Ja lubię czytać różne książki, chociaż obecnie nic nie czytam, to kiedyś czytałam bardzo dużo. W szkole miałam przeczytane wszystkie lektury i oprócz tego czytałam różne inne książki: obyczajowe, dla dzieci i młodzieży, przyrodnicze, o zwierzętach, takie na podstawie których powstawały filmy.
Jest bardzo dużo książek wartościowych i godnych polecenia, jednak ja chciałabym polecić książki Patricii St. John. Są to książki przeznaczone dla dzieci, ale dorosły też może je czytać, bo są mądre i wartościowe. Są to różne historie o ludziach żyjących w różnych częściach świata, współcześnie i w historii, wszystkie bardzo ciekawe. Są tam odwołania do wartości chrześcijańskich, jednak umiejętnie wplecione w akcję książek, bez nudnego moralizowania. Jest to cykl 11 książek oraz autobiografia autorki. Przeczytałam je wszystkie, bardzo mi się podobały, byłam nimi wręcz oczarowana.
Wszystkim gorąco polecam!
DZIEWICA8
Książki
Re: Książki
Czytałam Skarby śniegu tej autorki mając ok. 20 lat.DZIEWICA8 pisze:Jest bardzo dużo książek wartościowych i godnych polecenia, jednak ja chciałabym polecić książki Patricii St. John. Są to książki przeznaczone dla dzieci, ale dorosły też może je czytać, bo są mądre i wartościowe.
Pamiętam, że też mi się podobała. Określiłabym ją jako książkę z pozytywnym przesłaniem. Na biblioNETce średnia ocena tej książki wynosi 4,95 ( w skali 1-6), oceniło 64 użytkowników.Quirkyalone
Książki
Tak! To jest właśnie pierwsza ksążka w cyklu, ja przeczytałam wszystkie 11 i Autobiografię. Autobiografia była najciekawsza, opowiadała o pracy misjonarzy, natomiast z cyklu 11 książek chyba najbardziej podobała mi się Tajemnica czwartej świecy - zbiór kilku opowiadań.urtika pisze:Czytałam Skarby śniegu tej autorki mając ok. 20 lat.DZIEWICA8 pisze:Jest bardzo dużo książek wartościowych i godnych polecenia, jednak ja chciałabym polecić książki Patricii St. John. Są to książki przeznaczone dla dzieci, ale dorosły też może je czytać, bo są mądre i wartościowe.
DZIEWICA8
"Boże, daj mi pogodę ducha, abym godziła się z tym, czego zmienić nie mogę,
odwagę, abym zmieniała to, co zmienić mogę, i mądrość, abym zawsze potrafiła
odróżnić jedno od drugiego."
DZIEWICA8
odwagę, abym zmieniała to, co zmienić mogę, i mądrość, abym zawsze potrafiła
odróżnić jedno od drugiego."
DZIEWICA8
O wampirach, a ja nie słyszałam o książce tego autora, będę musiała koniecznie ją dorwaćSkończyłam Lindqvista (dobre mięso, dobre - a konkretnie krew i wampiry, ale w nieco innym ujęciu niż standardowe - no ale Szwedzi potrafią ),
Teraz zaczęłam czytać... Eragona
Kupiłam książki z tego cyklu moim młodszym kuzynom na urodziny (tak mi je polecała koleżanka ze studiów) i okazało się, że: "ach Kasiu, ten Eragon jest lepszy od Harrego Pottera"
zostałam zasypana opowieściami, cytowaniem wybranych fragmentów, a na koniec książka została mi wsadzona do torby z poleceniem przeczytania tak więc czytam, aż boję się, że zostanę potem egzaminowana 
A czytam sobie teraz "Maria Kazimiera D'arquien Sobieska" - jak to król w listach całował i ściskał "wszystkie śliczności najulubieńszego ciałeczka" . Przy okazji trochę o Odsieczy Wiedeńskiej w lekkostrawnej formie... nie przepadam za XVII w. - same wojny... Ale książka ok.
. Przy okazji trochę o Odsieczy Wiedeńskiej w lekkostrawnej formie... nie przepadam za XVII w. - same wojny... Ale książka ok.Turysta-człowiek pętający się po szlakach w poszukiwaniu jedzenia
Ech tam, nie znasz się. Własnie, czyli trzy tytuły wstecz, kupiłem sobie historię Wojny Trzydziestoletniej (Europe's Tragedy, nie mam pojęcia jak na .pl przełożą, o ile w ogóle). 850 stron ciągłego tekstu, a z przypisami i takimi tam to 1k. Miodzio. choć na razie i tak co innego czytam; za dużo różnych rzeczy w kolejce. Teraz między innymi też biografia jednego z Sobieskich, ale Jakuba.
A siedemnasty wiek ma swój urok.
A siedemnasty wiek ma swój urok.
Jest taka stara serbska pieśń...
"Wojna światów" G.H. Wellsa. Dla przypomnienia: opowiada o inwazji Marsjan, którzy szukają nowego miejsca do zamieszkania. Wobec ich technologii ziemska cywilizacja jest bezsilna; najeźdźcy systematycznie polują na ludzi, którymi się żywią, umacniają swoją pozycję, po czym ostatecznie padają ofiarą ziemskich bakterii.
"Wojna światów" to moja pierwsza w życiu książka z gatunku SF. Jak byłem maleńki, to czytałem ją z zapartym tchem, a i dzisiaj robi wrażenie. Autor bardzo starannie wykorzystał całą ówczesną wiedzę astronomiczną, a przy tym wykazał się typowym dla siebie wizjonerstwem. Na pierwszy rzut oka tego może nie widać, ale tak jest: opisywany w książce "snop gorąca" - główna broń Marsjan - to nic innego niż znane nam dzisiaj miotacze ognia, choć nasuwa się też skojarzenie z laserem. Poza tym Marsjanie projektują machiny latające (w czasach powstania książki rzecz niesłychana), a na dobitek nie znają wynalazku... koła, który zastępują jakimiś "rynienkami wsuwającymi się jedne w drugie". Szczegółowego opisu urządzenia długo nie mogłem rozgryźć; dopiero kiedy zapoznałem się z zasadą działania kolei magnetycznej, zrozumiałem, że Wells wyprzedził swoją epokę o cały wiek.
A na dobitek zadał problem, którego najtęższym umysłom na Ziemi długo nie udało się rozwiązać: otóż opisywane w książce machiny Marsjan poruszają się na trzech nogach; problem w tym, że biolodzy przez długi czas nie potrafili wyjaśnić, czy płynny ruch na trzech nogach jest w ogóle możliwy A właśnie - kolejna wizja: Wells wynalazł znane z gier fantastycznych mechy
"Wojna światów" to moja pierwsza w życiu książka z gatunku SF. Jak byłem maleńki, to czytałem ją z zapartym tchem, a i dzisiaj robi wrażenie. Autor bardzo starannie wykorzystał całą ówczesną wiedzę astronomiczną, a przy tym wykazał się typowym dla siebie wizjonerstwem. Na pierwszy rzut oka tego może nie widać, ale tak jest: opisywany w książce "snop gorąca" - główna broń Marsjan - to nic innego niż znane nam dzisiaj miotacze ognia, choć nasuwa się też skojarzenie z laserem. Poza tym Marsjanie projektują machiny latające (w czasach powstania książki rzecz niesłychana), a na dobitek nie znają wynalazku... koła, który zastępują jakimiś "rynienkami wsuwającymi się jedne w drugie". Szczegółowego opisu urządzenia długo nie mogłem rozgryźć; dopiero kiedy zapoznałem się z zasadą działania kolei magnetycznej, zrozumiałem, że Wells wyprzedził swoją epokę o cały wiek.
A na dobitek zadał problem, którego najtęższym umysłom na Ziemi długo nie udało się rozwiązać: otóż opisywane w książce machiny Marsjan poruszają się na trzech nogach; problem w tym, że biolodzy przez długi czas nie potrafili wyjaśnić, czy płynny ruch na trzech nogach jest w ogóle możliwy
A właśnie - kolejna wizja: Wells wynalazł znane z gier fantastycznych mechyCzłowiek-Redaktor czyli mój fanpage
W zasadzie wszystko Axelsson chciałabym 'zaliczyć', bo spotkałam się na różnych blogach czytelniczych z wieloma pozytywnymi recenzjami jej książek.Libra pisze:"Kwietniowa czarownica" ? Polecam, książka dla mnie jak najbardziej smakowita.
"Wpuść mnie" jest niezłą książką, chociaż trudno mi porównać z innymi wampirzymi historiami, bo głównie oglądałam filmy o podobnej tematyce, a po książki typu "Wywiad z wampirem" czy podobne jakoś jeszcze nie sięgałam (obawiam się, że życia mi nie starczy na same te tytuły, które już mam na liście do przeczytaniaLachesis pisze:O wampirach, a ja nie słyszałam o książce tego autora, będę musiała koniecznie ją dorwać Wink
)."Sprzysiężenie Dominus" Ackroyda skończone - trochę zabrakło mi wiedzy historycznej, ale całkiem sympatycznie czytało się ten ni to kryminał, ni to thriller umiejscowiony w XIV-wiecznym Londynie i przedstawiający spiskowe tło detronizacji Ryszarda II i objęcia władzy przez Henryka Bolingbroke'a, znanego później jako Henryk IV Lancaster (ciekawe, czy udało mi się uniknąć historycznej wtopy w tym długim zdaniu
).-
dziwożona
- tłumok bezczASowy
- Posty: 1940
- Rejestracja: 29 lut 2008, 20:29
- Lokalizacja: z bagien i uroczysk
- Kontakt:
Jezu, jak ja Wam zazdroszczę znajomości historii. Jam matoł i tłuk pancerny. Kilka dni temu skusiłam się na przeczytanie alternatywnej historii Polski "Gdyby... Całkiem inna historia Polski". I wtedy tak okrutnie pożałowałam, że nie mogę w pełni odczuć smaczku tej książki, bo... no właśnie...
Seks należy tępić, gdyż z niego biorą się dzieci - źródło naszej nieustającej, pedagogicznej udręki.
:evil:
No bez przesady, angielskiego (jak każdego innego języka zapewne) najlepiej się uczyć w praktyce. To nie jest trudny język. Chociaż jakieś tam podstawy wyniesione ze szkoły (gramatyka) na pewno się przydają. Tylko później w innej części UK pytają skąd się jest, bo "Polacy przecież po angielsku inaczej mówią".
A co do głównego wątku tego wątku - "Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej", między kilkoma innymi.
A co do głównego wątku tego wątku - "Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej", między kilkoma innymi.
Jest taka stara serbska pieśń...