Forum SEA

Mnie także na studniówce nie widzieli. I śmiać mi się chce jak o tym opowiadam, a ludzie robią wielkie oczy. Bo jak to? To była zresztą jedna z moich najbardziej trafnych decyzji.

ja także nie poszłam na studniówkę i jestem z tego bardzo zadowolona mimo że już upłynęło ładnych parę lat od tego niby ,,wielkiego" wydarzenia

Na mnie rodzice wymusili studniówkę "bo będę żałował do końca życia", a że byłem małoasertywny, to się zgodziłem. Oczywiście byłem sam i uważam, że to stracona noc. Może nie będę tego żałował do końca życia, bo nie warto sobie zaprzątać tym głowy.

Ja studniówkę miałam dokładnie w zeszłe Walentynki. Poszłam choć niechętnie bo też mnie wszyscy wypychali i mówili że taka impreza jest tylko raz w życiu. Bawiłam się średnio, w dodatku również sama, ale nie mogę "z czystym sumieniem" powiedzieć żę żałuję że poszłam. A i tak towarzystwo poszło na piętro pić bo pewnie im alkoholu było za mało (tylko szampan)

Hasło "raz w życiu" zawsze mnie śmieszyło. Studniówka - no jeszcze jakoś pasuje, ale np. 18-te urodziny? A co 18 lat 3 miesiące i 2 dni to ma się 2 razy?

W zeszłym roku dalam mamie kwiaty z okazji drugich 25tych urodzin . Czyli wszystko zalezy od nas czy oby napewno tylko raz spotka nas to "coś".

na swojej studniówce jako jedyny z całego rocznika przyszedłem bez partnerki
chciałem być poza tą całą obłudą
czułem się za***iście

lygrys pisze:nie znosze imprez, dla mnie to po prostu nuda

Podpisujesz pod tym wszystkim co mam pod reka pod nogami i wogole wszystkim wszystkim wszystkim

Strata czasu...

pogubiony pisze:Na mnie rodzice wymusili studniówkę "bo będę żałował do końca życia", a że byłem małoasertywny, to się zgodziłem. Oczywiście byłem sam i uważam, że to stracona noc. Może nie będę tego żałował do końca życia, bo nie warto sobie zaprzątać tym głowy.

Ja miałam dokładnie tak samo, rodzice mnie zmusili. Mówiłam, tłumaczyłam, prosiłam - nic nie skutkowało. W końcu się pokłóciłam (pierwszy raz w życiu z moim tatą), a na studniówkę i tak musiałam iść... To była najgorsza impreza w moim życiu, z której zresztą wróciłam bardzo wcześnie. Teraz już wiedzą, że mnie się do niczego nie zmusza

Ale jak mogli Cię do tego zmusić? I po co?

Jak mnie zmusili? No może faktycznie ostatecznie ja sama powiedziałam, że jeśli muszę to pójdę. Ale niech nie liczą na to, że będę się dobrze bawić. Oczywiście rodzice uznali, że przesadzam i na pewno będzie świetnie... (Oczywiście nie było, co wiedziałam od początku). A dlaczego zdecydowałam jednak pójść? Po pierwsze dlatego, że zapłacili mi za studniówkę i nie chciałam żeby im kasa przepadła (byliby źli, że płaca za moją imprezę a ja nie idę). Po drugie nie chciałam aż tak się kłócić - atmosfera w domu byłaby niezbyt miła... Więc dla świętego spokoju poszłam. A dlaczego im tak zależało? Sama nie wiem, może to przekonanie, że są dorośli i lepiej wiedzą ode mnie co dla mnie lepsze... (w tym przypadku się nie sprawdziło). No i oczywiście znane hasło "studniówka jest tylko raz w życiu, więc jak mogłabyś nie iść". No więc poszłam...

Ja poszedłem bo wiedziałem, że moja klasa (wraz ze mną zresztą) bierze alkohol. Śmiesznie się go przemycało a jeszcze śmieszniej piło za papierowym zamkiem. Wiecie, Mat-Fiz

.

@ Zito
Dorosłe Dziecko to nie kolega, tylko koleżanka.

Btw, połączyłam 2 wątki o identycznym temacie, stąd wzięło się tych 7 stron tekstu.

Ja już od samego początku szkoły średniej postanowiłam sobie, że nie pójdę na studniówkę. I tak też było. Mimo próśb i nalegań koleżanek, nie poszłam. Do dziś nie żałuję tego.
Notabene nie przepadam za imprezami.