie to ja bardzo lubię, wręcz uwielbiam teatr. Interesuję się nim. Chodzę do teatru dość często, prawie w każdym miesiącu. W Lublinie jest kilka teatrów na przykład: Teatr dramatyczny Osterwy, Teatr Muzyczny, teatr dla dzieci Lalki i Aktora. Ja do Osterwy chodzę na każde nowe przedstawienie. Chodzę też do teatru dla dzieci na przedstawienia z lalkami teatralnymi. Oprócz tego chodzę też na różne festiwale teatralne na przykład konfrontacje teatralne. Na studiach wzięłam sobie specjalizację teatrologiczną i dzięki temu poznałam również teatry w innych miejscach w Polsce: Warszawa, Kraków, Gardzienice i w Europie - we Lwowie. Bardzo lubiłam tą specjalizację - to była dla mnie najprzyjemniejsza część całych studiów. Chciałabym odwiedzić jeszcze kilka teatrów, w których nigdy nie byłam na przykład Teatr Roma w Warszawie, Teatr Muzyczny w Lublinie. Niestety bilety tam są drogie, jak dla mnie.
Lubię wszystkie rodzaje teatru: muzyczny, amatorski, alternatywny, lalkowy dramatyczny, jednak najbardziej lubię tradycyjny teatr dramatyczny - bez zbytnich udziwnień i unowocześnień. Lubię przedstawienia z konkretną, interesująca akcją. Nie podoba mi się też unowocześnianie w teatrze starych na przykład starożytnych dramatów literackich.
A czy Wy również lubicie teatr?
DZIEWICA8
Jeśli chodzi o mnie to ja bardzo lubię, wręcz uwielbiam teatr. Interesuję się nim. Chodzę do teatru dość często, prawie w każdym miesiącu. W Lublinie jest kilka teatrów na przykład: Teatr dramatyczny Osterwy, Teatr Muzyczny, teatr dla dzieci Lalki i Aktora. Ja do Osterwy chodzę na każde nowe przedstawienie. Chodzę też do teatru dla dzieci na przedstawienia z lalkami teatralnymi. Oprócz tego chodzę też na różne festiwale teatralne na przykład konfrontacje teatralne. Na studiach wzięłam sobie specjalizację teatrologiczną i dzięki temu poznałam również teatry w innych miejscach w Polsce: Warszawa, Kraków, Gardzienice i w Europie - we Lwowie. Bardzo lubiłam tą specjalizację - to była dla mnie najprzyjemniejsza część całych studiów. Chciałabym odwiedzić jeszcze kilka teatrów, w których nigdy nie byłam na przykład Teatr Roma w Warszawie, Teatr Muzyczny w Lublinie. Niestety bilety tam są drogie, jak dla mnie.
Lubię wszystkie rodzaje teatru: muzyczny, amatorski, alternatywny, lalkowy dramatyczny, jednak najbardziej lubię tradycyjny teatr dramatyczny - bez zbytnich udziwnień i unowocześnień. Lubię przedstawienia z konkretną, interesująca akcją. Nie podoba mi się też unowocześnianie w teatrze starych na przykład starożytnych dramatów literackich.A czy Wy również lubicie teatr?
DZIEWICA8
i chodzę tam raz w miesiącu przynajmniej. Gustuję tylko w tragediach i klasycznym dramacie. Ostatnio chętniej chodzę na sztuki współczesne- mają w sobie więcej emocji... (tak mi się wydaje). ostatnio poznałam sztuki Sarah Kane i jestem pod wrażeniem. byłam też niedawno na henryk hamlet hospital i strasznie mi się to spodobało- polecam.
), a w tym roku podczas Festiwalu Szekspirowskiego byłam na granym w plenerze "Peryklesie" (świetne rozwiązanie, kiedy widzowie nie dość, że wędrują po mieście, podążając za aktorami, to jeszcze są włączani do spektaklu na różne sposoby), no i ponownie na "Hamlecie", ale za to w takiej wersji, którą mogłabym oglądać jeszcze milion razy i by mi się nie znudziło. Najpiękniejsze, najbardziej minimalistyczne w formie, ascetyczne wręcz, a mimo to (albo może właśnie dlatego) najbardziej oddziałujące na zmysły, emocje i co tam człowiek jeszcze w środku ma, przedstawienie słynnej sztuki Szekspira w wykonaniu japońskiego Ryutopia Noh-theatre. Coś wspaniałego. Gdyby w Teatrze Wybrzeże reżyserowali i grali Japończycy, to chodziłabym pewnie i co tydzień 
To jednak zupełnie inna estetyka i inny przekaz emocjonalny. To umiejętność wyrażenia maksimum emocji i treści przy użyciu minimum środków wyrazu. I nawet niesfiksowani na punkcie Japonii, a wręcz sceptycznie do Kraju Kwitnącej Wiśni nastawieni widzowie byli pod wrażeniem. Po prostu inna liga artystyczna.